Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά
Όχι που δεν θάμπαινε στα σχολεία! Τις παλαιότερες πατημασιές από την είσοδο ν΄ ακολουθήσεις, φτάνεις κατευθείαν στο θυμικό των εφήβων,
που εύκολα παίρνει φωτιά, που φλέγεται πολύ πιο εύκολα απ' όσο θέλει για να σβήσει. Απλώς οφείλεις να συγκρατηθείς (στάση εν πολλοίς δυσνόητη στην ελληνική πραγματικότητα). Το «μάνιουαλ» γράφει ότι η αναπαραγωγή της αφήγησης είναι «ευκολάκι» εφόσον μπορέσεις να πυροδοτήσεις τη ψυχούλα των νέων ανθρώπων. Πόσα έχουν γραφτεί και ειπωθεί σχετικά; Από τη μομφή για την αναγκαία ιδεολογική αναφορά, που δέον όπως αναστρέφεται (σ.σ. μιλάμε για 180 μοίρες, όχι αστεία) μετά τα πρώτα μετεφηβικά χρόνια έως τη χειραγώγηση της αντικειμενικά αγνής ως προς τους ενήλικους συμβιβασμούς, ειμαρμένης.
Εκεί δηλ. που εκδηλώνεται ο πατερναλισμός ως στρέβλωση βεβαίως της διαπαιδαγώγησης. Όταν το έχεις «διδάξει» ως μέθοδο, περιμένεις εκών άκων την επιστροφή του μπούμεραν. Κι όταν για να την αντιμετωπίσεις, επικαλείσαι με τον ίδιο ξύλινο τρόπο μιαν αφήγηση, που ακούγεται συμπαθητικά μόνον στα δικά σου αυτιά, απλώς επιτείνεις την άλλη στάση ως αντίδραση. Η κατάχρηση των φιλελεύθερων επικλήσεων άνοιξε την κερκόπορτα της συντηρητικής ανασφάλειας.
Το ζήτημα δεν είναι ψυχολογικό, παρατηρείται κυρίως στην οικονομική βάση των πραγμάτων. Εσωστρέφεια και περιτοιχισμός. Ο μακρύτερος σύγχρονος εμφύλιος στην άλλοτε Γιουγκοσλαβία, στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την πρωταθλήτρια σε μικτούς γάμους! Έτσι άρχισαν όλα. Τώρα οι Βαλκάνιοι ανατρέχουν στους εθνικούς τους μύθους, συνωθούμενοι στην αφετηρία της νέας γεωγραφίας, επιδίωξη που όλο και πιο συχνά αναφέρεται στους από μηχανής θεούς της εθνικής τους ιδιοσυστασίας. Άλικο αίμα, παλαιότερο και νωπό, μνημεία και πλαστικά λουλούδια, σημαίες, εμβατήρια και εθνικά σύμβολα. «Μπήκε» στα σχολεία ως θεμιτή στρατολόγηση, βαρετή επετειολογία, υποχρεωτική αργία και σχόλη. Τώρα ζωντανεύει σαν τα εκθέματα μιας νύχτας στο μουσείο και δεν βρίσκεις πλέον λόγια να τη διαψεύσεις.
Κι ένα τελευταίο, η χειρότερη μέθοδος ν' αντιμετωπίσεις τα κίνητρα που αντλεί από τους αδένες της η φενακισμένη συνείδηση είναι να την βάλεις απέναντι και να την απειλείς με το λόγο που η ίδια αντιστρατεύεται. Άθελά σου την επιβεβαιώνεις, σαρώνεις όσα λογικά κενά μπορεί και νάχε. Και την οδηγείς στα μαρμαρένια αλώνια από τα οποία δεν κέρδισε ποτέ κανείς! Η μαγκιά βρίσκεται στην ικανότητα να σπάσεις τον φαύλο κύκλο, αλλάζοντας εντελώς γήπεδο και αφήγηση κι αυτό χωρίς να ενοχοποιείς, μικρά, ανήλικα παιδιά για τις δικές σου, ενήλικες αμαρτίες.
