Από τα καινά στα συνηθισμένα κενά δαιμόνια
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρέλαβε την υποχρέωση από την κυβέρνηση Τσίπρα να τρέξει ένα 4ετές Πρόγραμμα ενίσχυσης του περιφερειακού Τύπου, επιδοτώντας την πλήρη απασχόληση σ΄ αυτόν, με την τεκμηρίωση που βεβαιώνεται γι΄ αυτήν από το ασφαλιστικό Ταμείο.
Η υλοποίηση του, εκτός των προφανών άλλων, δημιουργεί μέτρο επαγγελματικής ιδιότητας. Εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στον περιφερειακό Τύπο. Σε πλείστες όσες περιπτώσεις, η αναγκαία ενηλικίωση για τον τοπικό Τύπο. Η χειραφέτησή του από το πολιτικό χρήμα και τις πελατειακές σχέσεις, όπου και αν αυτές υφίστανται, μετατρέποντας τον Τύπο σε Γραφείο Τύπου πολιτικών κ.α. συμφερόντων. Κάνοντας τον «κιτρινισμό» από διαστροφή, κατεστημένη συμπεριφορά. Πόσο μελάνι έχει χυθεί υπέρ της αναγκαιότητας για τον εκσυγχρονισμό του περιφερειακού Τύπου και τις δημοκρατικές προϋποθέσεις του;
Ατυχώς, η υπουργική απόφαση (ΚΥΑ) για την επιδότηση της πλήρους απασχόλησης στον περιφερειακό Τύπο, ακολουθήθηκε από άλλη (ΚΥΑ) για την ενίσχυση του αθηναϊκού Τύπου με προϋποθέσεις, που καλώς ή κακώς ήγειραν αντιδράσεις κατά την εφαρμογή της. Αυτές και τα όσα ακολούθησαν, είχαν ως αποτέλεσμα την κυβερνητική απόφαση να ακυρώσει, άγνωστο γιατί, και το Πρόγραμμα για τον περιφερειακό Τύπο! Κι όλα αυτά «πνιχτά», με πολιτικούρες αντί ερμηνειών και πάντως ερήμην των Οργανώσεων των επιχειρήσεων αλλά και των εργαζομένων στον περιφερειακό Τύπο. Δείγμα γραφής της εγγενούς αυθαιρεσίας, στην καλύτερη περίπτωση, που κρύβεται επιμελώς πίσω από τα συγκρατημένα χαμόγελα της μετριοφροσύνης, δήθεν της διαφάνειας και του δημοκρατικού πολιτισμού.
Έτσι σε άλλη μια περίπτωση αποκαλύπτεται η εδραιωμένη πεποίθηση ότι η ελληνική περιφέρεια παραμένει πάντα η «πίσω αυλή» της πλατείας Συντάγματος, του υδροκεφαλικού δόγματος δηλ. του ελληνικού Σχηματισμού, εξ επαγωγής προϊόντος της ανισομετρίας και γι' αυτό ανήθικου, άδικου και πάντως αναποτελεσματικού.
Κι επειδή όταν μιλάμε για Τύπο, ο λόγος γίνεται για την ιστορικότερη και εμβληματικότερη αναφορά στον δημόσιο λόγο και ως αντανάκλαση των δημοσίων ηθών κι όχι σε επιχειρήσεις επιτηδεύματος, ενδιαφέρον θα έχει η αντίδραση των τοπικών, κοινωνικών φορέων και της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης (όλων των παρατάξεων και των κομμάτων, βεβαίως και της πλειοψηφίας).
