Μεγάλα βαπόρια, μεγάλες φουρτούνες!*
Η προσέλκυση επενδυτικού ενδιαφέροντος είτε στον τουρισμό είτε στους υδρογονάνθρακες, δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα για την Κέρκυρα.
Η εμπλοκή μεγάλων παικτών στην υπόθεση αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού. Το απογειώνει. Ένα εκ των ερωτημάτων που ανακύπτει ως εκ τούτων, είναι το κατά πόσο οι τοπικοί, διοικητικοί θεσμοί και Όργανα, είναι δυνατόν να διαχειριστούν την αναδυόμενη, νέα πραγματικότητα. Αν μπορούν δηλ. να σταθούν επί ίσοις όροις απέναντι σε οργανωμένα Γραφεία με νομικούς, οικονομολόγους και τεχνικούς, με εκπροσώπους Τραπεζών κ.α. Να αναμετρηθούν με τους σχεδιασμούς τους για την Κέρκυρα και στο όνομά της, που μπορεί να ταιριάζουν μπορεί και όχι με τους δικούς μας σχεδιασμούς και τις προσδοκίες.
Θα περίμενε κανείς ότι αυτή η πρόκληση, δεδομένων των ιδιωτικοποιήσεων και των ιδιωτικών επενδύσεων κλίμακας, θα κυριαρχούσε στην ατζέντα των υποψηφίων. Αντ' αυτού, η δύναμη της συνήθειας διατηρεί την υποτιθέμενη αντιπαράθεση ανάμεσά τους είτε κατά τα ειωθότα είτε με αναφορές περί διαγραμμάτων, που ακούγονται και όμορφα στ' αυτιά μας.
Η ανάγκη είναι Περιφέρεια και Δήμος να αρθούν στο λειτουργικό ανάστημα των ιδιωτών, κι αυτό δεν μπορούν να το κάνουν με όσα προβλέπονται στους νόμους και τους κανόνες περί Αυτοδιοίκησης, που καθηλώνεται στο χαμηλό διαχειριστικό επίπεδο ώστε εντέλει να κάνει την λάντζα των επενδυτών και τίποτα περισσότερο. Η μέχρι στιγμής εμπειρία δεν προϊδεάζει για κάτι διαφορετικό και τούτο δεν έχει να κάνει με την αποτελεσματικότητα και την αισθητική των ιδιωτικών επενδύσεων. Κάθε άλλο μάλιστα.
Η πολιτικότητα των αναγκαίων επιλογών, αναγκαστικά δεν μπορεί να περιορίζεται στο τοπικό πεδίο αλλά να εκτείνεται από την κορυφή έως τη βάση της πυραμίδας των αποφάσεων. Ο συνεκτικός ιστός της δραστηριότητας προφανώς θα πρέπει να είναι το πολιτικό υποκείμενο νέου τύπου, που η συμπεριφορά του και οι επιδιώξεις του θα διέπονται από την ανάγκη και τις αξίες του λαϊκού παράγοντα, με μέγιστο κριτήριο την αποτελεσματικότητα. Μια τέτοια οπτική μπορεί να δυσκολεύει την ψηφοθηρία σε θολά νερά, που έχει επικρατήσει ως τοπική, πολιτική δραστηριότητα. Είναι όμως σύγχρονη, επίκαιρη και γοητευτική.
* Τα τελευταία λόγια του Πίρι Ρέις του μεγαλύτερου θαλασσοπόρου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
