Παρασκευή 29.03.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Οπερετικά

editorial
18 Οκτωβρίου 2021 / 14:41

Από την εποχή που ο Βενιζέλος ήταν υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση Σημίτη, κρατάει η υπόθεση της ανέγερσης λυρικού θεάτρου στα περίχωρα, στα Παγκρατέικα. Και μόνον η αναφορά τότε ότι περίπου 10 δισ. δρχ ήταν στη διάθεση των Κερκυραίων για αυτό, είχε προκαλέσει αντιδράσεις.

Εφόσον έχουμε στη διάθεσή μας τόσα λεφτά, γιατί να μην υποστηρίξουμε τις χειμαζόμενες υποδομές πολιτισμού αντί της κατασκευής ενός ακόμα θεάτρου και μάλιστα λυρικού; Στα τεκμήρια αυτής της διατύπωσης, το γεγονός ότι η ίδια η Εθνική Λυρική Σκηνή ήταν τότε άστεγη, ότι ακόμα και η Σκάλα στο Μιλάνο αγκομαχούσε να επιβιώσει. Και το κυριότερο, ότι στο δημοτικό θέατρο δεν είχε μπει τόσα χρόνια ούτε ένα καρφί, κάτι το οποία ίσχυε και για τον ετοιμόροπο τότε Φοίνικα. Αυτές οι ορθολογικές παρατηρήσεις δεν στάθηκαν ικανές ν' αλλάξουν τη ροή των πραγμάτων. Δαπανήθηκε μεγάλο ποσόν για τις μελέτες, ενώ το γήπεδο έκτοτε και λόγω της κατάρρευσης του εγχειρήματος, πότε αναφέρεται ως ενδεχόμενος χώρος στάθμευσης, πότε για την ανέγερση σχολικού κέντρου αλλά πάντοτε με το επίπλαστο τοπωνύμιο, το οικόπεδο του λυρικού! Χθες η διάδοχος των νομαρχιών, ΠΙΝ, ανακοίνωσε την αμετάκλητη δικαστική απόφαση για την επιστροφή στα περιφερειακά Ταμεία του χρηματικού ποσού που κατεβλήθη.

Για ιστορικούς λόγους, υπενθυμίζεται ότι τον Σεπτέμβριο του 2003, εξήντα χρόνια από την καταστροφή του δημοτικού θεάτρου από τον γερμανικό, εμπρηστικό βομβαρδισμό, γεννήθηκε μια πρωτοβουλία μέσα σ' αυτήν την ατμόσφαιρα. Η αναβίωση του δημοτικού θεάτρου, με τη ριζική ανάπλαση του χώρου, όπου η νομαρχία και το θέατρο, εφόσον τα λεφτά υπήρχαν και ήταν διαθέσιμα για την Κέρκυρα.

Μάλιστα η πρωτοβουλία των Φορέων που χρησιμοποιούσαν το δημοτικό θέατρο, στόχευε σε μια τέτοια συνεργασία με το περιφερόμενο Τμήμα μουσικών σπουδών του Πανεπιστημίου και τις Φιλαρμονικές ώστε ο νέος χώρος να στέγαζε τις δραστηριότητές τους, κατά τρόπο που θα επέλυε οριστικά και τα εκ γενετής προβλήματα βιώσιμης λειτουργίας του. Ενώ θα σφράγιζε αυτήν την συγκατοίκηση με το όραμα της εγνωσμένης σύγχυσης ότι δηλ. προϊόντος του χρόνου όταν κανείς θα αναφερόταν στην Κέρκυρα δεν θα ήταν εκ πρώτης σαφές αν μιλούσε για την πόλη ή το πανεπιστήμιό της.

Too good to be true, είχε αναφωνήσει ο τελευταίος πρόεδρος της Διοικούσας του Ιονίου Πανεπιστημίου, Γ. Γραμματικάκης! Και είχε δίκιο. Αυτή η πρωτοβουλία δεν προχώρησε ποτέ. Τα όσα ακολούθησαν γνωστά και μη εξαιρετέα...