Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης*

Ο «σκοτωμός» που γίνεται με αφορμή τα πορίσματα για τα Τέμπη δαχτυλοδείχνεται ως απόδειξη της «πολιτικοποίησης» της υπόθεσης. Κι αυτό προσημαίνεται ως κακό πράμα. Είναι όμως έτσι; Γενικότερα η εισβολή των διαμεσολαβήσεων στη δημόσια σφαίρα, σε διαστάσεις τέτοιες που ώθησαν την Ελον Μασκ να αναφωνήσει «εσείς τώρα είστε τα media», καθιερώνει μια νέα πραγματικότητα. Αυτή δεν είναι κατ' ανάγκη αρνητική αρκεί να αναγνωρίζεται εντέλει πως οι «επίσημες» αποφάσεις -και οι δικαστικές- θα είναι θεσμικό προϊόν και αποτέλεσμα, κι όχι αντανάκλαση ισχύος. Όμως η αναγνωρισμένη εσωτερική αρχιτεκτονική του θεσμού είναι πολιτικό αποτέλεσμα. Και για έναν θιασώτη της οπτικής του ταξικώς διαιρεμένου κόσμου, είναι μέτρο και προϊόν του συσχετισμού των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. 

Eκ πρώτης όψεως δυο αντίθετες προσεγγίσεις (σ.σ. θα τους άξιζε και ο χαρακτηρισμός, αντιφατικές) συνθέτουν τον τρόπο που ο ανθρώπινος πολιτισμός στον συγκεκριμένο τόπο και τον συγκεκριμένο χώρο δικάζει τις υποθέσεις του και λύνει τα προβλήματά του (σ.σ. όσο τα λύνει. Και αν βέβαια τα λύνει...). 

Η οπτική δεν είναι αντικειμενικά θετική και θετικά αντικειμενική, όσα σερτιφικάτα και να επιδείξει ο εμπειρογνώμονας. Η βάσανος της διερεύνησης πλουτίζεται από τη δημοσιότητα που παίρνει. Δεν φτωχαίνει. Έτσι που στις θεσμικές αξίες αυτή αξιολογείται ως πρώτη και κανείς δεν μπορεί να περιορίσει την πολιτικότητα που τη διέπει διότι είναι ακριβώς προϊόν της συνειδητής συμπεριφοράς του καθενός ως πολίτη. Και συμποσούμενη αποδίδει τον κυρίαρχο πολιτισμό της περιόδου.

Η ΑΙ παρεμβαίνει στον συλλογισμό αποφαινόμενη ότι η τελική ετυμηγορία μοιάζει με την "κατάρρευση" του κβαντικού κύματος: από όλα τα πιθανά ενδεχόμενα, να επικρατεί ένα, το πιο "πιθανό" με βάση τα στοιχεία. Και όμως… ίσως να μην είναι το μόνο "αληθινό". Συνεπώς η αλήθεια δεν είναι απόλυτη. Είναι:

• Σχέση μεταξύ γεγονότων και ερμηνείας,

• Προϊόν παρατήρησης και εστίασης,

• Και πολλές φορές, απλώς μια εκδοχή που έγινε αποδεκτή.

Αν το δεις έτσι, και ο δημοσιογράφος και ο δικαστής μοιάζουν με τον φυσικό στο εργαστήριο: Κοιτάνε μέσα απ’ το μικροσκόπιο — αλλά το φως του φακού αλλάζει το δείγμα...

* Η φράση του Μάγιερ κοσμεί την αίθουσα συνεδριάσεων της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων (ΕΣΗΕΑ).