Ο κερκυραϊκός τουρισμός είμαστε εμείς όλοι!
editorial
05 Οκτωβρίου 2017
/ 08:38
Ένα οικονομικό μοντέλο, που εντατικοποιούνται τα πάντα, πόσο συμβατό είναι με το προφίλ ενός τόπου για ριλάξ και διακοπές; Τις μέρες της μεγάλης κίνησης με τις κρουαζιέρες
συναντάμε κάθιδρους τουρίστες που ακολούθησαν ένα γεμάτο πρόγραμμα περιήγησης, να καίγονται να πάνε τουαλέτα. Μόλις και μετά βίας ίσως θα προλάβουν να πιουν ένα αναψυκτικό! Το κυνήγι της ιλιγγώδους περιστροφής της ετήσιας δαπάνης όσες περισσότερες φορές γίνεται μέσα σε τρεις, άντε τέσσερις, μήνες ώστε να αποδώσει τα ζητούμενα από την Εφορία και τα προσδοκώμενα για την επιχείρηση, εκτός από εξαντλητικό είναι εντέλει και δυσφημιστικό. Κι οι νέες μορφές οικονομίας που φύτρωσαν μαζί με τις ψηφιακές πλατφόρμες του internet;
Εκείνες που σε καλούν να «εκμεταλλευτείς» όσο χρόνο σου περσεύσει, κάνοντας τον ταξιτζή με το αυτοκίνητό σου και τον ξενοδόχο με το σπίτι σου ή το μάγειρα στην κουζίνα σου, πόσο βελτιώνουν τη ζωή σου; Κι ύστερα είναι κι ο κοινόχρηστος χώρος και οι δημόσιες υποδομές. Είναι άλλωστε αυτές, κυρίως εργαλεία οικονομικής απόδοσης ή το περιβάλλον που ζεις και κινείσαι, δώδεκα μήνες τον χρόνο εσύ και οι δικοί σου; Πρωτίστως εσύ και οι δικοί σου, δώδεκα μήνες κι όχι δέκα μέρες τον χρόνο... Δεν θάπρεπε με τον τζίρο που κάνεις, να «απολαμβάνεις» ασφαλτοστρωμένους και ασφαλείς δρόμους; Στελεχωμένο νοσοκομείο; Καλά σχολειά; Αφού τον κάνεις τον τζίρο. Δεν τον κάνεις;
Ο κατάλογος ανάλογων παρατηρήσεων είναι μακρύς και ατελείωτος. Φανερώνει δίχως άλλο ότι κάτι συμβαίνει τόσο με τον γιαλό όσο και με το αρμένισμά μας. Αυτός είναι κυρίως ο λόγος που οι Κερκυραίοι έχουν κάθε λόγο να κουβεντιάσουν για τη ζωογόνα, οικονομική δραστηριότητα τους, τις τελευταίες πολλές δεκαετίες, τον τουρισμό.
Δεν είναι η προβολή το μοναδικό θέμα. Η στρατηγική για τη ζωή που επιθυμούμε, είναι το μέγα σύνολο, που μέσα του συγκεντρώνει πλήθος υποσυνόλων. Και την προβολή. Για όλα υπάρχουν ειδικοί, πρόθυμοι συνήθως να μας μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις τους. Για τις ανθρώπινες επιθυμίες όμως ο κύριος και αποκλειστικός «ειδικός» είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Εν προκειμένω ο Κερκυραίος. Κανείς δεν θα του προσάψει οτιδήποτε εφόσον εκδηλώσει την επιθυμία να ασχοληθεί, να συζητήσει και να δράσει για τη ζωή του!
Εκείνες που σε καλούν να «εκμεταλλευτείς» όσο χρόνο σου περσεύσει, κάνοντας τον ταξιτζή με το αυτοκίνητό σου και τον ξενοδόχο με το σπίτι σου ή το μάγειρα στην κουζίνα σου, πόσο βελτιώνουν τη ζωή σου; Κι ύστερα είναι κι ο κοινόχρηστος χώρος και οι δημόσιες υποδομές. Είναι άλλωστε αυτές, κυρίως εργαλεία οικονομικής απόδοσης ή το περιβάλλον που ζεις και κινείσαι, δώδεκα μήνες τον χρόνο εσύ και οι δικοί σου; Πρωτίστως εσύ και οι δικοί σου, δώδεκα μήνες κι όχι δέκα μέρες τον χρόνο... Δεν θάπρεπε με τον τζίρο που κάνεις, να «απολαμβάνεις» ασφαλτοστρωμένους και ασφαλείς δρόμους; Στελεχωμένο νοσοκομείο; Καλά σχολειά; Αφού τον κάνεις τον τζίρο. Δεν τον κάνεις;
Ο κατάλογος ανάλογων παρατηρήσεων είναι μακρύς και ατελείωτος. Φανερώνει δίχως άλλο ότι κάτι συμβαίνει τόσο με τον γιαλό όσο και με το αρμένισμά μας. Αυτός είναι κυρίως ο λόγος που οι Κερκυραίοι έχουν κάθε λόγο να κουβεντιάσουν για τη ζωογόνα, οικονομική δραστηριότητα τους, τις τελευταίες πολλές δεκαετίες, τον τουρισμό.
Δεν είναι η προβολή το μοναδικό θέμα. Η στρατηγική για τη ζωή που επιθυμούμε, είναι το μέγα σύνολο, που μέσα του συγκεντρώνει πλήθος υποσυνόλων. Και την προβολή. Για όλα υπάρχουν ειδικοί, πρόθυμοι συνήθως να μας μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις τους. Για τις ανθρώπινες επιθυμίες όμως ο κύριος και αποκλειστικός «ειδικός» είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Εν προκειμένω ο Κερκυραίος. Κανείς δεν θα του προσάψει οτιδήποτε εφόσον εκδηλώσει την επιθυμία να ασχοληθεί, να συζητήσει και να δράσει για τη ζωή του!
