Εξωτερική Πολιτική Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Κατά Εγκλημάτων Πολέμου

Η πεισματική άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει την Αρμενική γενοκτονία είναι ενδεικτική τού πώς αντιλαμβάνεται η κυβέρνησή της, αλλά και η τουρκική αντιπολίτευση (πλην του αριστερού HDP), τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ιστορικές ευθύνες τού πάλαι ποτέ οθωμανικού κράτους. Κι αν τα θύματα, εκείνο τον καιρό, – κατά πως λένε οι ίδιοι – είχαν υπάρξει θύτες και το 1,5 εκατομμύριο νεκρών Αρμενίων ήταν παράπλευρη απώλεια του Α’ΠΠ, τότε το ίδιο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας θα επαναληφθεί. Κι αυτό δεν είναι ζήτημα μόνον των Αρμενίων, αλλά και δικό μας. Και της δικής μας εξωτερικής πολιτικής.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εξωτερική πολιτική Μητσοτάκη-Δένδια έχει καταγάγει σημαντικές επιτυχίες. Ίσως η μεγαλύτερη είναι η ψύχραιμη και σταθμισμένη αντιμετώπιση των πρωτοφανών προκλήσεων Ερντογάν ακόμη και με διπλωματικούς αντιπερισπασμούς. Όχι αμελητέο και το κλείσιμο των αυτιών της απέναντι στις Σειρήνες της γνωστής ομάδας θερμόαιμων Ελλήνων αναλυτών, στρατιωτικών ε.α. και δημοσιογράφων που εδώ και μήνες διαμορφώνουν κλίμα (κυρίως παραπληροφορώντας) και πιέζουν για θερμό επεισόδιο («πρώτο πλήγμα» κλπ) στο Αιγαίο, κατά το οποίο επεισόδιο θα λυθούν τάχα οι ελληνο-τουρκικές διαφορές.

Είναι, όμως, την ίδια στιγμή, πρόδηλη η δυστοκία της κυβέρνησης στην διαμόρφωση μιας σταθερής Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις παραβατικές χώρες, ιδίως όταν αυτές γειτονεύουν με την χώρα μας. Υποτιμά η κυβέρνησή μας έναν παράγοντα που στην μετα-Τραμπ εποχή παίζει ένα μεγαλύτερο ρόλο: τα ανθρώπινα δικαιώματα στην γείτονα, αλλά και ευρύτερα στην Μέση Ανατολή.

Όταν οι αντιπολιτευόμενοι δημοσιογράφοι στην γείτονα Τουρκία είναι υπό διωγμόν, όταν το τρίτο κόμμα της χώρας (HDP) απειλείται με κατάργηση, όταν επιτέλους η Αμερικανική πολιτική, έστω και στο επίπεδο της ρητορικής, προτάσσει τον χάρτη των δικαιωμάτων και προτρέπει τον ΟΗΕ να παίξει έναν τέτοιο ρόλο, όταν οι θεσμοί της ΕΕ, έστω και καθυστερημένα, εξακοντίζουν σαφείς κατηγορίες εναντίον της γείτονος για δικτατορική εκτροπή του προέδρου της, εσύ δεν μπορείς να περιορίζεσαι στην συνήθη ατζέντα του Αιγαίου.

Εξοπλίζουμε αυτή την στιγμή (εμείς οι Έλληνες φορολογούμενοι) τους κροίσους Σαουδάραβες με συστοιχία Πάτριοτ (όπλα αμυντικά που βεβαίως γίνονται και επιθετικά), την στιγμή που ο πρόεδρος των ΗΠΑ, με αφορμή τον τεμαχισμό(!) του δημοσιογράφου Κασόγκι, θέτει ζητήματα δικαιωμάτων στην χώρα των Σαούντ. Αλλά, κυρίως, την στιγμή που στην βόρεια Υεμένη εξελίσσεται η (σύμφωνα με τον ΟΗΕ) μεγαλύτερη παγκοσμίως ανθρωπιστική κρίση, με εγκληματική ευθύνη, πέραν των Χούτι, και της Σαουδ. Αραβίας και των (επίσης «συμμάχων» μας) Ηνωμ. Αραβ. Εμιράτων. [Ο συνεχιζόμενος αιματηρός πόλεμος στον νότο της Αραβικής χερσονήσου  είναι ένας πόλεμος δι’ αντιπροσώπων (proxy war) κυρίως μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν στο έδαφος της Υεμένης.]



Υστ.1: Δυστοκία στα ανθρώπινα δικαιώματα επέδειξε και η προηγούμενη κυβέρνηση. Και τον σύντροφο Ντερμιτάς, αρχηγό του HDP, εγκατέλειψε στην φυλακή της Αδριανούπολης χωρίς ένα δικό της διεθνές διάβημα, και τους 8 στρατιωτικούς ζητήσαντες άσυλο στην χώρα μας επεδίωξε, κατ’ απαίτηση Ερντογάν,  να εκδώσει στην Τουρκία και την αμαρτωλή Σαουδική Αραβία τελικά εξόπλισε με βλήματα. (Η συζήτηση, που προκλήθηκε τότε από την ΝΔ, δεν αφορούσε την αμαρτωλή χώρα προορισμού των βλημάτων, αλλά τους παράνομους μεσάζοντες της συναλλαγής!)



Υστ.2: Ποια άραγε η γνώμη της νομικής υπηρεσίας της Βουλής περί του συννόμου της διαθέσεως κονδυλίων των φορολογικών εσόδων της χώρας για την άμυνα τρίτης χώρας διαπράττουσας μάλιστα εγκλήματα πολέμου. Να διερευνήσει η υπηρεσία και το ενδεχόμενο ποινικής ευθύνης και της χώρας που εξοπλίζει την τρίτη αυτή χώρα. (Για τα εγκλήματα πολέμου Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη: https://news.un.org/en/story/2020/09/1072012 και  https://www.hrw.org/world-report/2020/country-chapters/yemen#)

Υστ.3: Σύμφωνα με την αναφορά της Melissa Parke, μέλους της ομάδας εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ για τον από εξαετίας πόλεμο στην Υεμένη, «δεν υπάρχουν καθαρά χέρια σ’ αυτόν τον πόλεμο». Αναφέρει δε η κ. Parke ονομαστικώς τις χώρες (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Καναδά) που εξοπλίζουν την Σαουδική Αραβία στον πόλεμο αυτό. Αύριο θα αναφέρει προφανώς και την δική μας χώρα.

Υστ.4: Ελευθέριος Βενιζέλος: «Το έθνος μου είναι πολύ μικρό για να διαπράξει τόσο μεγάλη ατιμία.»