Παραλειπόμενα του (επιτέλους) έργου ύδρευσης
editorial
09 Σεπτεμβρίου 2022
/ 16:46
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
H ιδιωτικοποίηση, σε εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος, μπορεί να επιλύσει τεχνικά το πρόβλημα αλλά κινείται στον αντίποδα της δημόσιας διαχείρισης αγαθών και υπηρεσιών στοιχειώδους κοινωνικής αναφοράς και ωφέλειας.
Στα θετικά, ότι άνοιξε επιτέλους η συζήτηση για το έργο ύδρευσης, που καρκινοβατεί επί σχεδόν 40 χρόνια! Είναι πρόδηλη η κυβερνητική επιλογή να χρηματοδοτήσει τέτοια έργα με ΣΔΙΤ, προσθέτοντας ιδιωτικούς πόρους στο χρηματοδοτικό πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης. Επισημαίνεται ότι το έργο επρόκειτο να χρηματοδοτηθεί αποκλειστικά με δημόσιους πόρους, διατηρώντας αλώβητο τον δημόσιο χαρακτήρα του. Οι κυβερνητικοί διατείνονται πως ούτε τώρα και έτσι, θα τεθεί αυτός εν αμφιβόλω. Όμως η προσέλκυση ιδιώτη, επενδυτή, ο οποίος μάλιστα θα έχει και τον τεχνικό διαχειριστικό έλεγχο της λειτουργίας, τον συνδέει με την τιμή του αγαθού, τουλάχιστον (!) για 26, 27 χρόνια, ώστε να αποσβέσει την επένδυσή του και να προσποριστεί την απόδοση του κεφαλαίου του.
Η διαχειριστική επιλογή της δημιουργίας Φορέα διαχείρισης με την συμμετοχή του επενδυτή, υπηρεσιακών της γενικής κυβέρνησης και εκπροσώπων της Αυτοδιοίκησης, αφαιρεί εντέλει και αυτό το προνομιακό πεδίο από την Αυτοδιοίκηση. Κάτι ανάλογο έγινε και με τα σκουπίδια. Έτσι η ιδιωτικοποίηση, σε εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος, μπορεί να επιλύσει τεχνικά το πρόβλημα αλλά κινείται στον αντίποδα της δημόσιας διαχείρισης αγαθών και υπηρεσιών στοιχειώδους κοινωνικής αναφοράς και ωφέλειας.
Η χρόνια και εκνευριστική ανικανότητα αποτελεσματικής λειτουργίας των δημόσιων και δημοτικών Φορέων σε συνδυασμό με την επίσης χρόνια παραπομπή των ζητημάτων στις ελληνικές καλένδες ενώ αποτελούν τεκμήριο πολιτικής και διαχειριστικής αβελτηρίας ας μη γίνουν ένα ακόμα επιχείρημα για την αγοραία διαχείριση αγαθών και υπηρεσιών.
Η χρόνια και εκνευριστική ανικανότητα αποτελεσματικής λειτουργίας των δημόσιων και δημοτικών Φορέων σε συνδυασμό με την επίσης χρόνια παραπομπή των ζητημάτων στις ελληνικές καλένδες ενώ αποτελούν τεκμήριο πολιτικής και διαχειριστικής αβελτηρίας ας μη γίνουν ένα ακόμα επιχείρημα για την αγοραία διαχείριση αγαθών και υπηρεσιών.
Στο πολιτικό επίπεδο σημειώνεται η υποβάθμιση της Αυτοδιοίκησης από την οποία, με την επίκληση των αδυναμιών της για τις οποίες κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών, αφαιρούνται αρμοδιότητες, περιορίζοντάς την ολοένα και σε περισσότερο ήσσονος σημασίας ρόλους, υποτιμώντας έτσι και την τοπική, πολιτική δραστηριότητα και την εκπροσώπηση αφού τείνει να στερηθεί του αντικειμένου της!
Σημείωση: Ενδιαφέρουσα η απάντηση Υδραίου στον Γαλιατσάτο για την Οδύσσεια του έργου ΕΣΠΑ, Διεθνές Φεστιβάλ. Δεδομένης της υπηρεσιακής κατάστασης της Αυτοδιοίκησης, σε επίπεδο Δήμων και Περιφέρειας, που αποτελεί και τον κοινό τόπο ανεξαρτήτως πολιτικής διεύθυνσης, φρόνιμο θα ήταν να περιορίζονται οι αφορισμοί και οι λοιδωρίες στον δημόσιο διάλογο, που είναι και το δημοκρατικό ζητούμενο. Δεν είναι άλλωστε η ... διαχειριστική ικανότητα, η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
