Σαν πιω κρασί, ζαλίζομαι...
Η υπόθεση Κατρούγκαλου* μαρτυράει τις δυνατότητες ή όχι, υπέρβασης του ελληνικού, μεσοπρόθεσμου, μνημονιακού Προγράμματος, που επανέρχεται σε πλήρη ισχύ μετά το τέλος των περιορισμών της πανδημίας του κορωνοϊού.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στάθηκε τυχερή εφόσον απόλαυσε δυνατότητες ελαστικής, δημοσιονομικής διαχείρισης αλλά και τη διάθεση των έξτρα ευρωπαϊκών πόρων για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Ανεξαρτήτως των επιλογών για τη διαχείριση των πόρων, τώρα πια επισημαίνεται σε όλους τους τόνους άνωθεν/έξωθεν, πως το διάλειμμα τελείωσε, τα κεφάλια μέσα.
Η τοπική διάσταση αυτής της αποκάλυψης, διότι υπάρχει και τέτοια, αναδεικνύεται από τα ειδικά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της τουριστικής μονοκαλλιέργειας. Το μεγαλύτερο μέρος της προστιθέμενης αξίας των υπηρεσιών στο όνομα της κερκυραϊκής ομορφιάς και φιλοξενίας μένει έξω! Κατάσταση που ενισχύεται από τη διατεταγμένη παραχώρηση πλουτοπαραγωγικών υποδομών και πόρων. Γεγονός που την καταδικάζει να μην ανακάμψει ποτέ, όποια απόδοση κι αν έχει.
Η οικονομική απόδοση της εργασίας είναι απολύτως χειραγωγημένη, από τις ρυθμίσεις του 2ου Μνημόνιου (2012) ακόμα. Η «λαϊκή» πρόσοδος από τη μετατροπή της στέγης σε βραχυχρόνιας μίσθωσης αρχικώς ανακούφισε και αντικειμενικά λειτούργησε σαν το «τυράκι» της υπαγωγής της στην οικονομία της αγοράς. Προϊόντος του χρόνου, ακόμα κι αυτές οι εκμεταλλεύσεις συγκεντρώνονται σε μεγαλύτερα σχήματα κι ο έλεγχος της δραστηριότητας αλλάζει κλίμακα και δικαιούχο. Μετατρέπεται εκτός των άλλων σε έναν ακόμα μηχανισμό κοινωνικής διαίρεσης και αλλαγής του υποδείγματος ζωής στο νησί.
Οι νεότεροι ψηφοφόροι, γεννημένοι σ' ένα τέτοιο οικονομικό περιβάλλον, μπορεί και να θεωρούν αντικειμενική αυτήν την κατάσταση, κι έτσι να στοιχίζονται πολιτικά με άλλα κριτήρια. Σ' αυτήν την παρεξήγηση συμβάλει και η κατίσχυση της επικοινωνίας επί της πολιτικής, όταν έτσι υποτιμάται η υποχρεωτική αναγωγή σ' αυτήν των κοινωνικών διαφορών. Όμως το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και το μεγαλύτερο δεν είναι αυτό για το οποίο ο Κατρούγκαλος έχασε το προεκλογικό του κεφάλι!
Κι αν δεν ήταν η νήσος των Φαιάκων αλλά η ομηρική Ανθεμόεσσα, στο στενό της Μεσσήνης, ανάμεσα στη Σικελία και την Καλαβρία, τότε το πλήρωμα πάντα θα έχει λόγο να κωφεύει στις Σειρήνες της ενσωμάτωσης στην πολιτική και το υπόδειγμα των άλλων...
* Το κατρούγκαλο είναι ένα είδος σιροπιαστού λικέρ που παρασκευάζεται με βάση το κρασί ή αποστάγματα και συνήθως περιέχει μπαχαρικά, φρούτα και μέλι.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
