Η κατάργηση του πρώτου βαθμού αυτοδιοίκησης

Ο συγκεντρωτισμός ενισχύθηκε. Η αποκέντρωση αποδυναμώθηκε. Οι αρμοδιότητες των Δήμων συρρικνώθηκαν. Η λειτουργία των Δημοτικών Συμβουλίων, των  κορυφαίων οργάνων δημοκρατικού διαλόγου, διαφάνειας και αυθεντικής εκπροσώπησης των τοπικών κοινωνιών απαξιώθηκε.

Οι δημοτικοί σύμβουλοι στερούνται κατ΄ εξακολούθηση του δικαιώματος όχι μόνο ν΄ αποφασίζουν αλλά και να εκφράζουν την άποψή τους. Ακόμη και για ζητήματα της καθημερινότητας, όπως η καθαριότητα, η ύδρευση, το περιβάλλον, η χρήση κοινόχρηστων χώρων.

Η λαϊκή κυριαρχία πλήττεται, το Σύνταγμα παραβιάζεται κι η ιδιαιτερότητα της νησιωτικότητας ακυρώνεται.

Όλες οι σημαντικές αυτοδιοικητικές μεταρρυθμίσεις της μεταπολιτευτικής περιόδου  θεσπίστηκαν από κεντροαριστερές και αριστερές  κυβερνήσεις.  Aρχικά του ΠΑΣΟΚ και πρόσφατα του ΣΥΡΙΖΑ. Η σύσταση των 13 Περιφερειών της χώρας (1986), το Σχέδιο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ (1997), ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ (2010 που καθιέρωσε τις αιρετές Περιφέρειες) και τελευταία ο ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ (2018 με τη θεσμοθέτηση της απλής αναλογικής), αποτελούν  ιστορικές διοικητικές καινοτομίες. Είναι αυτές, που  ενίσχυσαν την αποκέντρωση, κατοχύρωσαν τη λαϊκή κυριαρχία  και διεύρυναν την δημοκρατική λειτουργία στη λήψη των αποφάσεων. Έδωσαν λόγο, αρμοδιότητες και πόρους στις τοπικές κοινωνίες για τα ζητήματα που τους αφορούν άμεσα.

Το κόμμα της ΝΔ  όχι μόνο δεν συμμετείχε σ΄ αυτές , όχι μόνο δεν στήριξε τους αυτοδιοικητικούς θεσμούς, αλλά  επεδίωξε την αποδυνάμωσή τους.
Έτσι και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ αρχικά περιόρισε την αρμοδιότητα των Δημοτικών Συμβουλίων να λαμβάνουν καίριες αποφάσεις. Κατόπιν απέκλεισε δημοτικές παρατάξεις της αντιπολίτευσης από τις Οικονομικές Επιτροπές και τις Επιτροπές Ποιότητας Ζωής. Στη συνέχεια  αφαίρεσε από τους Δήμους την αρμοδιότητα για την έγκριση των υψομετρικών μελετών  για οικοδομικές κατασκευές ( περίπτωση ΕΡΗΜΙΤΗ). Πρόσφατα δε με την ψήφιση του περίφημου άρθρου 93 που περιλαμβάνεται στον  αντιαυτοδιοικητικό και αντιπεριβαλλοντικό νόμο με το ψευδεπίγραφο τίτλο ‘’εκσυγχρονισμός της περιβαλλοντικής νομοθεσίας….’’ απέκλεισε τα συλλογικά όργανα των Δήμων, όπως οι τοπικοί ΦΟΔΣΑ  και κυρίως τα δημοτικά συμβούλια από τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων για τη διαχείριση των απορριμμάτων τους.  Οι Δήμοι της ΠΙΝ δεν θα έχουν πλέον λόγο για τα μείζονα ζητήματα της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων των περιοχών ευθύνης τους, όπως η μεταφορά , οι χώροι εναπόθεσής τους, η  ανακύκλωση, η φύλαξη, η κατασκευή του εργοστασίου διαχείρισης, η ταφή του υπολείμματος και το κόστος όλων αυτών. Το συγκεντρωτικό κυβερνητικό, διαπεριφερειακό όργανο με τη μορφή λειτουργίας ΑΕ θ΄ αποφασίζει για τις δαπάνες,  θα καθορίζει τα τέλη και οι δημότες θα πληρώνουν!

Προκειμένου δε να δικαιολογήσουν το λόγο ύπαρξης των Δήμων, τους ανέθεσαν μόνο την αποκομιδή των απορριμμάτων! Προς το παρόν βέβαια. Αργότερα πιθανόν ν΄ αφαιρεθεί κι αυτή προκειμένου ν΄ ανατεθεί σε ‘’επενδυτές’’.
Στα πλαίσια αυτά τις προηγούμενες μέρες  έλαβε χώρα στην Κέρκυρα η  πρώτη Γενική Συνέλευση του λεγόμενου περιφερειακού διαβαθμιδικού ΦΟΔΣΑ Ιονίων Νήσων, που εξέλεξε –εν μέρει-  το διοικητικό του Συμβούλιο.
Στη σύνθεσή του δεν περιλαμβάνονται εκπρόσωποι αρκετών Δήμων ( λ.χ.  Βόρειας Κέρκυρας, Λευκάδας κ.ά.) τα δε δύο μέλη από το Περιφερειακό Συμβούλιο Ιονίων Νήσων, που θα συμμετέχουν, δεν εκλέχτηκαν απ΄ αυτό, αλλά διορίστηκαν από την κ. Περιφερειάρχη!  Κυρίως όμως έχει αποκλειστεί η παρουσία οποιουδήποτε μέλους, που να εκπροσωπεί παράταξη της αντιπολίτευσης είτε της Περιφέρειας είτε κάποιου Δήμου!!! Η τυχόν διαφορετική φωνή ή άποψη απαγορεύονται ‘’δια ροπάλου’’!

Η καταπάτηση της δημοκρατικής λειτουργίας και δεοντολογίας σ΄ όλο τους το μεγαλείο!

Και όπως επανειλημμένα έχουμε τονίσει θα υπάρξει και συνέχεια.
Με τα δεδομένα αυτά ας μην τρέφει  πλέον κανείς αυταπάτες. Είτε απλός πολίτης, είτε αιρετός της αυτοδιοίκησης. Τα νομοσχέδια συστηματικά ετοιμάζονται. Η αυτοδιοίκηση κυρίως του  πρώτου βαθμού βαίνει προς κατάργηση.

Ο ρόλος που της επιφυλάσσει πλέον η δεξιά κυβέρνηση είναι να τη μετατρέψει σε κρατική υπηρεσία έκδοσης διοικητικών εγγράφων    ( λ.χ. πιστοποιητικά και ληξιαρχικές πράξεις ), τέλεσης πολιτικών γάμων  και υλοποίησης των υπουργικών αποφάσεων.


Η κυβερνητική ελίτ και οι συνοδοιπόροι της εκμεταλλεύονται την γενικότερη ιδεολογικοπολιτική σύγχυση και την κρίση αξιών που επικρατεί στο σύνολο της κοινωνίας.   Ταυτόχρονα αξιοποιούν την ταλαιπωρία, την κόπωση και την απογοήτευση των λαϊκών στρωμάτων, όσο αυτές διαρκούν ακόμη. Ως κύριο όπλο τους χρησιμοποιούν την ισχυρή επικοινωνιακή διείσδυση για το πέρασμα των πολιτικών τους. Στο τομέα αυτό διαθέτουν πλεονέκτημα.

Επομένως απαιτείται επίπονη προσπάθεια προς ενημέρωση του λαού και αποκάλυψη της αλήθειας για τη σκοπιμότητα που κρύβεται πίσω από πληθώρα κυβερνητικών μέτρων, όπως τα παραπάνω.

Ταυτόχρονα είναι αναγκαίος ο αγώνας για τη μετατροπή της λαϊκής απογοήτευσης σε θετική δράση.  Γι΄ αυτό πρέπει να συγκροτηθεί- μεταξύ άλλων-  ένα νέο αυτοδιοικητικό  κίνημα, που θα δώσει μάχες για την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών, την αποκέντρωση, την περιφερειακή ανάπτυξη  και τη διαφύλαξη των συμφερόντων της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας, που κινδυνεύουν από τα οργανωμένα κερδοσκοπικά μεγαλοσυμφέροντα.
Διαφορετικά ματαιοπονούμε.