Συζήτηση για το έως που και το μέχρι πόσο στην τουριστική Κέρκυρα
Υποστηρίζεται ότι η αύξηση της κίνησης για τουρισμό είναι μια από τις σοβαρότερες ενδείξεις για την παγκοσμιοποίηση σήμερα ως στάδιο του ανθρώπινου πολιτισμού σε σύγκριση με φαινόμενα αυξημένης ανθρώπινης κινητικότητας για άλλους λόγους στον ιστορικό χρόνο.
Σ' ένα δεύτερο επίπεδο, αναδεικνύεται η τουριστική πίεση, που ασκείται στους δημοφιλείς προορισμούς. Εκεί όπου η μεγέθυνση της οικονομίας ενώ πυροδοτεί ακόμα και αποσχιστικές επιδιώξεις από τον εθνικό κορμό, κατ' άλλους σε μια έκρηξη μετα-νεοτερικής, μαζικής ιδιοτέλειας, κατ' άλλους εισάγοντας ένα νέο μοντέλο συμπυκνωμένης θέσμισης, ξεπρόβαλε και η έννοια του υπερτουρισμού. Οι διοικητικοί και οικονομικοί φορείς των «προορισμών» προβληματίζονται για τη φέρουσα δυνατότητά τους, αναζητώντας με οικονομικούς όρους τα κρίσιμα μεγέθη της μέγιστης απόδοσης με το μικρότερο κόστος. Όμως οι πόλεις, πολύ περισσότερο οι κοινωνίες, δεν είναι μηχανές για να μετρούνται με βαθμό απόδοσης και κρίσιμο αριθμό στροφών. Είναι ζώσες ανθρώπινες κοινότητες, που όσο και να ικανοποιούνται από την απρόσμενη ελκυστικότητά τους, αισθάνονται πως απειλούνται ανάμεσα στα μιλιούνια των επισκεπτών και την προϊούσα, υποχρεωτική μετάλλαξη των οικιστικών συνόλων σε τουριστικές μισθώσεις. Τη μετατροπή της ίδιας της πόλης τους σε σκηνικό αγοράς απ' άκρη σ' άκρη, ένθα απέδρα οδύνη, λύπη και στεναγμός, όσον τουλάχιστον αφορά στη ζωή όπως την ξέραμε στα παιδικά μας χρόνια. Όπως και στην εξέλιξη των καταστάσεων διαμοιρασμού, που ξεκίνησαν ως εξωεμπορική ανταλλαγή δίχως την αλλαγή ιδιοκτησίας για να εξελιχτούν σε μισθώσεις χώρου και χρόνου, έτσι και η προσφορά της γειτονιάς και της πόλης ολάκερης στην 24/7 αγοραία δραστηριότητα, συνιστά οικονομική δραστηριότητα κλίμακας και αιχμής, που αλλάζει τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής των εμπλεκομένων. Στη Μεσόγειο έχουμε πλείστα όσα υποδείγματα από τη Βαρκελώνη, τη Βενετία, το Ντουμπρόβνικ έως την Κέρκυρα και τη Ρόδο. Η συμπερίληψη της θεματικής ενότητας για τη φέρουσα ικανότητα της Κέρκυρας στην τουριστική αγορά, στο 2ο συνέδριο κερκυραϊκού τουρισμού αειforum, με τη συμμετοχή και παραγόντων των προαναφερθέντων άλλων δημοφιλών προορισμών ελπίζεται να πλουτίσει την συζήτηση. Όχι για να διασκεδάσει ανησυχίες αλλά για να αντιπαραθέσει στις τυφλές προσδοκίες της οικονομίας τις καθημερινές, ανθρώπινες ανάγκες και να βρει, ίσως, το πεδίο και την κλίμακα στην οποία οι Κερκυραίοι θα επιθυμούσαν να ασκείται η οικονομική δραστηριότητα.
