΄Αμα αργήσω φάτε!

Της προηγούμενης, έτσι όπως ήλθαν τα πράγματα, εκείνης που ξεδιπλώθηκε μετά την κατάρρευση της Leaman Brothers ως το αποτέλεσμα της θραύσης της φούσκας των στεγαστικών. Τότε δηλ. που το υπερσυγκεντρωμένο κεφάλαιο νόμιζε ότι βρήκε διέξοδο στη χρηματοδότηση της κατανάλωσης δανείων για την κατασκευή/αγορά κατοικιών, τροφοδοτώντας μια φούσκα προσδοκιών που αλίμονο δεν επιβεβαιώθηκαν. Τα πως και τα γιατί δεν είναι του παρόντος. Όμως οι απόπειρες υπέρβασης της κρίσης, ευκαιρίας δοθείσης, ταυτίστηκαν τότε με επιδρομή στα δικαιώματα και την αμοιβή της εργασίας (σ.σ. της σφόδρα λεηλατημένης ώστε να προκύψει το υπερσυσσωρευμένο και σε ασφυξία, εκτός αγοράς, κεφάλαιο). Πρόγραμμα που εφαρμόστηκε πειραματικά (;) εναντίον της Ελλάδας, υποτάσσοντας την πολιτική και τους πολιτικούς της σ' αυτές τις επιλογές (Σ.σ. Και τις δυο μεγάλες κομματικές δυνάμεις. Υπενθυμίζεται ότι ο Σαμαράς ήθελε Ζάππεια κι ο Τσίπρας το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, αλλά που)!

Τώρα, σ' αυτήν την αναπάντεχη υφεσιακή πίεση λόγω των δραστικών, περιοριστικών μέτρων για την αποτροπή εξάπλωσης του κορονοϊού, οι ίδιοι «ευαγγελιστές» της δογματικά φιλελεύθερης συνταγής, ανακάλυψαν την ανάγκη προστασίας της εργασίας και ό, τι περιλαμβάνεται στις κεϊνσιανές προτροπές κρατικής παρέμβασης στην οικονομία ώστε να ξαναπάρει μπρος! Και ω του θαύματος, αυτή η «εκτός νόμου» συνταγή μεταδίδεται επισήμως απ' όλα τα Δίκτυα, που οργίαζαν τότε να συκοφαντούν την εργασία σαν τη φταίχτρα όλων των δεινών, που οδήγησε στην κρίση (σ.σ. των τεμπέληδων Ελλήνων κοκ).
Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά και εύκολα, εφόσον οι δημόσιοι πόροι έχουν προ πολλού κάνει φτερά προς τα ιδιωτικά εκείνα θυλάκια, ανακεφαλαιώνοντάς τα επανειλημμένως. Κι ο λόγος δεν γίνεται αποκλειστικά και μόνον για την υποχρεωτική έτσι εξαγορά της ζημιάς όλων των ελληνικών, ιδιωτικών Τραπεζών από το Δημόσιο αλλά και την επαχθή, μνημονιακή σχέση με τους εταίρους δανειστές. Με όχημα την ενιαία νομισματική σχέση, αποκλινουσών κατά τα λοιπά οικονομιών, υποθηκεύτηκε μαζί με την περιουσία και η πολιτική υπόσταση του ελληνικού σχηματισμού.
Τώρα να δούμε πως θα χρηματοδοτηθεί η αποτροπή μιας νέας βαθιάς ύφεσης στην ευάλωτη μικρή και μεγαλύτερη ελληνική επιχείρηση. Με την αναστολή πληρωμής του ΦΠΑ και των ασφαλιστικών από επιχειρήσεις δεμένες πισθάγκωνα στις ρυθμίσεις, που μετά βίας εξυπηρετούν, δέκα χρόνια μετά το μεγάλο ριφιφί;