Για μια θέση στις λιτανείες, πίσω από τον Άγιο!

Εκτός εκείνων που συχνάζουν στα τοπικά ψηφοδέλτια καθ' έξιν, οι υπόλοιποι άλλοι θα επιθυμούσαν την συγκρότηση ενός τοπικού κινήματος, συγκεντρώνοντας πρόσωπα και δυνάμεις από κάθε πλευρά του πολιτικού φάσματος ως απόδειξη κατανόησης της αναγκαιότητας της συστράτευσης αλλά και της αντιπαράθεσης με δημιουργικό τρόπο. Μέθοδος που εξασφαλίζεται, αντικαθιστώντας τη βαρετή παρέλαση των υποψηφίων, προτάσσοντας την ιεράρχηση των προβλημάτων που απασχολούν και την κατά το δυνατόν εγγύτερη προσέγγιση της λύσης τους. Με αριθμούς και χρόνους, προτεραιότητες και οικονομικά δεδομένα.

Παρά το γεγονός ότι αναφερόμενοι στις τοπικές εκλογές, όλων το μυαλό πάει στις δημόσιες υποδομές και τα σκουπίδια, το πρώτο θέμα είναι αυτό της Δημοκρατίας. Όχι μόνον διότι συχνά στις μέρες μας απειλείται ως ηθική λειτουργία και ως νομιμοποιητική βάση κάθε ενέργειας αλλά κυρίως διότι τα επιχειρηματικά συμφέροντα εισβάλουν στον χώρο της διοίκησης χειραγωγώντας την. Μετά τη δημόσια περιουσία ζητούν και την ιδιοποίηση της πολιτικής σκηνής και εξουσίας. Πλάι τους βοναπαρτίσκοι στήνουν παιχνίδια διαπλοκής, καταργώντας στην πράξη κάθε θεσμική αυτοτέλεια και δημοκρατική εγγύηση. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο τόσο η συγκρότηση των ψηφοδελτίων όσο και η ανάδειξη των νέων τοπικών Αρχών, πολύ δε περισσότερο, η επόμενη Διοίκηση, οφείλουν να διεκδικήσουν την ευρύτερη δυνατή, αυτόβουλη συμμετοχή. Όση σήμερα προβλέπεται από τον νομοθέτη στην προοπτική να ζητήσουν αύριο ακόμα περισσότερη!
Άλλως πως, αναπτυξιακά φληναφήματα σ' ένα μονομερή καταιγισμό μηνυμάτων από τα media θα επιδιώξουν να επιβάλουν ξανά τη διαίρεση εξ' ορισμού αρχόντων και πληβείων, όσον αφορά στα πολιτικά δικαιώματα και τις υποχρεώσεις, με τα γνωστά αποτελέσματα σ' όλα τα πεδία της δημόσιας ζωής.
Την ίδια και μεγαλύτερη ίσως αξία από την υπεράσπιση της Δημοκρατίας έχει και η ενεργός συμβολή στην υπόθεση της εργασίας. Στο νησί των επενδύσεων και των παραχωρήσεων, η μισθωτή εργασία περνάει από τα μαχαίρια της κρεατομηχανής. Κι αν μέχρι πρότινος η λεηλασία της εργασίας ήταν τοπική υπόθεση (σ.σ. όσο ήταν) προϊόντος του χρόνου οι αποδόσεις του κεφαλαίου κατά κανόνα εξάγονται. Αδυνατίζουν έτσι και την τοπική αγορά όσο και τη δυνατότητα αποκατάστασης των υποδομών. Φτωχός συγγενής, εργασία και Δημόσιο, μιας πλούσιας οικονομίας. Ακόμα και η τοπική Διοίκηση οφείλει να παίρνει θέση στο ζήτημα και να μην κρύβεται πίσω από γραφειοκρατικού χαρακτήρα δικαιολογίες ότι τάχα μου δεν είναι της αρμοδιότητάς της. Οι τοπικές εκλογές είναι πολιτικές εκλογές, δεν είναι επετηρίδα ακολούθων του ιερού λειψάνου στις λιτανείες τ' Αγιού!