Το Κίεβο Παγκόσμια Στρατιωτικο-Βιομηχανική Πρωτεύουσα

Παλαιές αρχές: «Πόλεμος πατήρ πάντων.» (Ηράκλειτος, 500 πΧ.) «Αυτός που επιθυμεί ειρήνη, ετοιμάζεται για πόλεμο.» (Vegetius, De re militari, 450 μΧ.) Νέα αρχή: «Να επαγρυπνούμε απέναντι στην αθέμιτη επιρροή του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος.» (Στρατηγός Αϊζενχάουερ, αποχαιρετιστήρια ομιλία, 1961 μΧ.)

Τα κράτη σκέφτονται γεωπολιτικά και άλλοτε κάνουν πόλεμο άλλοτε ειρήνη. Η σύγχρονη πολεμική βιομηχανία δεν σκέφτεται γεωπολιτικά. Πουλάει πόλεμο και σκέφτεται ως έμπορος πολέμου. Συντηρεί και επιμηκύνει τον πόλεμο. Ενίοτε τον προκαλεί με πανίσχυρα λόμπι, που βρίσκονται παντού και αμείβονται παχυλά και αμείβουν εξ ίσου παχυλά και εξαγοράζουν τις λοιπές εξουσίες.

Ο (χαρακτηρισθείς και ως «ξεχασμένος») πόλεμος Ιράν-Ιράκ, 1980-1988, με 1 εκ. νεκρούς, είχε πίσω του βιομηχανίες από 40 χώρες που προμήθευαν όπλα στους εμπολέμους. Από αυτές τις χώρες, οι μισές προμήθευαν όπλα ταυτόχρονα και στους δύο εμπολέμους (SIPRI). Χαρακτηριστικό το Ιρανγκέιτ των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες, ενώ υποστήριζαν το Ιράκ του Σαντάμ, ενίσχυαν και το Ιράν του Χομεϊνί. Το ίδιο έκαναν και η Γαλλία και η Σοβιετική Ένωση και η Δυτ. Γερμανία και η Αν. Γερμανία. Ποια, λοιπόν, η γεωπολιτική σκοπιμότητα των προμηθευτών;

Ο πόλεμος, εκτός από ακραίο κοινωνικό γεγονός, είναι πραμάτεια εμπορική. Η πιο ακριβή και πιο προστατευμένη. Πολιτικά υποτιμημένη. Ο πόλεμος δεν είναι παράγωγο. Είναι παραγωγός. Αυτοσκοπός.

Στις διεθνείς εκθέσεις όπλων, οι Ισραηλινοί παρουσιάζουν τα εξελιγμένα όπλα τους, προβάλλοντας τις πολεμικές εφαρμογές τους επί των Παλαιστινίων. Οι Αμερικανοί επί των Ιρακινών. Ρώσοι, Τούρκοι, Ιρανοί και Αμερικανοί δοκιμάζουν και προβάλλουν τα όπλα τους σε πραγματικές συνθήκες πολέμου στην Συρία. Τα πραγματικά πεδία μάχης προσφέρονται για την προβολή της φονικής πραμάτειας προς τους υποψήφιους αγοραστές. Ενδεικτικά τα διαφημιστικά φυλλάδια και τα ειδικά περιοδικά τα οποία μελετούν επισταμένως οι (φυλάσσοντες Θερμοπύλες πλασιέ όπλων) «αναλυτές» και τα διάφορα επιτελεία ανά τον κόσμο.

Οι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί περιέχουν πάντα τις μακροπρόθεσμες πολιτικές και οικονομικές βλέψεις των εθνών στον διεθνή χώρο. Όμως, είναι τόσο μεγάλη η οικονομικο-πολιτική ισχύς του σύγχρονου στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος ανά χώρα, ώστε κανείς να μη μπορεί να αμφισβητήσει την καταθλιπτική υπεροχή της έναντι όλων των άλλων εθνικών, κοινωνικών και πολιτικών προτεραιοτήτων. (Δεν πρόκειται για βιοτεχνίες που έφτιαχναν κάποτε άρματα, που ούτε τον μπακάλη της γειτονιάς δεν επηρέαζαν.)

Ως προς τους λαούς, αυτοί εύκολα υιοθετούν την μαζική ρητορική της άμυνας, για να μη λένε «πόλεμο». (Μετρήστε στην επόμενη παράγραφο την λέξη «άμυνα» και τα παράγωγά της αντί του «πολέμου»!) 

Στις 29 Σεπτεμβρίου 2023, πραγματοποιήθηκε το «Πρώτο Διεθνές Φόρουμ Αμυντικών Βιομηχανιών» (DFNC1) στο Κίεβο, συγκεντρώνοντας 252 αμυντικές εταιρείες από περισσότερες από 30 χώρες. Το φόρουμ οργανώθηκε από την Ουκρανική κυβέρνηση και το προλόγισε ο Ζελένσκι με όρους δεκαετίας 1960: «Το βασικό σύνθημα του φόρουμ είναι η από κοινού οικοδόμηση του οπλοστασίου του ελεύθερου κόσμου. Η ελευθερία χρειάζεται ισχύ για να αμυνθεί ενάντια στην τυραννία. Τώρα, και ακριβώς εδώ στην Ουκρανία, θα καθοριστούν τα πιο ισχυρά αμυντικο-βιομηχανικά συγκροτήματα και τα αμυντικά τους πρότυπα στον κόσμο, για τις επόμενες δεκαετίες. Θα δημιουργηθεί ειδικό Ταμείο Άμυνας, το οποίο θα διευθύνεται από το Υπουργείο Άμυνας της Ουκρανίας. Θα καλύπτεται από τα μερίσματα των αμυντικών επιχειρήσεων και των κερδών από την πώληση κατασχεμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. … Σήμερα, η ουκρανική αμυντική βιομηχανία βιώνει αναγέννηση.» Στο Φόρουμ αποφασίσθηκε η δημιουργία της «Συμμαχίας Αμυντικών Βιομηχανιών» (DIA), στην οποία θα εντάσσονται κατασκευαστές όπλων. Μέχρι να κλείσει το Φόρουμ, 38 εταιρείες από 19 χώρες είχαν ενταχθεί στην DIA.

ΥΓ.1: Καμία αποθάρρυνση του Ζελένσκι από τις αντιδράσεις για τον συνεχιζόμενο διεθνή εξοπλισμό της Ουκρανίας (από 24/2/2022, 150 δισ. δολ., τα μισά από ΗΠΑ) και την καταστροφή της χώρας και του ανθού της κοινωνίας. Καμία αποθάρρυνση από την αποτυχημένη εαρινή αντεπίθεση που γίνεται βάλτος του φθινοπώρου. Καμία αποθάρρυνση από το ότι η «μη τυραννική, μη διεφθαρμένη» Ουκρανία των 54 εκ. κατοίκων το 1991, έγινε 44 εκ. το 2021 και 34 εκ. σήμερα. (Πώς αλήθεια έφυγαν 10 εκ. πριν τον πόλεμο; Δεν εκτιμήθηκε η τότε παρουσία του ασώτου υιού Μπάιντεν στην αντιπροεδρία της μεγαλύτερης ενεργειακής εταιρείας της Ουκρανίας αξιοκρατικά; Η εκεί ενεργός παρουσία Πάϊατ και Νούλαντ;)

ΥΓ.2: Πρόσωπο χρονιάς 2022, κατά το Time, ο Ζελένσκι. Το 1938, πάλι κατά το Time, ο Χίτλερ. Το 2023, ο Ζελένσκι φαβορί για Νόμπελ Ειρήνης. Στον Καναδά, τίμησαν «κατά λάθος» έναν ναζί προς τιμήν του Ζελένσκι.