Επικείμενη πολεμική εμπλοκή ή μπλόφα για συνδιαχείριση στο Αιγαίο;

Έχουμε επανειλημμένα επισημάνει ότι οι τούρκοι έχουν αξιοποιήσει στο έπακρο την επιλογή αποφυγής θερμού επεισοδίου και τη φοβικότητα  που καλλιεργούνται στην Ελλάδα κυρίως από τα μέσα της δεκαετίας του 90, οδηγώντας τη χώρα σε συνεχή υποχωρητικότητα. Πρόκειται για την παγιωμένη  πολιτική του κατευνασμού, ώστε να υπάρχει  ησυχία και κανονικότητα. Έστω κι αν αυτά σημαίνουν εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Η αντίληψη αυτή των οικονομικά και πολιτικά ιθυνόντων έχει επηρεάσει και τον τρόπο σκέψης σημαντικού μέρους της ελληνικής κοινωνίας, κάτι που δεν είναι εύκολο ν΄ ανατραπεί  σε σύντομο χρόνο.

Επιπλέον την τελευταία δεκαετία, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και των δυσβάστακτων οικονομικών υποχρεώσεων της χώρας, έχουν περικοπεί οι αμυντικές της δαπάνες. Αυτό νομοτελειακά οδηγεί σε συνεχόμενη ανατροπή της υπάρχουσας  στρατιωτικής ισχύος.

Έτσι η Τουρκία συστηματικά κι οργανωμένα αποθρασύνεται  και προχωρεί στην ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας στα πλαίσια της οποίας στοχεύει στη συρρίκνωση της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας και στην αλλαγή των συνόρων σε βάρος της Ελλάδας. Ακριβώς γι αυτό οι τούρκοι παραβιάζουν κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο και αμφισβητούν πλέον ανοιχτά τις συνθήκες της Λωζάννης και των Σεβρών.  Θέτουν διαρκώς νέες διεκδικήσεις.

Δηλώνουν ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και κατά συνέπεια ούτε ΑΟΖ ( ακόμη και η Κρήτη).  Καταρτίζουν και υπογράφουν το παράνομο τουρκολιβικό μνημόνιο ενώ καταθέτουν χάρτες στον ΟΗΕ, που μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, δεν εμφανίζουν νησιά παρά μόνο θάλασσα!   

Ταυτόχρονα οι τούρκοι κλιμακώνουν την προκλητικότητά τους με τη χαρακτηριστική οθωμανική βαρβαρότητα που τους διακρίνει. Έτσι επιχείρησαν την παραβίαση των ελληνοτουρκικών συνόρων  στον Έβρο με την εισβολή μεταναστών. Στη συνέχεια με απόφαση του Ερντογάν  μετέτρεψαν την Αγιά- Σοφιά σε τζαμί καταργώντας την από Μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Πρόσφατα δε εξέδωσαν  navtex  για σεισμογραφικές έρευνες με το γνωστό Oruc Reis εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (Καστελόριζο).  Παράλληλα δέσμευσαν μεγάλη περιοχή στο κέντρο του Αιγαίου πελάγους για στρατιωτικές ασκήσεις με πραγματικά  πυρά! 

Η Ελλάδα έστω και καθυστερημένα αντέδρασε. Στο Αρχιπέλαγος  ήδη έχουν καταπλεύσει πολεμικά πλοία της Ελλάδας, ευρισκόμενα απέναντι σ΄ αυτά της Τουρκίας,, δημιουργώντας κλίμα πολεμικής εμπλοκής.

Όλες οι διεθνείς παρεμβάσεις, άλλες λιγότερο κι άλλες περισσότερο, έχουν αποδοκιμάσει τις παραπάνω τουρκικές ενέργειες, αλλά μέχρις εκεί. Ουδέν πρακτικό μέτρο είτε οικονομικής, είτε διπλωματικής, πολύ δε περισσότερο στρατιωτικής φύσης  σε βάρος της Τουρκίας έχει ληφθεί. Ούτε πρόκειται, εκτιμούμε, να ληφθεί.

Το χειρότερο δε όλων για την ελληνική πλευρά είναι, ότι οι διεθνείς παράγοντες κάνουν λόγο για διάλογο και ειρηνική διευθέτηση των διαφορών. Παρότι είναι γνωστό πως η μοναδική ελληνοτουρκική διαφορά στο Αιγαίο είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Όλα τα υπόλοιπα είναι απαράδεκτες και διαρκώς επαυξανόμενες τουρκικές διεκδικήσεις. Κατά συνέπεια ενδεχόμενη διαπραγμάτευσή τους, συνιστά εκούσια παραχώρηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.  

Έχει ήδη τονιστεί ότι δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες.  Μόνο στις δικές μας δυνάμεις οφείλουμε να βασιστούμε. Ουδείς θα πολεμήσει για χάρη μας. Εξάλλου οι περισσότεροι ( ΗΠΑ, Γερμανία, ΕΕ, Ρωσία κ. ά) εξαρτούν περισσότερα συμφέροντα από την απείθαρχη Τουρκία παρά από την υπάκουη Ελλάδα. Ταυτόχρονα είναι επιβεβαιωμένο ότι οι τούρκοι  θ΄ αποφύγουν την στρατιωτική σύγκρουση μόνον όταν πειστούν, πως  αφενός μεν ο αντίπαλος είναι αποφασισμένος να αντιδράσει ένοπλα, αφετέρου δε ότι οι ίδιοι θα καταβάλλουν τουλάχιστον ισοδύναμο κόστος με αυτό που σκοπεύουν να προκαλέσουν.

Το γεγονός πάντως που προκαλεί ερωτηματικά  είναι η πρόσφατη (14 Ιουλίου) μυστική τριμερής συνάντηση ( Γερμανίας- Ελλάδας- Τουρκίας)  στο Βερολίνο με πρωτοβουλία της Μέρκελ. Ιστορικά είναι γνωστές οι καλές σχέσεις μεταξύ Γερμανίας- Τουρκίας, όπως και το γεγονός ότι οι γερμανοί έχουν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία. Παρότι υποτίθεται πως στο Βερολίνο συζητήθηκε η μείωση της έντασης μεταξύ των δύο χωρών, η οποία ζητήθηκε κι από άλλους διεθνείς παράγοντες ( λ.χ. ΗΠΑ), αμέσως μετά είχαμε την γνωστή όξυνση ( Αγία Σοφία, navtex κ.ά.), που ακόμη εκκρεμεί.

Ο κίνδυνος που ενδεχομένως ελλοχεύει, είναι κάποια μυστική συμφωνία για εικονική αύξηση της ελληνοτουρκικής διαμάχης  ίσως και η πρόκληση κάποιου ήσσονος σημασίας πολεμικού επεισοδίου, που θα δείχνει την αποφασιστικότητα της Ελλάδας για την προάσπιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Μετά όμως την επέλευση της ‘’τιμής των όπλων’’ και την διάσωση της εθνικής μας ‘’αξιοπρέπειας’’, πιθανόν να υπάρξει σενάριο για διάλογο και διαπραγματεύσεις των τουρκικών διεκδικήσεων  προς αποφυγή μιας ιδιαίτερα ‘’επιζήμιας γενικευμένης σύρραξης’’.

Στην περίπτωση αυτή όμως μόνο χαμένη μπορεί, για μια ακόμη φορά, να βγει η χώρα μας. 

Ας ελπίσουμε η εκδοχή αυτή να μην επιβεβαιωθεί. Ο χρόνος θα δείξει. Και μάλιστα σύντομα…