Grexit
editorial
29 Ιανουαρίου 2020
/ 16:19
Δεν έχει καμιά σημασία τι ομάδα είσαι. Άλλωστε οι σημερινές ποδοσφαιρικές εταιρείες μόνον κατά τα προσχήματα επιμένουν να αναφέρονται στην προέλευση και την ιστορία τους. Όμως η πρόσφατη απόφαση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού και τα όσα ακολούθησαν, μοιάζουν σαν την σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Ό, τι και να γίνει από 'δω και μπρος, δύσκολα, πολύ δύσκολα, θα συγκρατείται η βία που θα (ανα)παράγεται! Λογής, λογής επιδιώξεις, που δεν έχουν καμιά σχέση με τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο, καβαλίκεψαν στο οπαδικό πάθος και δια τη δημοφιλίας και των πλούσιων οικονομικών που εγγυάται, εφόρμησαν στην κοινωνία να λύσουν άλλα προβλήματα ανταγωνισμού. Κατέλαβαν πολιτικούς και επικοινωνιακούς προμαχώνες, αποτελειώνοντας την άλλωστε φθίνουσα δημοκρατική αξιοπιστία τους. Αυτό που είναι δεν είναι αυτό που φαίνεται. Καλά (;) κρυμμένες επιδιώξεις, ακόμα και γεωπολιτικού χαρακτήρα, νομιμοποιήθηκαν στην συνείδηση των αναγκεμένων. Εκείνων που βιώνοντας τη μια ήττα πίσω την άλλη, χρειάστηκαν μια όποια νίκη να χαρούν, να κατισχύσουν φανταστικών εχθρών, αναμιγνύοντας μέσα στην παραζάλη τους, ιδεολογίες, φρονήματα και πεποιθήσεις. Ν' ανήκουν κάπου, κυρίως να προσδιορίζονται ως ενάντιοι των άλλων.
Αρκετά! Αυτό το ματς πρέπει να σταματήσει εδώ! Άλλωστε το ελληνικό ποδόσφαιρο περνάει τις χειρότερες μέρες του, τόσο σε συλλογικό όσο και σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Αναρωτιέται κανείς τις ακριβώς θα έχανε αν σταματούσε αυτή η παρωδία που αποκαλείται κατ' ευφημισμόν πρωτάθλημα και η δι' αυτού εκπροσώπηση στην Ευρώπη, όπου αναδιανέμεται η λεία υπό αμφισβητούμενες προϋποθέσεις, τροφοδοτώντας έτσι έναν φαύλο κύκλο σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Να σταματήσει εδώ, λοιπόν. Να μείνουν εκτός Ευρώπης οι ελληνικές ομάδες. Να αποκατασταθεί και να προστατευτεί ο ερασιτεχνικός χαρακτήρας του μη επαγγελματικού ποδοσφαίρου, που γίνεται το εφαλτήριο και το φύλλο συκής όλης αυτής της αλγεινής διεκπεραίωσης.
Ας γίνουν πρωταθλήματα με τις κ-20 ομάδες για όσο χρονικό διάστημα απαιτηθεί ώστε να αποθαρρυνθούν όλοι αυτοί οι επιτήδειοι που λυμαίνονται τη μαζική υστερία.
Παράδεισος δεν πρόκειται να γίνει όμως η ευκαιρία να (ξε)καθαρίσει η κόπρος του Αυγεία είναι μοναδική. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που μπλέχτηκε και σ' αυτήν την περίπτωση στις αντιφάσεις της, μπορεί να αποδειχτεί ενάρετα ρηξικέλευθη ή να βουλιάξει στον βούρκο. Εκτός κι αν, επικαλούμενη το σύγχρονο επικοινωνιακό μάνατζμεντ, προσδοκάει στη βρωμιά κάποιου επάλληλου και σοβαρότερου βούρκου ώστε να θολώσουν έτσι (και) τα νερά αυτού τούτου... Κοκ!
