Ράπα νούι*
Μετά την κατάνυξη της Μ. Παρασκευής μαζί με την κούραση από τις μακρές λειτουργίες, το τελετουργικό** της ημέρας απελευθερωτικό με την υπόσχεση αναστροφής των συναισθημάτων.
Ράπα νούι*
Δεν είχε χαράξει ακόμα στην εκκλησία το πρωί του Μ. Σαββάτου. Η λειτουργία αξημέρωτα λόγω της λιτανείας. Μετά την κατάνυξη της Μ. Παρασκευής μαζί με την κούραση από τις μακρές λειτουργίες, το τελετουργικό** της ημέρας απελευθερωτικό με την υπόσχεση αναστροφής των συναισθημάτων. Στις 11, στην πρώτη ανάσταση.
Οι Γραικοί είναι η θρυαλλίδα της πασχαλιάτικης έκρηξης. Και με το πέρασμα των χρόνων, ο κοσμοπολιτισμός που προσημαίνει την προσέλευση. Τώρα πια, έντυπα κ.α. media γεμίζουν τις σελίδες και την σκαλέτα τους, κυριολεκτικά και ως «ταχυδακτυλουργικό» τέχνασμα ανάπτυξης της προσδοκίας αλλά και της νοσταλγίας, όσων μένουν μακριά ενώ κάποτε μετάλαβαν των αχράντων μυστηρίων του κερκυραϊκού Πάσχα.
Κάποτε μαζί με τους Γραικούς έβγαλαν και μαζορέτες σε μια επίδειξη καρικατούρας αμερικάνικης γιορτής. Ευτυχώς εγκαταλείφθηκε αυτή η υπερβολή. Το κερκυραϊκό Μέγα Σάββατο δεν έχει σχέση με τα προεόρτια της αναμέτρησης των Αριζόνα Κάρντιναλς με τους Πίτσμπουργκ Στίλερς, όσο δροσερά κι αν ήταν τα κορίτσια. Και ήταν!
Αργότερα σκαρφίστηκαν τα πάρτι, να ενισχύσουν την ανεβασμένη διάθεση εκείνων, που δεν γιορτάζουν αλλά επωφελούνται της αφορμής της γιορτής. Η κατανάλωση άλλωστε ανέκαθεν παραφυλάει να συμπληρώσει όποιο τελετουργικό μεταλλάσσοντάς το σε brand και αξιοποιώντας το σαν τέτοιο.
Αυτοί που δεν μετάλαβαν ποτέ της άλλοτε ατμόσφαιρας μέμφονται τους συντηρητικούς, συνταξιούχους, κολλημένους. Κι εκείνοι πάλι υπεραμύνονται ίσως της γραφειοκρατικής αναπαραγωγής της τελετής δίχως αμαρτωλές προσμίξεις. Κι η αλήθεια δεν βρίσκεται ποτέ στη μέση, όπως επικαλείται ο σοφιστής.
Κι όταν όλα αυτά τελειώνουν, αν βρέξει στην Ανάσταση ο χειμώνας παίζει τις καθυστερήσεις του, αλλιώς στις κερκυραϊκές παραλίες βγαίνουν πρώιμα γοργόνες και μάγκες καλωσορίζοντας το καλοκαίρι, λίγο πριν οι υπόλοιποι-άλλοι αγοράσουν τις διακοπές τους και μας πνίξουν. Με το αζημίωτο...
* Το νησί του Πάσχα στη γλώσσα του (Πολυνησία). Το 1722 ο Ολλανδός θαλασσοπόρος Γιάκομπ Ρόγκεβεν, καθιέρωσε την τωρινή ονομασία του, καθώς έφτασε εκεί την ημέρα του Πάσχα.
** Μέσα από τις τελετές επιτελείται μια συμβολική επανάληψη της θεσμικής ισχύος με ολίγη Κατερίνα Λιόλιου, τώρα πια. Φορείς μετάδοσης υψηλού νοήματος είτε αυτό είναι θρησκευτικό είτε εθνικό είτε πολιτικό. Μορφές «τεχνολογίας του ιερού», κατά Ντεμπρέ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
