Εδώ μένει κόσμος (23) - Περί… σκουπιδαριού και όχι μόνο
Γιώργος Ζούμπος
11 Nov 2016
/ 12:08
Γράφει ο Γιώργος Ζούμπος
Ασχοληθήκαμε - δεν τελειώσαμε όμως- με το λεγόμενο «Κανονισμό Αστικής Λειτουργίας» της πόλης. Πριν επανέλθουμε, θα κάνουμε κάποιες αναφορές στον άλλο … «Κανονισμό Καθαριότητας», που θεωρητικά είναι σε ισχύ από το 2013 και τα πρόστιμα που προβλέπει συμπληρώνουν την καταιγίδα του άλλου. Αλλά προηγούνται κάποιες παρατηρήσεις για την παρούσα κατάσταση.
Πάγια τακτική
Κατά κοινή ομολογία η πόλη μας είναι από τις πιο βρώμικες και ο περασμένος Ιούνης ήταν η κορυφαία κατάσταση, με ευοίωνες προοπτικές επιτυχούς επανάληψης.
Στη συνέχεια πρέπει να επισημάνουμε ότι πάγια τακτική από κάποιους δημοτικούς άρχοντες είναι να αποδίδεται στους κατοίκους η κατάσταση της πόλης. Η Δημοτική αρχή δεν έχει ευθύνες για τίποτα, μα τίποτα απολύτως. Αν μάλιστα κάποιος, εκτός Κερκύρας, παρακολουθούσε τις τηλεοπτικές δηλώσεις των δημοτικών αρχόντων τον Ιούνη, θα νόμιζε ότι το νησί είχε μόνο κάποια μικροπροβλήματα τα οποία λύνονταν από μέρα σε μέρα.
Κλασικά, θα λέγαμε ότι φταίνε οι ενοχλητικοί εναπομείναντες κάτοικοι της Παλιάς Πόλης, δηλαδή οι αποκαλούμενοι «χρήστες του Μνημείου» για τους οποίους μεριμνά η Δημοτική Αρχή και η Εφορία Αρχαιοτήτων να γίνεται η ζωή τους όλο και πιο προβληματική.
Όσο για την περισυλλογή των σκουπιδιών στην Παλιά Πόλη, μάλλον περιττεύουν τα σχόλια.
Με ποια κριτήρια;
Πριν από πολλούς μήνες τοποθετήθηκε στη Σπιανάδα μια σειρά υπογείων κάδων. Αρχικά φάνηκε πολύ καλή ιδέα η οποία θα μας γλύτωνε από την εικόνα που είχαμε συνηθίσει. Μετά ήλθαν τα γνωστά καλοκαιρινά … ωραία που ζήσαμε και είπαμε αμάν να ξεβρωμίσουμε.
Τώρα που – υποτίθεται- εξομαλύνθηκε η κατάσταση, φαίνεται ότι η φαινομενικά πολύ καλή ιδέα ήταν λίγο … προχειροδουλειά. Η καθημερινότητα δείχνει ότι οι υπόγειοι χώροι αποθήκευσης απέχουν πολύ από τον απαιτούμενο για να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες. Μια … περαντζάδα το βράδυ δείχνει την οικτρή πραγματικότητα. Ούτε κατά διάνοια επαρκούν οι χώροι και ο βραδινός σκουπιδολόφος και στα τέσσερα σημεία υπογείων κάδων είναι καθημερινός.
Κοινή αισθητική
Ειδικά για το ζευγάρι των κάδων απέναντι περίπου από το Αρκάδιο υπάρχει και ένα … θεματάκι κοινής αισθητικής, κάτι που δεν συμβαίνει με τους άλλους κάδους. Ο περιπατητής που κατηφορίζει από το δρόμο παράλληλα με την Καποδιστρίου, προς το Λιστόν θα ανακαλύψει ότι οι κάδοι εκεί είναι … σοφά τοποθετημένοι πάνω στην πορεία του. Ήταν πολύ δύσκολο να πάνε λίγο προς το δρόμο με κατάλληλη διαρρύθμιση του πεζοδρομίου;
Περί… Βεσπασιανών
Πέραν των κάδων όμως, η πόλη στερείται παντελώς βεσπασιανών. Το κακό παράγινε από όταν έκλεισε το … εργοστάσιο πίσω από την Εθνική Τράπεζα. Η ιστορία τραβάει δεκαετίες πλέον και ουδείς φαίνεται να έχει διάθεση να βελτιώσει την κατάσταση. Κάτι το οποίο είναι άκρως απαραίτητο σε μια τουριστική πόλη δεν υπάρχει (για τον ιθαγενή πληθυσμό τέτοια έργα περιττεύουν φυσικά). Καταλήγουν τα καταστήματα της πόλης να καλύπτουν τις … υπάρχουσες ανάγκες. Πρόκειται για κωμικοτραγική κατάσταση που δεν απασχολεί κανέναν. Ούτε ο λεγόμενος «Κανονισμός» θυμόμαστε να προβλέπει κάτι (δεν επιβάλλει καν να πωλούνται τσαγκούλια στα τουριστικά).
Πάγια τακτική
Κατά κοινή ομολογία η πόλη μας είναι από τις πιο βρώμικες και ο περασμένος Ιούνης ήταν η κορυφαία κατάσταση, με ευοίωνες προοπτικές επιτυχούς επανάληψης.
Στη συνέχεια πρέπει να επισημάνουμε ότι πάγια τακτική από κάποιους δημοτικούς άρχοντες είναι να αποδίδεται στους κατοίκους η κατάσταση της πόλης. Η Δημοτική αρχή δεν έχει ευθύνες για τίποτα, μα τίποτα απολύτως. Αν μάλιστα κάποιος, εκτός Κερκύρας, παρακολουθούσε τις τηλεοπτικές δηλώσεις των δημοτικών αρχόντων τον Ιούνη, θα νόμιζε ότι το νησί είχε μόνο κάποια μικροπροβλήματα τα οποία λύνονταν από μέρα σε μέρα.
Κλασικά, θα λέγαμε ότι φταίνε οι ενοχλητικοί εναπομείναντες κάτοικοι της Παλιάς Πόλης, δηλαδή οι αποκαλούμενοι «χρήστες του Μνημείου» για τους οποίους μεριμνά η Δημοτική Αρχή και η Εφορία Αρχαιοτήτων να γίνεται η ζωή τους όλο και πιο προβληματική.
Όσο για την περισυλλογή των σκουπιδιών στην Παλιά Πόλη, μάλλον περιττεύουν τα σχόλια.
Με ποια κριτήρια;
Πριν από πολλούς μήνες τοποθετήθηκε στη Σπιανάδα μια σειρά υπογείων κάδων. Αρχικά φάνηκε πολύ καλή ιδέα η οποία θα μας γλύτωνε από την εικόνα που είχαμε συνηθίσει. Μετά ήλθαν τα γνωστά καλοκαιρινά … ωραία που ζήσαμε και είπαμε αμάν να ξεβρωμίσουμε.
Τώρα που – υποτίθεται- εξομαλύνθηκε η κατάσταση, φαίνεται ότι η φαινομενικά πολύ καλή ιδέα ήταν λίγο … προχειροδουλειά. Η καθημερινότητα δείχνει ότι οι υπόγειοι χώροι αποθήκευσης απέχουν πολύ από τον απαιτούμενο για να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες. Μια … περαντζάδα το βράδυ δείχνει την οικτρή πραγματικότητα. Ούτε κατά διάνοια επαρκούν οι χώροι και ο βραδινός σκουπιδολόφος και στα τέσσερα σημεία υπογείων κάδων είναι καθημερινός.
Κοινή αισθητική
Ειδικά για το ζευγάρι των κάδων απέναντι περίπου από το Αρκάδιο υπάρχει και ένα … θεματάκι κοινής αισθητικής, κάτι που δεν συμβαίνει με τους άλλους κάδους. Ο περιπατητής που κατηφορίζει από το δρόμο παράλληλα με την Καποδιστρίου, προς το Λιστόν θα ανακαλύψει ότι οι κάδοι εκεί είναι … σοφά τοποθετημένοι πάνω στην πορεία του. Ήταν πολύ δύσκολο να πάνε λίγο προς το δρόμο με κατάλληλη διαρρύθμιση του πεζοδρομίου;
Περί… Βεσπασιανών
Πέραν των κάδων όμως, η πόλη στερείται παντελώς βεσπασιανών. Το κακό παράγινε από όταν έκλεισε το … εργοστάσιο πίσω από την Εθνική Τράπεζα. Η ιστορία τραβάει δεκαετίες πλέον και ουδείς φαίνεται να έχει διάθεση να βελτιώσει την κατάσταση. Κάτι το οποίο είναι άκρως απαραίτητο σε μια τουριστική πόλη δεν υπάρχει (για τον ιθαγενή πληθυσμό τέτοια έργα περιττεύουν φυσικά). Καταλήγουν τα καταστήματα της πόλης να καλύπτουν τις … υπάρχουσες ανάγκες. Πρόκειται για κωμικοτραγική κατάσταση που δεν απασχολεί κανέναν. Ούτε ο λεγόμενος «Κανονισμός» θυμόμαστε να προβλέπει κάτι (δεν επιβάλλει καν να πωλούνται τσαγκούλια στα τουριστικά).