Προσοχή, δεν είναι για τα σκουπίδια!

Σωστή η παρατήρηση και επιβεβλημένη. Όπως σωστή λογίζεται και η κίνηση των Φορέων, που συναντήθηκαν με τον αντιδήμαρχο Ασπιώτη, πρόθυμοι για την συγκρότηση κινήματος υπέρ τηε συλλογής των ανακυκλωτέων. Προϋπόθεση ώστε να ανέβει το απελπιστικά χαμηλό ποσοστό συγκέντρωσης τους. 

Το μείζον εξακολουθεί να λανθάνει. Και δεν είναι άλλο από την ανακύκλωση αυτή, ταύτη. Κι όχι απλώς την συγκέντρωση και αποθήκευση των ανακυκλωτέων. Δηλ. την βιομηχανική επεξεργασία αυτών των υλικών, από την οποία προσδοκάται βασίμως η προστιθέμενη αξία τους. Υπ' αυτό το πρίσμα, η περισυλλογή, η διαλογή και η ανάκτηση αποκτούν μεγαλύτερο ενδιαφέρον εφόσον από την αποτελεσματικότητά τους εξαρτάται και η καλύτερη χρηματοδότηση της αρχής αυτού του ενάρετου κύκλου! Αυτό θα πρέπει να εννοούν και όσοι αναφέρονται στην ανάγκη σχεδιασμού, Εθνικού και Περιφερειακού. Εκεί θα πρέπει να κατατείνει. Υπάρχει κίνητρο, και προσδοκία. Αποτέλεσμα και επιβράβευση.

Όσο για τους μεγάλους «παραγωγούς», η υποχρέωσή τους να συγκεντρώνουν και να διαλέγουν τα σκουπίδια τους θα ήταν καλύτερο να εκσυγχρονιστεί με νόμο και όχι με κατά τόπους Κανονιστικές. Νόμο που θα συνδέεται υποχρεωτικά με την αδειοδότηση και της ανανέωση της. Υποχρεωτικό τμήμα της επένδυσης για τη δημιουργία τουριστικής μονάδας, τεκμήριο για τη χρηματοδότησή της.

Κι όλα αυτά ζητούν ισχυρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς διότι ο ενθουσιασμός και οι δεύτερες σκέψεις δεν επαρκούν από μόνα τους για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων της στοιχειώδους οργάνωσης της υψίσυχνης, κερκυραϊκής κοινωνίας/οικονομίας. Όπως η τήρηση του Συντάγματος αποδίδεται από τον νομοθέτη και από γενέσεως του σύγχρονου ελληνικού κράτους, στον πατριωτισμό των Ελλήνων έτσι και η διαχείριση της καθημερινότητας. Άλλωστε εμείς «επιβάλουμε» ή συνηθίζουμε τις μεταξύ μας σχέσεις, διατηρώντας ακέραιη την ευθύνη για την ποιότητά τους.