Η διένεξη στο νοσοκομείο ως αφορμή

Η σύγκρουση, που σοβεί στο νοσοκομείο είναι απότοκη του γενικότερου κλίματος, υποσύνολο της διαρκούς αντιπαράθεσης των εργαζομένων με την ηγεσία του υπουργείου Υγείας. Αναλόγως αντιστοιχίζεται στο κερκυραϊκό επίπεδο. Είναι μια σύγκρουση πολιτική που διολισθαίνει σε διαχειριστικές ακόμα και προσωπικές αναφορές, έτσι που συχνά θολώνει η αιτία και το πολιτικό επίδικο. Αυτό όταν κάθε ελληνικό υποκείμενο είτε το παραδέχεται είτε όχι, μετέρχεται μεθόδων υποκατάστασης του αναγκαίου με το εφικτό. Μια τέτοια παραδοχή όμως ενώ θα συνέβαλε στον περιορισμό των τριβών θα αναδείκνυε και τη γενεσιουργό αιτία.
Έτσι θα μας υποχρέωνε όλους στην αναζήτηση της λύσης πέραν δηλ. της ψυχοφθόρας εναλλαγής συναισθημάτων και προσώπων.

Η πολιτική μας κουλτούρα πάντως κυριαρχείται από το πάθος του ρεβανσισμού, που αναπαράγεται διαρκώς. Η τομή σ' αυτήν την κατάσταση υπέχει ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Το «εκλογικό σώμα» την ζήτησε (;) αυτήν την τομή. Η ηγεσία έδειξε ότι δεν την αντέχει. Το μεγαλύτερο μέρος του κοινοβουλευτικού φάσματος και το «εκλογικό σώμα» νομιμοποίησαν την υπαναχώρηση. Ζητείται επικαιροποιημένη η επαναφορά της ως αίτημα, τόσο από τα πάνω όσο κυρίως από τα κάτω.

Τα τεκταινόμενα στο νοσοκομείο είναι μόνον η αφορμή γι' αυτό το σημείωμα. Με την πεποίθηση ότι ο νευραλγικός τομέας της Υγείας και το συγκροτημένο της αντιπαράθεσης σε συνδυασμό, είναι δυνατόν να αποδώσουν το καλύτερο αλλά και το χειρότερο, ελπίζουμε να συμβεί το πρώτο! 

Η Κέρκυρα είναι τόπος-εργαστήριο, που μπορεί να πρωτοπορήσει προτείνοντας διευθετήσεις πιλοτικού χαρακτήρα και αξίας. αρκεί ν' αλλάξει ο τρόπος που πολιτεύεται.