Οξεία λαμαρινίαση. Κανείς δε μιλιόταν απ' το πλήρωμα. Κι ήταν αυτή η παράταση του ταξιδιού, στην έξω ράδα να φέρνει βόλτες το βαπόρι γύρω, γύρω σ' ένα μεγάλο κομβόι που κινούνταν να μην τους αιφνιδιάσει ο καιρός, περιμένοντας να μπουν να ξεφορτώσουν. Ο στίχος λέει, σ' έστειλε ο Πρώτος τα νερά να πας για να γραδάρεις.
Στην περίπτωσή μας δεν έγινε ακριβώς έτσι. Η οδηγία του Πρώτου ήταν για ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο από σωλήνες και στράντζες στην κόντρα Γέφυρα, μέρες πούταν. Αντιβίωση στη λαμαρινίαση.
Ανεβαίνοντας στη Γέφυρα, τα «χρόνια πολλά» μόλις άρχισαν ανάμεσα στις βάρδιες στα «παραπλέοντα».
Το κασετόφωνο και οι κόρνες πάνω από τις βαρδιόλες έγιναν η ηχητική εγκατάσταση για την συναυλία του Θάνου. Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο..., να διαλαλιέται στη διαπασών στο δέλτα του Γιαγκ-Τσέ-Γιαγκ. Να ξεχειλίζει από παράπονο για τη μοναξιά, τον πρόσφατο θάνατο του πατέρα, την ήττα στο βουνό, τη λαμαρίνα που όλα τα σβήνει...
Ο μάλλον συγκεχυμένος ήχος από το MV Toxon του Λιβανού έβαλε φωτιά στο συναίσθημα στο vhf. Όλου του κόσμου οι φυλές, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, ναυτικοί στα γύρω βαπόρια έπαιρναν σειρά στο κανάλι να ευχηθούν στους Έλληνες. Και μπορεί το δέντρο από στρατζοσωλήνες να μην έγινε ποτέ τελικά όμως η γιορτή πήρε την πιο τρυφερή της διάσταση με αφορμή το στακάτο παίξιμο του Μικρούτσικου στο πιάνο, που τόπαιρνε και τόφερνε ο αέρας στ' αυτιά με τον στριγκό ήχο της κόρνας!
... Αυτή η αφήγηση του άρεσε του Θάνου, πολλά χρόνια μετά. Ήθελε να την ακούει. Αδιαφιλονίκητη επιβεβαίωση της ιδιότητας του τροβαδούρου του ταξιδιού. Με την έννοια του αρχέτυπου και του μύθου κι όχι, σώνει και καλά, και μόνο της ναυτοσύνης. Αυθεντική ψηφίδα στο τεράστιο βιτρό της μουσικής του.
Ανάμεσα στα ιερά τέρατα της μουσικής δεκαετίας του '60 και των νεότερων συνθετών και τραγουδοποιών σα να μεσολάβησε στη μετάβαση του ελληνικού νεορομαντισμού στον νεοκλασικισμό. Συναισθηματική έκρηξη, επιθετική, συχνά ζεϊμπέκικη έως κεντροευρωπαϊκή τζαζ, να ζωντανεύει ό, τι ίσως λαθροβιώνει στο υποσυνείδητο. Έγινε κλασικός χωρίς να το επιδιώξει. Μουσικολόγοι θα είναι πιο ακριβείς και πλήρεις στις αναφορές τους. Ο κύκλος άνοιξε ήδη.
... Άλλωστε το MV Toxon κάποτε ξεκόλλησε από τη ράδα και πήρε πιλότο και ρότα για την Σαγκάη, τον Γενάρη του 1981.
Στον απόηχο εκείνης της «συναυλίας» σα να ακούστηκε η βραχνή φωνή του Θάνου του Μικρούτσικου:
- Γειάσου μαστρογιώργη
- Γειάσου και σένα Καπετάνιε! Καλό σου ταξίδι!!!