Νότια Κέρκυρα, η φτώχεια φέρνει γκρίνια

Η κατάσταση που σοβεί στη Νότια Κέρκυρα, πέραν των ειδικών τοπικών συνθηκών και αιτίων, αντικατοπτρίζεται συνολικά στην κερκυραϊκή Αυτοδιοίκηση. Κι αυτό γίνεται, την ώρα που ανακοινώνεται η αλλαγή των νομοθετικών προϋποθέσεων ανάδειξης της δημοτικής Αρχής, λες και αυτό είναι το μείζον. Η τοπική ιδιομορφία, σε χειρότερη κατάσταση από πολλούς άλλους ΟΤΑ στη χώρα, οφείλεται και στον βεβιασμένο και χωρίς προϋποθέσεις χαρακτήρα της διαίρεσης του ενιαίου δήμου.

Έτσι αφαιρέθηκε από την Κέρκυρα η δυνατότητα επιτελικής αντιμετώπισης των μεγάλων προβλημάτων στην υποδομή, που ήταν και παραμένουν ενιαία για ολόκληρο το νησιωτικό σύμπλεγμα Κερκύρας και Διαποντίων, και με διοικητικές απαιτήσεις μεγαλύτερες των άλλοτε κοινοτικών. Τέτοια είναι η διαχείριση των απορριμμάτων αλλά και η ύδρευση.

Ό, τι και να ειπώθηκε προεκλογικά, μικρή σχέση έχει με την πραγματική δυνατότητα των νέων Αρχών να αντιμετωπίσουν χρόνια και βαθιά ζητήματα. Πολύ δε περισσότερο να ανταποκριθούν σε θέματα μεγαλύτερης πολιτικής, που ανακύπτουν λόγω θέσης, ιστορίας αλλά και διεθνοποιημένης οικονομικής δραστηριότητας.

Τώρα όσον αφορά στην Νότια Κέρκυρα, που είναι και η αφορμή της αναφοράς, εδώ καθρεπτίζεται η διοικητική αδυναμία και ως αποτέλεσμα γεγονότων του παρελθόντος. Όλα τα λεφτά πάνε στη μεταφορά των σκουπιδιών, που ταξιδεύουν άιρα και κάιρα πριν φτάσουν στον τελικό αποδέκτη. Η έλλειψη επί τόπου σταθμού μεταφόρτωσης επιβαρύνει περισσότερο το κόστος αλλά η χωροθέτησή του οπουδήποτε εκεί προκαλεί αντιδράσεις. Στην ένδεια αποδίδεται ότι δεν χρηματοδοτήθηκε η ηλεκτροδότηση και η σύνδεση της αφαλάτωσης με το δίκτυο, αναλόγως και η μελέτη για τη λιμνοδεξαμενή.

Ακόμα κι αν αυτά ηχούν ως δικαιολογίες, προκειμένου να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις για την λειτουργία της δημοτικής μηχανής, είναι φανερή η φτώχεια που χαρακτηρίζει τον νεοσύστατο δήμο και εύκολα μεταλλάσσεται σε γκρίνια, διαμορφώνοντας έτσι ένα προβληματικό τοπίο.