Η παλιά η πόλη έχει το ζουμί...
Καλύτερα να ξεκινήσει να εφαρμόζεται ένας Κανονισμός κι ας αποδειχθεί λανθασμένος...
Καλοί είναι οι Κανονισμοί και καλύτερες οι προθέσεις· όμως δεν είναι αυτά τα κύρια και βασικά υλικά -βάσει της γνωστής παροιμίας- για τη βαφή των αυγών. Τόσο η παλιά πόλη/μνημείο όσο και οι οχυρώσεις και οι αρχαιολογικοί χώροι (π.χ. της Παλαιόπολης) χρειάζονται Υπηρεσίες που θα εποπτεύουν την εφαρμογή των Κανόνων και θα μεριμνούν για τη φροντίδα τους. Κι αυτό σημαίνει θεσμοθετημένους πόρους για τη χρηματοδότηση της εποπτείας και της λειτουργίας τους.
Έχουμε γράψει χιλιάδες φορές ότι η δημιουργία Οργανισμού, π.χ. για την Παλαιόπολη, συνιστά πρόνοια του νομοθέτη από τη δεκαετία του ’90, η οποία ουδέποτε εφαρμόστηκε. Αντιστοίχως, η διαχειριστική επίβλεψη της Προγραμματικής για την πόλη/μνημείο καρκινοβατεί εδώ και περίπου είκοσι χρόνια, από την ημέρα που η παγκόσμια πολιτισμική Κοινότητα ενέκρινε τη δική μας αίτηση για τη συμπερίληψη της πόλης στον κατάλογο με τα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς και ενδιαφέροντος.
Συχνά δημιουργείται η εντύπωση πως στην Ελλάδα υπάρχουν ήδη νόμοι και κανόνες για όλα. Σ’ αυτή την εντύπωση εδράζεται άλλωστε και η πεποίθηση πως, για κάποιο σατανικό λόγο, αυτοί οι νόμοι και οι κανόνες «ακυρώνονται στην πράξη» και δεν λειτουργούν. Όμως αυτή η ανομία, εν τοις πράγμασι, συνιστά πεδίο αθέμιτου ανταγωνισμού όσον αφορά την αγορά, καθώς και παράγοντα περιστολής της εμπιστοσύνης απέναντι στους κοινωνικούς και διοικητικούς θεσμούς.
Καλύτερα να ξεκινήσει να εφαρμόζεται ένας Κανονισμός κι ας αποδειχθεί λανθασμένος, αρκεί βεβαίως να βρίσκεται εν ισχύ η διαδικασία αναγνώρισης της αστοχίας και αναθεώρησης των διατάξεών του που χρήζουν αλλαγής.
Οι σκέψεις αυτές αναφύονται υποχρεωτικά στο άκουσμα της συζήτησης για τον Κανονισμό Αστικής Λειτουργίας της παλιάς πόλης. Καθώς και εκείνες που αναφέρονται στην ευκαιρία που δημιουργείται για τους επιτήδειους να εκμεταλλευτούν αυστηρές διατάξεις, ελλείψει μηχανισμού εφαρμογής και ελέγχου. Αν και το αποτελεσματικότερο πλαίσιο λειτουργίας μιας πόλης είναι η συνειδητή υπεράσπιση του κοινόχρηστου και του κοινωφελούς απέναντι σε κάθε επίδοξο, ιδιοτελή αναπτυξιομανή.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
