Πέμπτη 28.03.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Γερούν γερά!

Σπύρος Κουτάγιας
17 Μαρτίου 2020 / 21:13

Γράφει ο Δρ. Σπύρος Κουτάγιας

Τρομακτική ακούστηκε η δήλωση του Προέδρου του Eurogroup Μάριο Σεντένο ότι «η επιβολή αποκλεισμού λόγω του κορονοϊού φέρνει τις οικονομίες σε κατάσταση πολέμου». Αλήθεια, πως άραγε να νιώθει ο ταλαίπωρος πολίτης του Ευρωπαϊκού Νότου όταν μετά τη βαριά μπότα των μνημονίων, που και εδώ στην πατρίδα μας υπηρέτησαν πιστά μια σειρά διαδοχικών εθνοσωτήρων και κάθε απόχρωσης κυβερνήσεων, απειλείται από μια ακόμα «πολεμική» πραγματικότητα; Μια πραγματικότητα που πέραν της υπερεπείγουσας υγειονομικής της βάσης ενέχει, εν είδει τρομοκρατικής επίθεσης, βαρύτατες κοινωνικές και οικονομικές παρενέργειες…

Πέρσι για 5η χρονιά οι μικρομεσαίοι και φτωχοί Έλληνες πέτυχαν το δημοσιονομικό στόχο, που τους έθεσαν οι ταγοί και τα εγχώρια golden boys της Ε.Ε., κάνοντας hi-score πρωτογενούς πλεονάσματος 4% του Α.Ε.Π. έναντι του «οφειλόμενου» 3,5%. Και τώρα, λόγω της σύρραξης της Ευρώπης με ένα προς στιγμήν άγνωστο κορονοϊό μας δίνεται, λέει, η δυνατότητα να ελαστικοποιήσουμε εκτάκτως τα οικονομικά μέτρα που μας επιβλήθηκαν και μετά πολύ καιρό να αισθανθούμε ελεύθεροι να αξιοποιήσουμε όλο το απαραίτητο δημοσιονομικό περιθώριο που μας παρέχεται ώστε να στηρίξουμε την οικονομία μας.

Είναι βέβαιο πως το πρώην «αφεντικό» του Eurogroup Γέρουν Ντάισεμπλουμ θα είχε λόξιγκα στο άκουσμα της πρόθεσης μιας σειράς άμεσων δημοσιονομικών δαπανών για την υγεία, την πολιτική προστασία, την εξασφάλιση ρευστότητας (κύρια σε επιχειρήσεις μεταφορών και τουρισμού) και των ευνοϊκών φορολογικών μέτρων, δημόσιων εγγυήσεων κ.ά ώστε να σταθούν στα πόδια τους οι μικρομεσαίοι.  Ειδικά, δε για την υποστήριξη των απωλειών του εισοδήματος των τιμωρημένων εργαζομένων που τότε «ξόδευαν τα λεφτά σε ποτά και γυναίκες» αλλά τώρα, όπως τα έφερε η ζωή έχουν πληγεί από τον κορονοϊό, αποτελεί κοινή πεποίθηση πως θα χρειαστεί καρδιοτονωτικά αν καταλάβει ότι ο Μάριο σκοπεύει να τους δώσει παροχές ασθενείας, επιδόματα ανεργίας και αναβολή στις φορολογικές και ασφαλιστικές τους πληρωμές. Προς αυτήν την κατεύθυνση η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε την «Corona Response Investment Initiative», ένα fund με 37 δισ. ευρώ για τη στήριξη των συστημάτων υγείας, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της αγοράς εργασίας και άλλων ευάλωτων τομέων των οικονομιών των κρατών μελών.

Και να ήταν μόνο αυτά; Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) πρόκειται να κινητοποιήσει δάνεια ύψους έως και 40 δισ. ευρώ για έως 250.000 ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, για κεφάλαια κίνησης, ενίσχυση προγραμμάτων για την εγγύηση τραπεζικών πιστώσεων, πρόσθετες επενδύσεις και επιτάχυνση της ανάπτυξης. Το Eurogroup χθες χαιρέτησε τη δέσμη μέτρων νομισματικής πολιτικής που έλαβε την προηγούμενη εβδομάδα η ΕΤΕπ για τη ρευστότητα και την ομαλή παροχή πιστώσεων και μάλιστα την ενθάρρυνε να ενισχύσει με διαθέσιμους πόρους και τις εθνικές τράπεζες ανάπτυξης. Με λίγα λόγια, μια τεράστια δυνατότητα παροχής πόρων φέρεται ότι θα γίνει δυνατή προς όφελος της πραγματικής οικονομίας λόγω μιας τυχαίας εξέλιξης, δηλαδή της υφιστάμενης πανδημίας COVID-19. Οι άνθρωποι, δηλαδή, δίνουν ότι έχουν και δεν έχουν για το κακό που μας βρήκε σαν και εκείνα τα λίγα που ‘χε δεμένα στο μαντήλι η γιαγιά μας για μια ανάγκη!

Δηλαδή να υποθέσουμε ότι αυτό δεν ίσχυε προηγουμένως, όταν πέθαινε ο κόσμος από τα μνημόνια και έχανε δουλειές και σπίτια αφού πρώτα οι ίδιοι στραγγάλιζαν κάθε ικμάδα ανάπτυξης για 10 χρόνια στην πατρίδα μας και αλλού; Έπρεπε να ζήσουμε τα καταστροφικά σενάρια που συναντά κανείς στις κινηματογραφικές αίθουσες για να γίνουν και πάλι οι γνωστές ανελεύθερες αναφορές σε «πολεμικές» συνθήκες;  Όντας τρομοκρατημένοι και αιχμάλωτοι στα σπίτια, σπεύδουν να μας υπενθυμίσουν ότι πρόκειται και πάλι για το καλό μας να στερηθούμε ατομικές ελευθερίες με αντάλλαγμα χρήματα από την ανακύκλωση των λάφυρων του συνεχιζόμενου βουβού πολέμου των αλλεπάλληλων μνημονίων;

Tι άραγε να διακινδυνεύει και να προκάλεσε μια τέτοια «αλλαγή» πλεύσης; Μήπως ο ανυπέρβλητος ανθρωπισμός τους που όλοι θαυμάσαμε τα προηγούμενα χρόνια μπροστά στην ασθένεια; Μα και τότε κατά την επιβολή των μνημονίων, όπως και τώρα με την εν λόγω πανδημία με την επιβολή του αποκλεισμού, ζωές δε χάθηκαν, ακόμα χάνονται και πρόκειται να χαθούν; Ποιος συγκινήθηκε τότε και ποιος έχει να χάσει πραγματικά από τις κοινωνικοοικονομικές παρενέργειες που θα επιφέρει συν τω χρόνω ο κορονοϊός; Οι είλωτες που συντηρούν πλεονάσματα και πληρώνουν φόρους ή οι «χρισμένοι» τελώνες; Πάμε καλά ή πάμε γερά;