Η γερμανική τράπεζα ως ρίσκο

Σε πρόσφατα διαδοχικά stress tests της FED, η Γερμανική τράπεζα απέτυχε παταγωδώς. Εξόχως ενδιαφέρον είναι ότι καλείται διαρκώς τα τελευταία χρόνια ο Γερμανικός κολοσσός των 100.000 εργαζομένων ανά τον κόσμο να πληρώνει τεράστια πρόστιμα (π.χ. για τις λαθροχειρίες κατά την διαμόρφωση των επιτοκίων δανεισμού, LIBOR).
8.000 δίκες αντιμετώπισε την τελευταία δεκαετία η τράπεζα-σύμβολο της γερμανικής ισχύος, η τράπεζα για την οποία εξακολουθεί να επαίρεται ο κ. Σόϊμπλε. (Κατά δήλωσή του, τον Φεβρουάριο 2016, η τράπεζα παραμένει «solid rock».) Οι ελεγκτές των ΗΠΑ κάλεσαν προ μηνών την συγκεκριμένη τράπεζα να συμμορφωθεί σε διαφανέστερες λογιστικές μεθόδους. Σε χρονιές κερδοφορίας, οι διοικήσεις της πιο αμαρτωλής τράπεζας του κόσμου αντιμετώπιζαν τα πρόστιμα ως ένα μικρό ποσοστό του λειτουργικού τους κόστους. Τώρα απλώς προστίθενται στις ζημίες 6 δισεκ. ευρώ ετησίως.
Η θεαματική κατάρρευση της μετοχής της μεγαλύτερης τράπεζας του κόσμου δείχνει το πού στοιχηματίζουν πλέον οι σημαντικοί ατομικοί παίκτες. Τα διοικητικά στελέχη της τράπεζας βλέπουν τα τελευταία χρόνια τεράστιες περικοπές στα μπόνους τους και οι μέτοχοι στα μερίσματά τους. Υπάρχει πλέον στην Deutsche κλίμα απαισιοδοξίας και φυγής. (Το έδειξε δημοσιευμένη έρευνα που οργάνωσε φέτος η ίδια η τράπεζα μεταξύ των εργαζομένων της.) «Μα πού να πάς, αλήθεια;»
Μπορεί το ενεργητικό της τράπεζας να πλησιάζει στο μισό του ΑΕΠ της Γερμανίας, όμως εύκολα μπορεί να χαρακτηρισθεί ως επισφαλές και μη ρευστοποιήσιμο (π.χ. αξιώσεις έναντι Ιταλικών τραπεζών). Μπορεί τα περισσότερα στοιχήματα («παράγωγα») της τράπεζας να καλύπτονται από αντίθετα στοιχήματα (δηλ., στοιχήματα υπέρ και κατά μιας «θέσης»), όμως είναι τέτοια τα απόλυτα μεγέθη, ώστε κανείς σοβαρός αναλυτής δεν μπορεί να προβλέψει την τύχη πολλών θεσμικών παικτών του συστήματος.  Η τράπεζα είναι εκτεθειμένη σε στοιχήματα («παράγωγα») 50 τρισ. ευρώ (όσο δηλαδή το προϊόν που παράγει ο πλανήτης σε ένα χρόνο)!
Όχι, το μείζον συστημικό ρίσκο των ημερών δεν λέγεται Ελλάδα. Γερμανική Τράπεζα (Deutsche Bank) λέγεται. Και όσο και αν τα «exit» των εθνών εξάπτουν τα πολιτικά πάθη, δεν υπάρχει κανένα exit από ένα τόσο σφιχταγκαλιασμένο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η θεωρία του ντόμινο είναι μια λογική ερμηνεία παράλογων συμπεριφορών βραχυπρόθεσμης (σε κλάσματα δευτερολέπτων!) κερδοσκοπίας και πανικού. Κι ο βασιλιάς συμπεριφέρεται ακόμη σαν να είναι ντυμένος.