«Εν ύπνω» ένα κομμάτι της ιστορίας μας

Προ εξαετίας περίπου, κατά τη διάρκεια τακτοποίησης υλικού στο υπόγειο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης μας, εντοπίστηκαν μερικά κιβώτια με πολύτιμο αρχειακό υλικό. Το υλικό αυτό αποτελείται από λυτά έγγραφα και κατάστιχα και με πρόχειρο υπολογισμό αριθμεί τρεις με τέσσερις χιλιάδες σελίδες.

Οι σελίδες αυτές αφορούν την περίοδο της ιταλικής κατοχής και είναι σχετικές κυρίως με οικονομικά θέματα όπου ενδεικτικά και μόνο περιλαμβάνονται: Κοστολογήσεις επισκευών δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων, αρχιτεκτονικά σχέδια για νέα κτίρια (π.χ. για το μαρκά του Σαρόκο, για τη στέγαση του εκδοτικού οίκου San Marco, για την ανακατασκευή του Μουσείου της Γαρίτσας και αυτού της Ρολίνας), αγοραπωλησίες σε καταστήματα της πόλης, αρχαιολογική έρευνα, πρόταση για θερινό κινηματογράφο, μισθοδοσία εργατών, συλλήψεις, ύδρευση κ.ά, κ.ά., κ.ά.

Το υλικό αυτό θα προσθέσει κάποτε πολλά νέα στοιχεία στις γνώσεις μας για την ιταλική κατοχή. Αν μάλιστα συνδυαστεί με το αρχείο του Affari Civile στο ιταλικό υπουργείο εξωτερικών και τα φύλλα της «Εφημερίδας των Ιονίων», θα πρέπει να ξαναγραφτεί μεγάλο μέρος της οικονομικής (τουλάχιστον) ιστορίας της περιόδου αυτής.

Το υλικό αυτό θα έπρεπε να βρίσκεται στα ΓΑΚ της Κέρκυρας. Το πιθανότερο (σίγουρο κατά την άποψη του γράφοντος) είναι να βρέθηκε στο υλικό της Βιβλιοθήκης μετά την καταστροφή του 1943 και την «προσωρινή» της στέγαση στο παλιό Αρμοστείο για μισό και παραπάνω αιώνα. Στο Αρμοστείο  στεγάζοταν το Affari Civile από το 1941 ως την ιταλική συνθηκολόγηση, οπότε τα έγγραφα τοποθετήθηκαν στο χώρο της, όπου επίσης στεγάζοταν και το Αρχείο της Ιονίου Γερουσίας, και λίγα μέτρα παραπέρα τα ΓΑΚ (τότε Αρχειοφυλακείο Κερκύρας).
Όπως και να έχει όμως, το πολύτιμό αυτό υλικό παραμένει αταξινόμητο ως τώρα (από ότι γνωρίζουμε) και φυσικά απροσπέλαστο στον ερευνητή.
Το ιδανικό θάταν η παράδοσή του στα ΓΑΚ, όπου θα γινόταν άμεση ταξινόμηση και παράδοση στους ερευνητές.

Στον ίδιο χώρο της Βιβλιοθήκης σώζεται το αρχείο της «Ιονίου Πνοής» ενός σημαντικότατου πολιτιστικού σωματείου των αρχών της δεκαετίας 1960-70. Γνωρίζουμε για τη δράση του από εφημερίδες της εποχής και μέλη του που είναι εν ζωή. Και εδώ αναφερόμαστε σε αταξινόμητο υλικό απροσπέλαστο στους ερευνητές, το οποίο θα πρόσθετε πολλές και ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την πολιτιστική κίνηση της εποχής.

Στα ζητήματα αυτά όμως θα επανέλθουμε και πιστεύουμε ότι θα πρέπει να υπάρξουν και κινήσεις από ανθρώπους και σωματεία που νοιάζονται για την ιστορία αυτού του τόπου.
 
Γιώργος Ζούμπος