Θρύλοι της απελευθέρωσης της Παλαιόπολης
Ο Χρύσανθος ευτύχησε να είναι εκείνος, επί των ημερών του οποίου απελευθερώθηκε το κυριότερο τμήμα της Παλαιόπολης, όπου η μητρόπολη της αρχαίας κλασικής Κέρκυρας.
Η ιστορική αναδρομή με αφορμή την αναγγελία του θανάτου του Κωνσταντίνου, είναι αναμενόμενη. Η βασιλεία άλλωστε συνδέεται με όλες τις στροφές της ελληνικής ιστορίας από την παλιγγενεσία μέχρι τις χρονικές παρυφές της τρέχουσας, 3ης ελληνικής Δημοκρατίας, στα χρόνια της οποίας η άλλοτε βασιλική οικογένεια απασχολεί μάλλον παραπολιτικά και life style.
Κι επειδή μεγάλο μέρος των αναφορών γίνεται στην περιουσία, υπενθυμίζεται η καθαρή πολιτική και δικαστική λύση που σημειώθηκε εδώ, στις πιο ωραίες μέρες της δημαρχίας Σαρλή. Ο Χρύσανθος ευτύχησε να είναι εκείνος, επί των ημερών του οποίου απελευθερώθηκε το κυριότερο τμήμα της Παλαιόπολης, όπου η μητρόπολη της αρχαίας κλασικής Κέρκυρας.
Κι αυτό έγινε δυνατό ύστερα από έναν επίμονο και ωραίο αγώνα που έδωσαν οι Κερκυραίοι, αποδεικνύοντας ενώπιον των δικαστών αλλά και τοις πάσι, τη δημόσια, κερκυραϊκή κυριότητα του χώρου, που φιλοξενήθηκε και η βασιλική οικογένεια. Εκεί όπου εξελίχτηκε κατά ένα μέρος ό, τι αποκλήθηκε και βασιλικό πραξικόπημα το 1965 κατά της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου με τα γνωστά επακόλουθα.
Ο κοσμάκης με την κινητοποίησή του και οι δικηγόροι με την εργώδη ενάργειά τους απέδειξαν, διεκδίκησαν και πέτυχαν την ανάκτηση του ταυτοτικού χώρου, που αποκαθιστά την πάντοτε ελληνικότητα της διαδρομής, που αμφισβητήθηκε επί αιώνες (σ.σ. για να μην ξεχνιόμαστε). Κι αυτό δεν ήταν εκδήλωση κάποιας ιδεοληπτικής υστεροβουλίας αλλά δικαίωση όσων αντιτάχτηκαν διαχρονικά σε 'κείνους που σφετερίστηκαν, μεταξύ των άλλων, και τις κερκυραϊκές αρχαιότητες, αμφισβητώντας έτσι και το ιστορικό νήμα.
Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς πως ο τότε κερκυραϊκός αγώνας υπήρξε ως το υπόδειγμα της συνισταμένης των πολιτικών συμπεριφορών, χρήσιμο και για κάθε άλλη εκτός αυτής, περίπτωση. Εάν το υιοθετούσε η κεντρική, πολιτική σκηνή, ίσως και να εξέλιπαν οι παλινωδίες και οι συμψηφισμοί που υποχρέωσαν εντέλει το ελληνικό Δημόσιο να αποζημιώσει κιόλας τον Κωνσταντίνο.
Όπως και νάχει πάντως, στις 4 Οκτωβρίου του 1992 ξανάνοιγε η βαριά πύλη του Μον Ρεπό, ερμητικά κλειστή από τις αρχές της δεκαετίας του '20. Κι ο λαουτζίκος μπορούσε από 'κει και 'μπρος ν' ανάβει θυμίαμα στο Ηραίο, υποσκελίζοντας οριστικά τις ιστορικές αναφορές της εξάρτησης, αιώνες τώρα!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
