Εικόνες

Το ελικόπτερο της Αστυνομίας κόβει βόλτες πάνω από την περιοχή. Ο ήχος πολεμικός, συντονίζεται υποχρεωτικά  με τον παλμό του πλήθους.

Στο εκράν, αγχωμένοι ρεπόρτερ να περιγράψουν την ατμόσφαιρα. Οι ειδικευμένοι/διαπιστευμένοι άλλοι, στο ακροατήριο, να μεταδώσουν εκείνοι πρώτοι την ετυμηγορία.

Στις δημοκρατίες, τα δικαστήρια νομιμοποιούνται, δικάζοντας επ’ ακροατηρίω. Χιλιάδες οι συγκεντρωμένοι έξω από το Εφετείο, αδημονούν. Οι υγειονομικές προφυλάξεις υποκύπτουν στο αδιαφιλονίκητο των λαϊκών δικαίων. Η πρόταση της εισαγγελικής έδρας έδωσε μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Εκδόθηκε η απόφαση. Δικαιωθήκαμε, η μάνα με σφιγμένες και τις δυο γροθιές της. Ο κόσμος ξεσπά σε χειροκροτήματα. Το πάθος γίνεται δάκρυ και αγκαλιές ανάμεσα σε ίσως αγνώστους.

Ποιος είναι ο τρόπος ώστε να διαλύονται τέτοιες εκδηλώσεις;

Αρχίζουν οι αψιμαχίες κάποιων διαδηλωτών με την Αστυνομία. Μολότωφ από τη μια, βομβίδες κρότου λάμψης, χημικά, κανονιές νερού, από την άλλη. Done. Σε μια απέλπιδα να γίνει διακριτός ο ρεπόρτερ, αποκαλύπτει, είναι η πρώτη φορά που και οι τέσσερις υδροφόρες επιχειρούν από κοινού.

Σε λιγότερο από λίγο, η λ. Αλεξάνδρας έχει αδειάσει. Οι βολές νερού σπρώχνουν τους αψίκορους στην Πατησίων. Οι άλλοι κατεβαίνουν σε πορεία από Κηφισίας, Β. Σοφίας προς το Σύνταγμα.



Οι γύρω δρόμοι γεμίζουν με μοτοσικλετιστές αστυνομικούς δικάβαλο. Αποχωρούν πυροσβεστικά, περιπολικά. Ο ήχος του ελικοπτέρου εξακολουθεί πολεμικός. Σειρήνες ασθενοφόρων στη Μιχαλακοπούλου.

Τηλεφώνησε, τα λόγια έβγαιναν δύσκολα. Συγκίνηση. Δε δάκρυσες; Εμένα μου θύμισε Πολυτεχνείο!

Σε κάθε μεγάλο γεγονός, η υποχρέωση ή απλώς μια σύμπτωση μας φέρνουν επί τόπου. Και τώρα, εκτός από μιαν ικανοποίηση που μπορεί να νιώθει κανείς από τις δικαιικές επιδόσεις της 3^ης ελληνικής Δημοκρατίας, νέες πολλές εικόνες έρχονται να προστεθούν στις παλαιότερες. Διευρύνοντας την εποπτεία, αμβλύνοντας τα πάθη. Δικαιωθήκαμε…