Ο Αχιλλέας δεν ήταν άτρωτος
Ξαφνικό και ανύποπτο, μέσα στη χαρά της Αποκριάς, το φευγιό νέου ανθρώπου. Άδικο για τη ζωή πούχε μπροστά του, τους δικούς του, τους φίλους και συμμαθητές του.
Έχουν δίκιο οι επικριτές της ανάρτησης στο enimerosi.com ότι όλη η Κέρκυρα πενθεί τον ξαφνικό χαμό του Αχιλλέα. Καλύτερα να μην υπήρχε ο λόγος για κάτι τέτοιο όμως θα θέλαμε αυτήν την έκρηξη της ενσυναίσθησης. Δύσκολο να ορίσεις την επικράτεια της θλίψης σε μια κοινωνία μεγάλη και μια οικονομία ακόμα μεγαλύτερη. Είναι πολλοί όσοι πάγωσαν στην είδηση του θανατηφόρου τροχαίου και συγκλονίστηκαν μπαίνοντας στα παπούτσια των τραγικών γονιών.
Ξαφνικό και ανύποπτο, μέσα στη χαρά της Αποκριάς, το φευγιό νέου ανθρώπου. Άδικο για τη ζωή πούχε μπροστά του, τους δικούς του, τους φίλους και συμμαθητές του. Δύσκολα βρίσκεις τα λόγια. Κι αν η μαύρη επικαιρότητα βγάζει κάτι τέτοιο στο προσκήνιο, είναι από τις στιγμές εκείνες που θέλει κανείς να μην έχει καμια υποχρέωση να μιλήσει αλλά να κλειστεί και να πενθήσει. Βουβά και προσωπικά.
Η εγγύτητα, η σχέση με το παλικάρι και την οικογένεια, παρέλκει. Μόνον η εικόνα της συντριβής του πατέρα μόλις έμαθε και συνειδητοποίησε, αρκεί. Το παιδί μου! Η απέλπιδα προσπάθεια των αστυνομικών να τον αποτρέψουν να οδηγήσει ο ίδιος προς το νοσοκομείο, όταν εκείνη την στιγμή υπήρχε ακόμα η ελπίδα. Συνάδελφε, συνάδελφε!
Δεν άκουγε. Τι ν'ακούσει;
Κι ύστερα η βουτιά στη μαυρισμένη ψυχή. Κάτω το κεφάλι, συγκεχυμένες οι σκέψεις. Σα νάναι ψέμα.
Οι υπόλοιποι μπορεί και νάχουμε εκπαιδευτεί από τα δεκάδες φονικά, που καταναλώνουμε καθημερινώς στην τηλεόραση για διασκέδαση. Κι η απόσταση από το γεγονός επιβεβαιώνει τη μικρή ανοσία, που διακρίνεται το ιδιωτικό από το κοινωνικό. Κάτι ακούσαμε αλλά ήταν κάπως μακρύτερα. Κι ας ήταν ο συμμαθητής, ο συναθλητής, ο φίλος, ο γείτονας. Συμβαίνουν αυτά. Αρκεί να μην σου τύχει... Όταν η κοινωνικότητα από ιδιότητα γίνεται φορεσιά. Όταν διευρύνεται το υπόστρωμα να εξακολουθούν τα λυπηρά και άδικα, κι ο πόνος να χωνεύεται σα νάτανε ταινία. Αρκεί να μην σου τύχει!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
