Ανοικτά εργαστήρια Τέχνης

   Στις ιδιαίτερες συνθήκες που βιώνουμε οι διάφοροι περιορισμοί μας μοιάζουν πότε μία συστράτευση για το προσωπικό και το κοινό συμφέρον και πότε μία σειρά καταναγκασμών χωρίς τέλος. Καθώς καθημερινά τασσόμαστε υπέρ της μίας και της άλλης άποψης πολλές φορές, είναι συνήθως βέβαιο ότι μία και μόνο εντύπωσή μας παραμένει σταθερή και αδιαπραγμάτευτη, αυτή της νέας μας σχέσης με το βίωμα της ελευθερίας. Εδώ είναι λοιπόν που στρεφόμαστε στην άμεση αναζήτηση διεξόδων. Η τέχνη και όσα μας προσφέρει με τους πολλούς της τρόπους, είναι το πιο σίγουρο καταφύγιό μας! Σε αυτό τον απέραντο κόσμο, με τις ευκαιρίες των πολλών επιλογών ανακουφιζόμαστε, γεμίζουμε με δροσερό αέρα ελευθερίας και ταξιδεύουμε χωρίς τέλος... Διότι εδώ μπορούμε να μην αντικρίσουμε γρήγορα το τέρμα της διαδρομής. Όσο περισσότερο ταξιδεύουμε, τόσο αναζητούμε νέους προορισμούς. Έχοντας νοιώσει και κατανοήσει την τέρψη αυτής της σχέσης με την τέχνη δεν υπάρχει επομένως γυρισμός.

Τα βιβλία και το διαδίκτυο αποτελούν τα γρήγορα μέσα στις συναντήσεις μας. Ανοίγουμε τις πόρτες τους και αρχίζουμε τις περιηγήσεις μας σε ένα κόσμο εικόνων όπου η φαντασία αναγνωρίζει πολύ γνώριμο. Μας συνεπαίρνουν οι διαδρομές, οι διηγήσεις του μαγικού αυλού της τέχνης. Πετάμε με ανοικτά φτερά. Πετάμε μακριά στον χρόνο, εικονικό αλλά και πραγματικό. Ίσως λοιπόν αυτή η ανάπαυση να είναι και ένα από τα πολύτιμα δώρα της περιόδου του εγκλεισμού μας. Μια ενδοσκόπηση με οδηγό σημαντικό την τέχνη. Σε όσους συνηθίζαμε να περνάμε πολλές ώρες στους μουσειακούς χώρους, κοντά στα μνημεία, στα έργα τέχνης η νοσταλγία, ο εθισμός αποτελεί κίνητρο να τα συναντάμε με κάθε τρόπο. Σε άλλους προσφέρεται απλόχερα μία νέα συναρπαστική εμπειρία. 
 
Στο πεδίο της σύγχρονης τέχνης, οι νέες συνθήκες ωθούν και τους ίδιους τους δημιουργούς να επικοινωνούν με το κοινό επιλέγοντας ευέλικτες μορφές. Καθώς το διαδίκτυο με τις ψηφιακές όψεις και χρήσεις μονοπωλεί το ενδιαφέρον των επισκεπτών της τέχνης, προκύπτει αναγκαία όσο ποτέ, η λειτουργία των ψηφιακών συλλογών και  εκθέσεων. Μια νέα λοιπόν ενεργοποίηση χρήσεων γνωστών, ήδη προ πολλού, στην μουσειακή δράση (θυμίζω ότι στην "Πινακοθήκη του Δήμου Κερκυραίων" η προσπάθεια αυτή με ευρεία έκταση ξεκίνησε το 2009, χωρίς συνέχεια όμως από το 2015), αρχίζει να εφαρμόζεται ευρέως και τάχιστα. Κάτω από αυτή την οπτική, επιχειρούμε εδώ στον τόπο μας, την Κέρκυρα, πατρίδα όχι μόνο μίας ισχυρής παράδοσης στην εικαστική δημιουργία αλλά και σύγχρονης τέχνης, όπου οι φλέβες  χτυπούν δυναμικά, την ψηφιακή προβολή της μαγικής ζύμωσης και της εργώδους προσπάθειας των τοπικών εργαστηρίων μας.



Θεωρούμε ότι η εργασία των καλλιτεχνών μας προσφέρει ποικίλα αποτελέσματα, ερμηνείες και αποδόσεις των σύγχρονων φαινομένων, κατέχει τους εκφραστικούς τρόπους συχνά με αξιοσημείωτη πρωτοτυπία, προβάλλει ιδιαιτερότητες που καταγράφουν σήμερα αξιόλογες τάσεις και στάσεις. Μια ανοικτή, φιλόξενη λοιπόν πρόσκληση επίσκεψης για κάθε ενδιαφερόμενο ισχύει στα "Ανοικτά Εργαστήρια" την σειρά ψηφιακών παρουσιάσεων του πλούτου τους αλλά και του λόγου των δημιουργών, του μεταξύ τους διαλόγου και με τους επιμελητές, την συνομιλία τους με τα παιδιά, την ποίηση κ.α. Πρόσφατα ένας ενδιαφέρων τέτοιος  διάλογος μεταξύ οκτώ εικαστικών μας και της Ιονίου Εταιρείας Ιστορικών Μελετών, με αναφορά στο φετινό κερκυραϊκο Πάσχα, την εποχή του κορωνοϊού, το Πάσχα της αναπόλησης, της νοσταλγίας αλλά και των ανάμεικτων συναισθημάτων, του φόβου, του προβληματισμού, μας έδωσε την ευκαιρία να αναρτηθεί ψηφιακά η έκθεση, το "Έαρ Πασχαλινό, η Εποχή του κορωνοϊού" , με δύο ενότητες. Συμμετείχαν με έργα ζωγραφικής και χαρακτικής οι Σπύρος Κολυβάς, Κώστας Μηνάς, Κώστας Τόμπρος, Αλέκα Λαμπιρη, Αναστασία Γκινάκη, Γιολάντα Σωτηρία Άνθη, Έλενα Προβατά, Andrea Valleri. Τα εργαστήρια ΑΝΟΙΞΑΝ, χωρίς άδειες ειδικές και γάντια, την περίοδο του κορωνοϊού, δημιουργήθηκαν έργα, επανεξετάσθηκαν άλλα για τα επίκαιρα μηνύματα τους και "δέθηκαν" δημιουργικά όψεις και απόψεις. Την γραφιστική, ψηφιακή φροντίδα είχε η κα Ελβίρα Μεταλληνού. Η καλή, πολύ θετική αποδοχή της απόπειρας αυτής μας σπρώχνει εμπρός και πάλι στις πτήσεις ελευθερίας...
 
Μαρία Μελέντη, ιστορικός τέχνης