Παρασκευή 19.04.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Ελλάς, Γαλλία, Μάλι, Συμμαχία

Κώστας Βέργος
01 Οκτωβρίου 2021 / 15:37

Γράφει ο Κώστας Βέργος

Το άρθρο 2 της προχθεσινής Ελληνο-Γαλλικής συμφωνίας περί αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής ενισχύει μονομερώς την Ελλάδα. (Η Γαλλία δεν απειλείται με επίθεση στο έδαφός της.) Και επειδή στις διεθνείς σχέσεις υπάρχουν μόνο συμφέροντα και όχι αγάπες, τι, από την συνολική συμφωνία, είναι αυτό που κερδίζει ως αντάλλαγμα η Γαλλία; Τις Ελληνικές παραγγελίες; Μικρό το αντάλλαγμα για ένα μεγάλο ρίσκο. Ή άραγε η συνδρομή δεν είναι ρίσκο, αλλά ευθεία επιδίωξη αντιπαράθεσης Γαλλίας-Τουρκίας στο ευρύτερο πεδίο της Μεσογείου και πέριξ;

Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η επιθετική συμπεριφορά της γείτονος Τουρκίας επιβάλλει στην χώρα μας τον πλέον σύγχρονο εξοπλισμό. Στις διεθνείς σχέσεις αυτό λέγεται αποτροπή. (Αλλιώς, έχουμε πόλεμο ή υποταγή! Ο άνευ όρων πασιφισμός παράγει τα αντίθετα αποτελέσματα.) Κρίνεται εθνικώς αναγκαίο το συνολικό εξοπλιστικό πρόγραμμα των περίπου 8 δισ. ευρώ σε βάθος πενταετίας (από τις τρεις πρώτες συμβάσεις των 18+6 μαχητικών αεροπλάνων και από την τελευταία συμφωνία των 3+1 φρεγατών και της επισκευής των παλαιών σκαφών). Συγχρόνως, εθνικώς σκόπιμη κρίνεται η αναστολή ισόποσων μνημονιακών υποχρεώσεων σε βάθος πενταετίας. (Αλλιώς, ίσως έχουμε χρεοκοπία και υποταγή και απαλλοτρίωση των εγγεγραμμένων υποθηκών μας!)

Την ίδια πάλι ώρα, κρίνεται ως τυχοδιωκτικός και επικίνδυνος για την χώρα μας ο όρος της παραγράφου ι του άρθρου 18 της Ελληνο-Γαλλικής συμφωνίας, που προβλέπει (δυνητικώς) την «συμμετοχή σε κοινές αναπτύξεις δυνάμεων ή αναπτύξεις σε θέατρα επιχειρήσεων προς υποστήριξη κοινών συμφερόντων, όπως, για παράδειγμα (sic!), στις υπό γαλλική διοίκηση επιχειρήσεις στο Σαχέλ». (Σαχέλ είναι το Μάλι – πρώην Γαλλικό Σουδάν – και οι πέριξ χώρες της υποσαχάρειας Αφρικής.)
(Όπως γράψαμε προ ημερών, τυχοδιωκτική είναι και η αποστολή της Ελληνικής πυροβολαρχίας και 100 στρατιωτικών μας στην Σαουδική Αραβία και στον πιο βρώμικο πόλεμο των ημερών μας.)  

Στην μετα-AUCUS εποχή, όλες οι δυνάμεις ανασυντάσσονται, με τις σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ τους να είναι στην πραγματικότητα ανύπαρκτες. Η Μεσόγειος είναι ένα από τα θερμά πεδία διεθνών ανταγωνισμών, στο οποίο έχει από παλιά επενδύσει η Γαλλία. Η Γαλλία έχει σημαντικά (ορυκτά) συμφέροντα στις Γαλλόφωνες χώρες του Σαχέλ, κυρίως  στο Μάλι, νότια της Λιβύης.

Με την εγκατάσταση Τουρκικού στρατού στην Λιβύη, η απειλή αποκλεισμού της Γαλλίας από τις πηγές εφοδιασμού πρώτων υλών (πχ πολύτιμες γαίες) από το Σαχέλ είναι άμεση. Να θυμίσουμε ότι πέρσι, τέτοιο καιρό, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Τσαβούσογλου, επισκέφθηκε το Μάλι και την Σενεγάλη.
(Επίσης, να σημειώσουμε ότι ο μισθοφορικός στρατός της Ρωσικής Wagner διαπραγματεύεται αυτές τις μέρες να μπει στον πόλεμο στο Μάλι στο πλευρό της κυβέρνησης, μετά από την προ ημερών κατηγορία της εν λόγω κυβέρνησης στον ΟΗΕ σύμφωνα με την οποία η Γαλλία δεν την ενισχύει επαρκώς κατά των τζιχαντιστών ανταρτών.)

Η Γαλλία, με την ευθεία ενθάρρυνση της υπερατλαντικής συμμάχου, αντιδρά. Κι εμείς, με την ίδια ενθάρρυνση, τακτοποιούμε παλιές διαφορές με τον παλιό γείτονα – έχοντας, για να μη ξεχνιόμαστε, πάντα υπ’ όψιν το βαρύ καθεστώς διεθνούς επιτήρησης στο οποίο έχουμε περιέλθει έναντι των δανειστών από το 2010.

Υστ.1: Τα επιχειρήματα υπέρ της συμμαχίας Ελλάδος-Γαλλίας βρίσκονται όλα στα ‘Κερκυραϊκά’ του Θουκυδίδη. Τα λένε οι Κερκυραίοι στους Αθηναίους. Στην περίπτωσή μας, βέβαια, οι (σημερινοί) Αθηναίοι (δηλαδή οι Γάλλοι) είναι πεπεισμένοι πριν καν ακούσουν τα επιχειρήματα.

Υστ.2: Απλώς να θυμίσουμε ότι στο τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου οι Αθηναίοι έχουν ηττηθεί. Υπάρχει πάντα και αυτό το ενδεχόμενο – όταν μάλιστα δεν έχεις στο εσωτερικό σου έναν Αλκιβιάδη αλλά πολλούς.

Υστ.3: Τους σύγχρονους Αλκιβιάδηδες και τις Σικελικές τους Εκστρατείες φοβάμαι. Ως γνωστόν επρόκειτο περί πανωλεθριών και περί ανεύθυνων ανδρών που μετά την πανωλεθρία αποσκιρτούσαν στο αντίπαλο στρατόπεδο. Οι Αλκιβιάδηδες δεν επιδιώκουν την αποτροπή, αλλά τον πόλεμο πάση θυσία – όχι πάντως δική τους θυσία. (Ένας Αλκιβιάδης, διαβάζοντας το προαναφερθέν άρθρο 18, παρ. 2, όρισε ακόμη και τον ακριβή αριθμό των κομάντος που πρέπει να στείλουμε στο Μάλι.)