Απέτυχεν οικτρά κ΄ εξουδενώθη*

Και καλά (;) να επισημαίνονται οι εκκρεμότητες της αποκατάστασης από τους βανδαλισμούς αλλά τα εγγενή, κατασκευαστικά προβλήματα και εκείνα της διαπερατότητας της κατεστραμμένης μεμβράνης, οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι κακώς οι αρμόδιοι της γενικής κυβέρνησης παρέπεμπαν στην πάση θυσία λειτουργία της εφόσον υπήρξε και παραμένει μη λειτουργική εκ γενετής και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο εξακολουθεί να μην αδειοδοτείται. Όσο για την προσωρινή άδεια χρήσης με εξαιρετικά χαμηλές περιβαλλοντικά προϋποθέσεις, που εξέδωσε η Υπηρεσία της Αποκεντρωμένης, προβλεπόταν να έχει ζωή μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβριο. Επειγόντως λόγω του αδιεξόδου, εκτάκτως και πάντως προσωρινώς θα μεταφέρονταν δέματα που αμέσως μετά θα χωματοκαλύπτονταν ενώ θα συλλεγόταν το βιοαέριο, θα συγκεντρώνονταν και θα βιολογίζονταν τα στραγγίδια. Προδιαγραφές λειτουργίας δηλ. ενός ΧΥΤΑ, προσοχή όμως, έτσι όπως δεν λειτούργησε ποτέ, ούτε για μια μέρα, το Τεμπλόνι! Τώρα κατά τα ελληνικά ειωθότα, το κατ' ευφημισμόν προσωρινό της Διοίκησης και ο χρόνος επώασης της απόφασης του ΣτΕ που διαρκεί, έχουν ως αποτέλεσμα να σφύζει και να όζει ο χώρος στα Μεσοράχια από ξεκοιλιασμένα πολλά δέματα με σκουπίδια φύρδην μίγδην, μια υγειονομική βόμβα σε απόσταση αναπνοής από την κατοικημένη περιοχή με τους ξενιστές να αναλαμβάνουν το έργο της μεταφοράς ό, τι ήθελε μεταφερθεί! Δεδομένης της βιωμένης καχυποψίας των δημοτών, η λειτουργία της εγκατάστασης στην Λευκίμμη, προϊόν και απότοκο ενός γραφειοκρατικού σχεδιασμού με τη μέθοδο της δια της ατόπου απαγωγής, όφειλε να είναι τουλάχιστον υποδειγματική ως προς την τήρηση των προδιαγραφών, χωρίς τερτίπια, διασταλτικές ερμηνείες περί υπολειμμάτων και την χρεία της αστυνομικής παρουσίας. Στην πραγματικότητα, μετά την αστοχία του ΑΣΕΠ να οδηγήσει στην Κέρκυρα, την ώρα που τους χρειαζόταν, τους μόνιμους αντικαταστάτες των εποχικών εργαζομένων στην Καθαριότητα, την απόφαση του Πρωτοδικείου εναντίον των Νικολούζου και Ασπιώτη, που σφράγιζε πλέον οριστικά το Τεμπλόνι, την προσωρινή απόφαση του ΣτΕ που αναιρούσε ακόμα κι αυτήν την προσωρινή διέξοδο στην Λευκίμμη και την κατηγορηματική άρνηση της γενικής κυβέρνησης να μεταφερθούν τα σκουπίδια από την Κέρκυρα τουλάχιστον έως ότου αποκτήσει αυτή εγκατάσταση διαχείρισής τους, συνιστούν το ηθελημένα (;)απόλυτο αδιέξοδο, επιθετικό κοκτέιλ εναντίον της υγείας, της οικονομίας και της εικόνας του νησιού. Εάν έτσι εξακολουθήσουν τα πράγματα, ο μεγαλύτερος εφιάλτης είναι μπροστά και όχι πίσω μας!

* Κωνσταντίνου Καβάφη, Οροφέρνης