#Μένουμε Σπίτι# αλλά και #Προετοιμαζόμαστε για την επόμενη Δύσκολη Ημέρα#

      Αν θέλεις να βεβαιωθείς πως δεν θα συμβεί ποτέ αεροπορικό ατύχημα, ο ασφαλέστερος τρόπος για να το πετύχεις είναι, να καθηλώσεις ταυτόχρονα, όλα τα αεροπλάνα στο έδαφος. Αυτή μπορεί να είναι μια σχετικά ασφαλής πρόβλεψη για την βελτίωση της αεροπορικής ασφάλειας. Στην περίπτωση όμως επιβολής περιοριστικών μέτρων κυκλοφορίας των ανθρώπων , και απαγορεύσεων, που ακινητοποιούν την οικονομία και ιδιαίτερα σε έναν τόπο που ζει μια εποχικότητα, με εξαντλητικούς ρυθμούς εργασίας την θερινή περίοδο και  την ραστώνη να τους διαδέχεται τον χειμώνα, τότε μιλάμε για την απόλυτη μετατροπή της τοπικής κατά βάση τουριστικής οικονομίας στην Κέρκυρα σε κάτι απολύτως νέο και άγνωστο.

Αν μαζί μας είχαμε τον Charles Perrow θα μας περιέγραφε την  τουριστική οικονομία της Κέρκυρας, ως ένα σύστημα με γραμμικές σχέσεις, που δημιουργούνται και στις περιόδους προετοιμασίας για την έναρξη της κάθε σαιζόν, όπου ο έλεγχος διατηρείται δια μέσου λίγων παραμέτρων, άμεσων και ξεχωριστών μεταξύ τους και όπου δεν χρειάζεται παντού εξειδίκευση για να λειτουργεί αυτό, ενώ είναι εφικτή  και η  αντικατάσταση από άλλους εργαζόμενους  ή και το προσωρινό κλείσιμο τμημάτων του, όταν αυτό απαιτείται. Ο τουρισμός λειτουργεί με άμεση πληροφόρηση (θα έρθετε; λυπούμαστε τότε δεν έχουμε δωμάτια, εναλλακτικές ημερομηνίες αυτές, σας ευχαριστώ), υπάρχει εκτεταμένη και άμεση επικοινωνία, είναι ένα σχήμα με γραμμικές σχέσεις χωρίς πολλές διασυνδέσεις, από τις πλέον απλές μορφές λειτουργίας συστήματος.

Και τώρα πως έγινε μετά την μετατροπή του; Μα σκεφθείτε. Όλα ξαφνικά έχουν έρθει πιο κοντά μεταξύ τους. Φαίνεται να διασυνδέονται πράγματα, σενάρια και καταστάσεις που στο παρελθόν δεν φαινόταν καν να έχουν σχέση. Μπροστά στο συνηθισμένο: «Μάρτιο βάφουμε και συντηρούμε και Μάιο γεμίζουμε την πισίνα» είναι πλέον ορατό πως αυτές πλέον έχουν γίνει πολύ σημαντικές αποφάσεις και όλες διασυνδέονται. Θα έρθουν οι πελάτες-τουρίστες; Με ποιες πληρότητες; Ποιο χρονικό διάστημα; Πως πρέπει να γίνει η διαχείριση του κεφαλαίου κίνησης;

Δυστυχώς υπάρχει λιγοστή πληροφόρηση, αλλά και παραμένουν αχαρτογράφητοι οι επιχειρηματικοί κίνδυνοι της νέας περιόδου. Πλέον όλοι καταλαβαίνουν πως όποιες αποφάσεις ληφθούν μπορεί να αποτελέσουν και το ένα και μοναδικό μικρό λαθάκι, που οδηγεί στην απρόσμενη έκρηξη μιας βόμβας, που άλλος έριξε και εμείς θα πυροδοτήσουμε, καθώς δεν γνωρίζουμε να την χειριστούμε. Καλώς ήρθατε στην περιοχή του Επιχειρείν με υψηλά ρίσκα. Εκεί που το σύστημα παύει να δημιουργεί μόνο γραμμικές σχέσεις αλλά πλέον πολύπλοκες, ενίοτε  με ανακολουθία, που δυστυχώς δεν είναι πάντοτε ορατές αλλά ούτε και απολύτως κατανοητές. Αν δεν καταλάβατε κάποιο βράδυ του Φεβρουαρίου κοιμηθήκαμε για να πάμε την επομένη,  στο καρναβάλι, στο Λιστόν και ξυπνήσαμε στην «Κόλαση του Δάντη».  Αυτό είναι ένα σύστημα με πολύπλοκες σχέσεις (complex interactions) και με ισχυρές διασυνδέσεις(tight coupling), όπου ο χρόνος, κάθε λεπτό που περνάει έχει απίστευτη αξία.

Και τώρα τι γίνεται; Στην χώρα έχει επιλεγεί μια κεντρική συγκεντρωτική στιβαρή διοίκηση που αρχικά διαχειρίζεται τον υγειονομικό κίνδυνο και που ομολογουμένως έχει πετύχει απόλυτα ,να διατηρήσει τον Έλληνα υγιή. Όμως αρκεί πράγματι αυτό;
Παράλληλα λαμβάνονται και οικονομικά μέτρα στήριξης της Ελληνικής οικονομίας, των εργαζομένων, των Επιχειρήσεων με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, σε επίπεδο προθέσεων, αλλά με βάση ποιων σεναρίων διαχείρισης ρίσκου και το κρίσιμο ερώτημα,  μόνο με μεθόδους ανάλυσης με ποσοτικά στοιχεία;(probabilistic).Όμως αν στην ουσία αυτό που έχει κάνει η πανδημία σε επίπεδο οικονομίας είναι να μετακινήσει τις διαφορετικές βιομηχανίες (industries) της οικονομίας  σε διαφορετική πίστα των  επίπεδων δυσκολίας των ρίσκων που αναλαμβάνονται, συγνώμη μήπως ο μέχρι τώρα τρόπος ανάλυσης δεδομένων και λήψης αποφάσεων δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο πρόβλημα;

Και πως θα προετοιμασθούν οι επιχειρηματίες, αλλά και οι εργαζόμενοι και η κοινωνία να προσαρμοστούν σε αυτήν την νέα πραγματικότητα; Ποιος θα τους καλύψει αυτά τα κενά; Γιατί αν δεν το κατανοεί κάποιος το τουριστικό Επιχειρείν έχει βρεθεί, με σφενδόνες, να αντιμετωπίζει αναρίθμητους κινδύνους και απειλές.
Δυστυχώς αυτό που λείπει, πέρα από την διαφύλαξη της υγείας των Ελλήνων, είναι η παράλληλη χρονικά προετοιμασία τους για έξοδο, σε αυτήν την νέα πραγματικότητα. Και αυτή δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο αν ήδη έχουν εντοπιστεί τα κενά γνώσης και ο τρόπος που αυτά θα καλυφθούν, ενώ όλοι παραμένουν σε εγκλεισμό και αναστολή δραστηριοτήτων.

Αναρωτιέται κανείς ποια είναι έστω τα μηνύματα που η Κέρκυρα, αλλά και η Πολιτεία,  στην  περίοδο αυτής της κρίσης,  θέλει σε κάθε περίπτωση να εκπέμψει και προς ποιους, για την επόμενη ημέρα; Καθώς ο αρθρογράφος επουδενεί επιθυμεί να χαρακτηρισθεί, υπό τις παρούσες συνθήκες που βιώνει η χώρα και η Κέρκυρα ιδιαιτέρως, με αντιπολιτευτική διάθεση, αντίθετα θα ήθελε μόνο να προβληματίσει, χρησιμοποιώντας  μόνο ως παράδειγμα (case study), τις συνέπειες στο επικοινωνιακό κομμάτι, για τον τουρισμό, του ατυχούς περιστατικού της Κυριακής των Βαΐων, με την  προβολή που αυτό τυγχάνει στα ΜΜΕ και στο εξωτερικό, σε συνδυασμό με την μορφή που λαμβάνει χώρα η ενημέρωση για τον Κορονοιό, σε τοπικό επίπεδο.

Σήμερα ζούμε την εποχή που η επικοινωνία πλέον δεν γίνεται με επίκεντρο τα ΜΜΕ και διαμέσου μόνο αυτών. Ζούμε την εποχή των κοινωνικών δικτύων, με την πληροφορία να ταξιδεύει άμεσα, με δυνητικούς ρεπόρτερ όλους εμάς. Πλέον δεν υπάρχει δημοσιογραφία με την παλιά της μορφή, τα ΜΜΕ πλέον είναι ένα εργαλείο, ενώ αντίθετα υπάρχουν εκατομμύρια σχολιαστές με την δική τους ατζέντα. Για αυτό τον σκοπό, σήμερα περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε κάτι απολύτως διαφορετικό.

Έναν συνδυασμό επικοινωνίας περιόδου κρίσης,  που θα περνάει ξεκάθαρα μηνύματα τόσο ως προς το συναισθηματικό κοινό «των εγκλείστων», ώστε να #μένουμε σπίτι# και ήρεμοι το δυνατόν, αλλά και ταυτόχρονα στοχευμένη  με δεδομένα που θα αποδεικνύουν προς όλα τα κοινά, την αποτελεσματικότητα τόσο της χώρας, αλλά και του τουριστικού προορισμού Κέρκυρα , να υποδεχθεί αύριο, όταν κριθεί πως αυτό μπορεί να γίνει, με ασφάλεια, τους πελάτες της, που θα διαφυλάξει όπως τους μόνιμους κατοίκους της.     

Δεν είναι πλέον εποχή για πολιτικού ύφους και στυλ επικοινωνία με λόγια που θα αραδιάζονται με εύηχες λέξεις, αλλά μόνο για επιχειρήματα που θα αποδεικνύονται με βάση δεδομένα. Για αυτό είναι αναγκαίο σήμερα και όχι αύριο να πάμε στο: #Μένουμε Σπίτι αλλά και Προετοιμαζόμαστε ταυτόχρονα για την Επόμενη Δύσκολη Ημέρα #.