Περιθώριο και κύριο ρεύμα στο Ισραήλ

Ισαάκ Χέρτζογκ, Γιοάβ Γκαλάντ, Ισραέλ Κατς: πρόεδρος, υπουργός Άμυνας και υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ. Η πρόεδρος του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, Τζόαν Ντόνοχιου, επέλεξε να επικαλεστεί τους τρεις ως ύποπτους υποκίνησης γενοκτονίας. Η δικαστής δεν επικαλέστηκε τα άκρα της άκρας δεξιάς – ούτε τον Μπεν Γκβιρ ούτε τον Εϊάλ Γκολάν ούτε τους απόστρατους στρατηγούς Γκιόρα Άιλαντ («να αφεθούν οι επιδημίες να εξαπλωθούν στη Γάζα») και Γιάιρ Γκολάν («να λιμοκτονήσει η Γάζα»).

Το τρίτο από τα προσωρινά μέτρα που εξέδωσε το δικαστήριο την Παρασκευή διατάζει το Ισραήλ να λάβει όλα τα μέτρα που έχει στη δύναμή του για να αποτρέψει και να τιμωρήσει την άμεση και δημόσια υποκίνηση σε γενοκτονία των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας. Φαίνεται ότι το Ισραήλ πρέπει τώρα να ερευνήσει, και ενδεχομένως να τιμωρήσει, τον πρόεδρο και δύο από τους σημαντικότερους υπουργούς του υπουργικού συμβουλίου, και οι οποίοι θα έπρεπε να είχαν κληθεί από την αστυνομία ήδη από το πρωί της Κυριακής. Το Ισραήλ φυσικά δεν θα το κάνει αυτό, αλλά είναι αδύνατον να αγνοήσει κανείς τις υπόνοιες που έθεσε το δικαστήριο σχετικά με την ίδια την ψυχή του Ισραήλ.

Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου είναι επίτευγμα προσοχής και μετριοπάθειας. Μόνο στο Ισραήλ, που εξαπατά τον εαυτό του, μπορεί κανείς να «ανασάνει με ανακούφιση» έπειτα από αυτή την απόφαση. Ένα κράτος που δικάζεται για γενοκτονία στο δικαστήριο των Ηνωμένων Εθνών θα έπρεπε να ντρέπεται για τον εαυτό του. Ένα κράτος του οποίου ο πρόεδρος και ανώτεροι υπουργοί είναι ύποπτοι για υποκίνηση σε γενοκτονία δεν θα έπρεπε να θαυμάζει το μεγάλο του κατόρθωμα. Κάθε Ισραηλινός θα έπρεπε να είχε στριφογυρίσει στη θέση του την Παρασκευή μόνο και μόνο από το γεγονός της δίκης. Και να είχε νιώσει βαθιά ντροπή και ταπείνωση ακούγοντας τις εξηγήσεις της απόφασης.

Ίσως υπήρχαν Ισραηλινοί που άκουσαν για πρώτη φορά τι έκανε και συνεχίζει να κάνει η χώρα τους στη Γάζα σε αυτόν τον πόλεμο. Είναι δύσκολο να κατηγορήσει κανείς αυτό το δικαστήριο για αντισημιτισμό τώρα, αφού δεν διέταξε το Ισραήλ να σταματήσει τον πόλεμο. Αυτό βέβαια δεν ενόχλησε τη δημοσιογράφο πολιτικού ρεπορτάζ του Channel 13 News, Μοριά Ασράφ Βόλμπεργκ, που, φορώντας ένα κολιέ με μενταγιόν σε σχήμα του Ισραήλ μαζί με τη Δυτική Όχθη, δεν χαρίστηκε στους «αντισημίτες της Χάγης». Επανέλαβε το μαγικό μοτίβο ότι το δικαστήριο είναι υποκριτικό, ο κόσμος υποκριτής και ότι το Ισραήλ διεξάγει τον πιο δίκαιο και ηθικό πόλεμο στον κόσμο. Όποιος θέλει να το πιστέψει αυτό ακόμη και μετά την απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης είναι ευπρόσδεκτος. Μπορεί να πιστέψει οποιοδήποτε παραμύθι.

Πάνω απ’ όλα, όμως, πρέπει να προσέξουμε τη σοφία του δικαστηρίου, που επικεντρώθηκε στο κυρίαρχο ρεύμα του Ισραήλ, όχι στο πολιτικά περιθώριό του. Ο Χέρτζογκ, πρώην πρόεδρος του Εργατικού Κόμματος και το πιο ενωτικό, κρατικό πρόσωπο στο Ισραήλ, ο Γκαλάντ, του οποίου η απόλυση αποτράπηκε φυσικά από την διαμαρτυρία της κεντροαριστεράς, και ο Κατς, ο οποίος, παρόλο που το Σάββατο ζήτησε τη δίωξη του επικεφαλής της UNRWA(!), θεωρείται σχετικά μετριοπαθής. Αυτοί είναι οι κύριοι ύποπτοι για υποκίνηση σε γενοκτονία. Η υποκίνηση στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού μπορεί να επινοήθηκε από τον Μεΐρ Καχάνε (σ.τ.μ.: παλαιός ρήτορας του μίσους κατά των Παλαιστινίων, εμπνευστής όλων των πιο ακραίων τάσεων της ισραηλινής πολιτικής), αλλά βρίσκεται ήδη στον κοινό δημόσιο λόγο.

Στο Ισραήλ, μετά την 7η Οκτωβρίου, η κατάλληλη αντίδραση στην τιμωρία της Γάζας ήταν η εξής: «Είναι ένα ολόκληρο έθνος εκεί έξω που είναι υπεύθυνο για όλα», λόγια του προέδρου Χέρτζοκ. «Απελευθέρωσα όλα τα χαλινάρια... Πολεμάμε ανθρώπινα ζώα», λόγια του υπουργού Άμυνας Γκαλάντ, όταν ήταν επικεφαλής της Νότιας Διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων. «Δεν θα πάρουν ούτε μια σταγόνα νερό ούτε μια μπαταρία», λόγια του Νο.1 διπλωμάτη του Ισραήλ, υπουργού Εξωτερικών Κατς, όταν υπηρετούσε ως υπουργός Ενέργειας.

Οι δικαστές της Χάγης διέγνωσαν τέλεια αυτό που εμείς εδώ στο Ισραήλ αρνούμαστε να παραδεχτούμε. Το πρόβλημα του Ισραήλ είναι το κυρίαρχο ρεύμα. Όχι τα παρανοϊκά πολιτικά άκρα. Είναι το κυρίαρχο ρεύμα που μας έφερε στη Χάγη, είναι το κυρίαρχο ρεύμα που υποκίνησε σε γενοκτονία, αφού το Ισραήλ έπεισε τον εαυτό του με απίστευτη ευκολία ότι μετά την 7η Οκτωβρίου όλα επιτρέπονται.

Σ.τ.μ.: O ισραηλινός δημοσιογράφος Γεδεών Λεβί, αρθρογράφος της ‘Haaretz’, της μόνης ισραηλινής εφημερίδας που ασκεί κριτική στην ισραηλινή κυβέρνηση για το καθεστώς στυγνής κατοχής παλαιστινιακών εδαφών. Ο Λεβί τιμήθηκε προχθές από τον Δήμο Αθηναίων. Εδώ, ένα άρθρο του της 28ης Ιαν. 2024, ακριβώς μετά από διεθνή απόφαση εις βάρος του Ισραήλ. (Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ένα χρόνο μετά, εξέδωσε εντάλματα σύλληψης σε βάρος Νετανιάχου και Γιοάβ Γκάλαντ.)