Άκου κύριε Γεωργιάδη!

Κάποτε, κύριε Γεωργιάδη, παρουσίαζες με κομπασμό το άκρως αντισημιτικό βιβλίο του πατρός Πλεύρη «Οι Εβραίοι - Όλη η Αλήθεια». Έπειτα, είπες ότι αυτό ήταν λάθος σου και ζήτησες συγνώμη από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος. Για να γίνεις υπουργός. Κάποτε, επίσης, κατακεραύνωνες στην Βουλή και στο κανάλι του ακροδεξιού τότε αρχηγού σου Καρατζαφέρη τον Καραμανλή, τον Σαμαρά και τον Μητσοτάκη με τρόπο που δεν επιδέχεται συγνώμη. Έπειτα, είπες ότι και αυτό ήταν λάθος σου και ζήτησες ξανά συγνώμη. Για να γίνεις υπουργός. Και τελικά έγινες υπουργός!

Προσφάτως, κύριε Γεωργιάδη, μίλησες απαξιωτικά για τον αγώνα του κυρίου Ρούτσι, απεργού πείνας για το παιδί του που χάθηκε στα Τέμπη (και που χάθηκε με δική σου αντικειμενική κυβερνητική ευθύνη, αφού με τέτοιο πάθος υποστήριξες τον μοιραίο υπουργό των Τεμπών). Αμφισβήτησες το αν ήταν πράγματι απεργός πείνας ο κύριος Ρούτσι, επειδή δεν διανοείσαι τι μπορεί να κάνει ένας αγωνιστής, και μάλιστα ένας τόσο πονεμένος αγωνιστής. Έπειτα είδες τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να επισκέπτεται με ταπεινοφροσύνη τον απεργό στο «τσαντίρι» του («τσαντίρι» αποκάλεσε την σκηνή του απεργού ο αγαπημένος σου «δημοσιογράφος» στο πολυαγαπημένο σου κανάλι). Σε αυτή την περίπτωση δεν ζήτησες συγνώμη, γιατί είσαι πλέον υπουργός.

Τώρα, αντί να σκύψεις το κεφάλι σου στους άνδρες και τις γυναίκες του στολίσκου για την Γάζα, που γύρισαν από το ανθρωπιστικό τους καθήκον (σε ένα τέτοιο εγχείρημα προ ετών οι Ισραηλινοί είχαν σκοτώσει δέκα), εσύ τους επιτέθηκες φραστικά με τον πιο χυδαίο τρόπο. Είπες ότι όλοι αυτοί που συμμετείχαν στον στολίσκο έκαναν ό,τι έκαναν για να ανεβάσουν μια φωτογραφία τους στο Τικ-Τοκ. Για φτηνή δημοσιότητα δηλαδή. Δεν διανοείσαι τι μπορεί να κάνει ένας αγωνιστής, και νομίζεις ότι ό,τι κάνει κανείς το κάνει για την μάταιη δημοσιότητά του. Όπως εσύ. Κι εδώ δεν θα ζητήσεις συγνώμη, γιατί είσαι πλέον υπουργός.

Άκου λοιπόν κύριε Σπυρίδωνα Άδωνι Γεωργιάδη: Όλοι αυτοί, που περιύβρισες ως αντισημίτες και ως διαταράξαντες την στρατηγική σου συμμαχία με το Ισραήλ, είναι αυτοί που, τον καιρό της ναζιστικής κατοχής, προστάτευαν και έσωζαν Εβραίους. (Ως ιστορικός, θα ξέρεις Άδωνι ότι όσοι Εβραίοι βγήκαν στο βουνό με το ΕΑΜ σώθηκαν.) Οι ιδεολογικοί σου πρόγονοι ήταν αυτοί που κατέδιδαν Εβραίους ή, στην καλύτερη περίπτωση, σιωπούσαν μπροστά στην γενοκτονία εναντίον των Εβραίων. Θέλω να πιστεύω ότι εσύ θα ανήκες στην δεύτερη κατηγορία. Δεν θα κατέδιδες. Αν και με την πολυπραγμοσύνη που σε διακρίνει, θα μπορούσες εύκολα να περάσεις την γραμμή διαχωρισμού σιωπούντων και καταδοτών. Και πάλι όμως θα εύρισκες επιχειρήματα. Θα έκανες ό,τι θα έκανες για το καλό δήθεν της πατρίδος. Όπως λέγανε και τότε οι ιδεολογικοί σου πρόγονοι.

ΥΓ.1: Απορία συστημικού «δημοσιογράφου»: «Αφού ξέρανε ότι οι Ισραηλινοί θα τους σταματούσαν, γιατί αυτοί (στον στολίσκο) ξεκίνησαν το ταξίδι τους;» Μα ξεκίνησαν, πονηρέ (ή ανόητε) «δημοσιογράφε», για να δείξουν στον κόσμο αυτό που πολλοί σαν και σένα κάνουν πως δεν βλέπουν. Ότι δηλαδή το Ισραήλ, το επίσημο Ισραήλ, δεν σέβεται καμία διεθνή νομιμότητα, επιδιδόμενο σε ρεσάλτα και πειρατεία κατά αόπλου στολίσκου εντός διεθνών υδάτων. Και, κυρίως, για να δείξουν ότι, πέραν των διεθνών υδάτων, και χωρίς να απολαμβάνουν δικά τους χωρικά ύδατα, δύο εκατομμύρια απλοί άνθρωποι (όχι τρομοκράτες της Χαμάς) ζουν (ζουν;) αποκλεισμένοι επί δεκαετίες σαν σε φυλακή. Κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου.

ΥΓ.2: Σε συνέντευξή του στον ίδιο συστημικό «δημοσιογράφο», κυβερνητικός βουλευτής, αντί να ζητήσει αποζημίωση από την ισραηλινή κυβέρνηση για το παράνομο ρεσάλτο σε ελληνικό σκάφος, ζήτησε από τους βιαίως απαχθέντες έλληνες ακτιβιστές να πληρώσουν τα εισιτήρια της επιστροφής τους στην Ελλάδα! (Την ιδέα πρωτο-έριξε ακροδεξιά ελληνίδα ευρωβουλεύτρια και την υιοθέτησε αμέσως ο Γεωργιάδης.)

ΥΓ.3: Το Ισραήλ, αυτά τα δύο χρόνια, εισέβαλε σε έξι χώρες. Επί δεκαετίες το Ισραήλ επιδίδεται σε παράνομους εποικισμούς στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Προ ημερών, η Κνεσέτ ενέκρινε την περεταίρω επέκταση των παράνομων εποικισμών. Πώς θα τα παντρέψεις όλα αυτά, Άδωνι, με την υπόθεση της Κύπρου μας, που είναι ακριβώς μια υπόθεση ξένης εισβολής, κατοχής και εκτεταμένου παράνομου εποικισμού; Ή όλα αυτά παραβλέπονται διότι το Ισραήλ, σε περίπτωση πολέμου με την Τουρκία, δήθεν θα μας υπερασπισθεί;

ΥΓ.4: Το διπλωματικό αποτύπωμα της χώρας μας – αυτό που θα μας χρειαστεί σε μια διεθνή μας σύγκρουση ή σε μια απλή διεθνή διαφορά – είναι ανύπαρκτο. Σε όλα τα διεθνή ειρηνευτικά φόρα τής πριν και μετά τον πόλεμο (σε Γάζα και Ουκρανία) εποχής η Ελλάς είναι απούσα. Παρεμπιπτόντως, ο μεγάλος μας αντίπαλος είναι πανταχού παρών. Ο κόσμος αλλάζει χωρίς εσένα Άδωνι. Όταν σήμερα είσαι «δεδομένος», δεν απέχεις πολύ από τον παραδομένο.