Δυο χρόνια, πρώτη φορά Αριστερά

συμπεριλαμβανομένης και της ολοκληρωτικής προσχώρησης στο σχέδιο και τις διαθέσεις των δανειστών, τον Αύγουστο του 2015. Μια τέτοια επιλογή δικαιώνει την εξ' αρχής άρνηση του ΚΚΕ να εμπλακεί στη διοίκηση της Χώρας υπό τις προϋποθέσεις και τον συσχετισμό του 2014-'15. Δεν δικαιούνται δια να ομιλούν (σ.σ. για να θυμηθούμε τον υπουργό Εργασίας του Κ. Καραμανλή, Λάσκαρη, τότε, τις πρώτες μεταπολιτευτικές "ώρες") όλοι οι άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί και τα κόμματα που υποτάχθηκαν πρώτα στις απαιτήσεις των δανειστών και λίγο ως πολύ διαμόρφωσαν το ασφυκτικό περιβάλλον.

Εάν ακολουθήσουμε την εύκολη λύση, τότε θα απαλλάξουμε ολόκληρη την ελληνική Αριστερά, την κομμουνιστική και την άλλη, από τις κατά κανόνα, συνθηματολογικού χαρακτήρα αναφορές, που η αλήθεια είναι ότι δεν αποτελούν πλαίσιο εφαρμοστέας πολιτικής. Διότι εάν αποτελούσαν τέτοιο, τότε αμέσως μετά την στροφή Τσίπρα, θα έπρεπε να εκδηλωθεί η εναλλακτική, προοδευτική πολιτική. Να αποτελέσει ίσως το ιστορικό ανάλογο των θέσεων του Απρίλη του Λένιν, (1917) που δεν περιορίστηκε στην κριτική στη σοσιαλδημοκρατία αλλά ηγήθηκε του κινήματος για την ανατροπή της.

Ο "υποκειμενικός παράγοντας" ήταν εκεί το καλοκαίρι του '15 με τη ψήφο του στο δημοψήφισμα, έτσι όπως αυτός το διάβασε, και την σφραγίδα που έβαλε στο βγαλμένο από τα παλιά συλλαλητήριο της πλατείας Συντάγματος, κατά την ομιλία Τσίπρα.
Άλλωστε το μεγαλύτερο άλλοθι για τον κυβερνητικό οπορτουνισμό αποτελεί αυτή η αδυναμία της υπόλοιπης Αριστεράς, που εξαντλείται στον ακτιβισμό συχνά υπερακοντίζοντας τις ασφυκτικές άμεσες υποχρεώσεις στον άδηλο χρόνο τον μέλλοντα.

Αυτά τα δυο χρόνια από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, αποκαλύφθηκε σε πραγματικές συνθήκες η δυσκολία σε οικονομικό και γεωπολιτικό πεδίο της σύνταξης και κυρίως εφαρμογής εναλλακτικής πολιτικής. Τέτοια δυσκολία και τόση, που ακύρωσε μεμιάς όλη τη μεταδικτατορική φλυαρία. Η επέτειος των ψευδαισθήσεων (σ.σ. κι ο αναμάρτητος ας ρίξει πρώτος την πέτρα) αποτελεί την καλύτερη δυνατή αφορμή αναστοχασμού για τους προοδευτικούς ανθρώπους. Αλλιώς ας εξαντληθούν σε κατάρες κατά του Τσίπρα και της παρέας του. Πρώτη φορά θάναι;