Υεμένη για Ένα Καρβέλι Ψωμί κι Ούτε μια Λέξη

Η Υεμένη, χώρα φτωχή και εξαθλιωμένη από 8ετή εμφύλιο, κείται μακριά. Όχι όμως τόσο μακριά, ώστε να μην είναι εκεί και ο στρατός μας και τα όπλα μας (τα αγορασμένα βεβαίως για την αποτροπή άλλων απειλών). Η στρατιωτική μας παρουσία εκεί, από τον Οκτ. του 2021, δεν είναι απόρροια συμβατικής ή διασυμμαχικής υποχρέωσης ή απόφασης ΟΗΕ, ούτε κάποιας συνταγματικώς νόμιμης εσωτερικής διαδικασίας.

Στην πιο φτωχή χώρα του κόσμου, την Υεμένη, χώρα 30 εκ. κατοίκων, με τα δύο τρίτα να λιμοκτονούν, εκατοντάδες άνθρωποι ποδοπατήθηκαν προχθές κατά την διανομή ανθρωπιστικής βοήθειας. 85 οι νεκροί, εκατοντάδες οι τραυματίες, για ένα καρβέλι ψωμί.

Πρόκειται για την χώρα που παρουσιάζει, από το 2014 που μαίνεται ο εμφύλιος, την μεγαλύτερη ανθρωπιστική καταστροφή, σύμφωνα τον ΟΗΕ. 400.000 οι νεκροί από πυρά και από τον λιμό και τις ασθένειες (και την επανεμφάνιση χολέρας) που προκλήθηκαν από τον Σαουδαραβικό αποκλεισμό των λιμανιών που ελέγχουν οι υποστηριζόμενοι από το Ιράν Χούθι. https://news.un.org/en/story/2020/09/1072012.

Σύμφωνα με μία έκθεση του ΟΗΕ, «δεν υπάρχουν καθαρά χέρια σ’ αυτόν πόλεμο». Η αναφορά γίνεται σε εγκλήματα πολέμου διαπραχθέντα από όλες τις πλευρές. Ο πόλεμος αυτός ως πόλεμος δια αντιπροσώπων (by proxy) αριθμεί πολλές εμπλεκόμενες χώρες. Η χώρα μας είναι μία εκ των εμπλεκομένων με την αποστολή στην περιοχή μιας πυροβολαρχίας Patriot και 150 ανδρών. Μάχεται η Ελλάς υπέρ Σαουδικής Αραβίας και των συμμάχων της, δηλαδή για άλλη μια φορά υπέρ μιας συμμαχίας του «καλού» – καθ΄ υπόδειξη του ΝΑΤΟ. Πρόθυμοι πάντα, στην σωστή πλευρά της ιστορίας. Στην πλευρά της Σαουδικής Αραβίας τής ούτε κατ’ ελάχιστον τηρούσας τον χάρτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ (Amnesty International 2022). Τής ούτε κατ’ ελάχιστον ικανοποιούσας τις παρακλήσεις της Δύσης για αύξηση της πετρελαϊκής παραγωγής για να αντιμετωπισθεί η τρέχουσα στενότης.

Τής προσκαλούσας στον ΟΠΕΚ-Plus και την κακή Ρωσία. Τι διεθνές παίγνιο, Θεέ μου! (Η ομάδα Guernica 37, στο Λονδίνο, κινείται νομικά προς το Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για λογαριασμό των θυμάτων των 22.766 Σαουδαραβικών και συμμαχικών επιδρομών, 1/3 εναντίον αμάχων.)

Αν ψάξει κανείς το θέμα αυτό στις προεκλογικές προτεραιότητες των κομμάτων μας, δηλαδή το θέμα της Ελληνικής εκστρατείας στα σύνορα της Υεμένης (αναλώμασι Ελλήνων φορολογουμένων ως προς τα όπλα, αναλώμασι Aramco ως προς τα έξοδα πολυτελούς διαμονής εκεί) θα το βρει στην τελευταία θέση. Ή, μάλλον, δεν θα το βρει ούτε εκεί. Μιθριδατισμός. Και όμως, θα έπρεπε να είναι στην πρώτη θέση και σε καθημερινή βάση – απολογητικά για την κυβέρνηση, κριτικά και επικριτικά για σύμπασα την αντιπολίτευση.

«Η χώρα μου είναι μικρή για να διαπράττει μεγάλες ατιμίες» είχε πει κάποτε  Έλλην πολιτικός των αρχών του 20ου αιώνα (αν και ο ίδιος δεν απέφυγε να διαπράξει μεγάλες ατιμίες – αλλά αυτό εκφεύγει του παρόντος). Η χώρα μας, λοιπόν, ας μην καμώνεται τον μέγα στρατηλάτη Αλέξανδρο και ας περιορισθεί στην ειρηνευτική διπλωματία, όπου μπορεί να την ασκήσει. (Ίσως έτσι προσελκύσει και περισσότερες επενδύσεις, μια και αυτό φαίνεται να είναι το Νο. 1 της ατζέντας της κυβέρνησης, νομίζω και της αντιπολίτευσης.)

Ας αφήσουμε την ρητορική περί συστράτευσης με τις δυνάμεις του καλού στους διαφόρους ανά τον κόσμο πολέμους, με το αίμα εκατοντάδων χιλιάδων νέων να ρέει για την ματαιότητα ενός «πουκάμισου αδειανού», μιας ευριπίδειας νεφέλης, μιας Ελένης που δεν ήταν καν στην Τροία, όταν χιλιάδες παλληκάρια σκοτώνονταν για χάρη της. Πουκάμισο δήθεν γεμάτο με δυτικές αξίες, γεμάτο με κυνικό υπολογισμό.

ΥΓ.1: Από την ‘Ελένη’ του Ευριπίδη, η πιο αποκαλυπτική εκδοχή του μύθου: ΕΛΕΝΗ: Εγώ δεν πήγα στην Τροία, ένα είδωλό μου μόνο ήταν εκεί. (Ουκ ήλθον ες γην Τρῳάδ’, αλλ’ είδωλον ην. Στ. 582). ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ: Ώστε για μια νεφέλη τραβήξαμε τόσα βάσανα; (Νεφέλης αρ’ άλλως είχομεν πόνους πέρι; Στ. 706).

ΥΓ.2: Αύριο θα συστρατευθούμε με την Ταϊβάν στην Κίνα και με την Γαλλία στο Σαχέλ και στην Πολυνησία και βεβαίως με την Αμερική όπου αυτή επιθυμεί. Πάντα
για το καλό μας, πάντα στην σωστή πλευρά της ιστορίας.

ΥΓ.3: Η με μεσολάβηση της Κίνας πρόσφατη προσέγγιση (σουνιτικής) Σαουδικής
Αραβίας και (σιιτικού) Ιράν, αιώνιων εχθρών και ανταγωνιστών (στις παγκόσμιες ροές παράνομου χρήματος και παράνομων δράσεων) δεν γίνεται παρ’ ημίν κατανοητή. Ως game-changer, ξάφνιασε πράγματι όλα τα στρατηγικά επιτελεία τής αποφασίζουσας Δύσης. (Σ’ αυτήν δεν ανήκουμε εμείς, όσο και αν βαυκαλιζόμαστε ότι είμαστε στο κλαμπ.)

ΥΓ.4: Εμείς, με Αμερικανικό «αίτημα», πιάσαμε ως διεθνείς πειρατές «το παπόρι από την Περσία», «Pegas/ Lana», άνοιξη 2022, ανοιχτά της Καρύστου. Πειρατικά αντέδρασε και το Ιράν, στα δικά του νερά, έναντι δύο «δικών μας» δεξαμενοπλοίων. Τελικά, επιστρέψαμε το κατασχεθέν φορτίο και αυτοί «μας» απελευθέρωσαν!!