Για το Δημοτικό Συμβούλιο της Πέμπτης σχετικά με την παράταση ωραρίου μουσικής
Γιώργος Ζούμπος
27 Δεκεμβρίου 2022
/ 10:28
Γράφει ο Γιώργος Ζούμπος
Για την κατάσταση η οποία έχει διαμορφωθεί στην Παλιά Πόλη και επειδή γίνεται τιτάνια προσπάθεια να εμφανιστούν οι μόνιμοι κάτοικοι ως «φταίχτες και θύτες», θεωρούμε απαραίτητο να επισημάνουμε για ακόμα μια φορά ορισμένα σημεία, τα οποία επισημαίνονται ήδη στη γνωμοδότηση του καθηγητή κ. Αλιβιζάτου.
Η πλήρης γνωμοδότηση είχε σταλεί από το Δ.Σ. του Συλλόγου Μονίμων Κατοίκων Παλιάς Πόλης σε όλα τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, αγνοήθηκε από όσους ψήφισαν την παράταση του ωραρίου και έγινε προσπάθεια να αντιστραφεί το περιεχόμενό.
Στα κύρια σημεία της γνωμοδότησης επισημαίνεται ότι:
Από άποψη διεθνούς δικαίου αλλά και συνταγματικά, το κράτος επιβάλλεται να λαμβάνει προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα για να προστατέψει το φυσικό και το πολιτιστικό περιβάλλον στο οποίο ανήκουν οι παραδοσιακοί οικισμοί όπου η Παλιά Πόλη κατατάσσεται από το 1980. Στην παράγραφο 6 του άρθρου 24 του εν ισχύι Συντάγματος αναφέρεται ότι : «Τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το Κράτος. Νόμος θα ορίσει τα αναγκαία για την πραγματοποίηση της προστασίας αυτής περιοριστικά μέτρα της ιδιοκτησίας, καθώς και τον τρόπο και το είδος της αποζημίωσης των ιδιοκτητών».
Σε έναν παραδοσιακό οικισμό όπως η πυκνοκατοικημένη Παλιά Πόλη της Κέρκυρας, ενταγμένη στον κατάλογο μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, επιβάλλεται αυξημένη προστασία ώστε να διατηρηθεί ο μνημειακός και παραδοσιακός χαρακτήρας της.
Όμως απαραίτητο στοιχείο αυτής της προστασίας είναι η διατήρηση των παραδοσιακών χρήσεων γης, ώστε να γίνει βιώσιμη και για τις επόμενες γενιές. Είναι αυτονόητο βέβαια ότι πρέπει να αποθαρρυνθεί η απομάκρυνση των κατοίκων ώστε να μη γίνει η Παλιά Πόλη ένας ακόμα πόλος μαζικού τουρισμού και ανεξέλεγκτης διασκέδασης.
Ταυτόχρονα είναι σαφές ότι η αυστηρότερη μεταχείριση των καταστηματαρχών της Παλιάς Πόλης δεν αποτελεί δυσμενή μεταχείριση αλλά επιβάλλεται από το ιδιαίτερο προστατευτικό καθεστώς της. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστήριου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ο κοινός νομοθέτης μπορεί να επιβάλλει ακόμα και περιορισμούς της επιχειρηματικής ελευθερίας.
Σε τουριστικό νησί του Αιγαίου το ΣτΕ θεώρησε θεμιτούς τους κλιμακωτούς περιορισμούς με βάση το κριτήριο της οικιστικής πυκνότητας δεδομένου ότι αυτές «δεν υποβαθμίζουν απλώς το οικιστικό περιβάλλον και την ποιότητα ζωής εν γένει, αλλά έχουν επιπτώσεις στις συνθήκες υγιεινής διαβίωσης του πληθυσμού».
Στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου επισημαίνεται ότι το δικαίωμα για σεβασμό της κατοικίας και της απόλαυσης των ανέσεών της, προστατεύεται αυτοτελώς, σαν στοιχείο της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, ενώ το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί να περιορίζεται από την επιχειρηματική ελευθερία των γειτόνων ή από την ψυχαγωγία και τη διασκέδαση τρίτων. Μάλιστα, σε συνθήκες οικιστικής πυκνότητας – όπως στην Παλιά Πόλη, η ηχορύπανση η οποία υπερβαίνει το εύλογο μέτρο που επιβάλλει η κοινωνική συμβίωση, προσβάλλει το δικαίωμα αυτό και επιπλέον αποτελεί προσβολή της προσωπικότητας των θιγομένων κατοίκων, ενώ έχει επιπτώσεις στις συνθήκες υγιεινής διαβίωσής τους.
Τονίζεται ότι ο Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων επιτρέπει την έκδοση κανονιστικών αποφάσεων από τους Δήμους οι οποίες: «προσδιορίζουν τους όρους και τις ώρες λειτουργίας μουσικής σε καταστήματα που λειτουργούν στην πόλη, λαμβάνοντας υπόψιν τις χρήσεις γης, τις ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες και την προστασία των κατοίκων από την ηχορύπανση».
Όσον αφορά τα υποβληθέντα υπομνήματα των καταστηματαρχών, δεν προκύπτει από αυτά κανένα αντικειμενικό στοιχείο που να αποδεικνύει με αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι εξαιτίας της ισχύουσας ρύθμισης οι επιχειρήσεις τους δεν είναι βιώσιμες.
Επιπλέον, η επιδίωξη μεγαλύτερου κέρδους δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την επιδείνωση του ηχητικού περιβάλλοντος και τη συνεπαγόμενη προσβολή του δικαιώματος για σεβασμό της κατοικίας των κατοίκων της Παλιάς Πόλης.
Κλείνοντας, επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με την «αρχή απαγόρευσης της επιδείνωσης του οικιστικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος», η ισχύουσα κανονιστική διάταξη για τις ώρες λειτουργίας των μουσικών οργάνων στην Παλιά Πόλη μπορεί να τροποποιηθεί.
ΟΜΩΣ, η τροποποίηση αυτή μπορεί να γίνει μόνο για την επιβολή ακόμα αυστηρότερων όρων προκειμένου να υπάρξει μεγαλύτερη προστασία των κατοίκων και του μοναδικού πολιτιστικού χαρακτήρα της Παλιάς Πόλης.
Την άποψη της Δημοτικής Αρχής και 30 εκ των δημοτικών συμβούλων την είδαμε στις 22 Δεκέμβρη και δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα στην Παλιά Πόλη. Την άποψη των κατοίκων οι κύριοι σύμβουλοι την ξέρουν, θα τη δουν και επίσημα σε λίγους μήνες.
Γιώργος Ζούμπος
Η πλήρης γνωμοδότηση είχε σταλεί από το Δ.Σ. του Συλλόγου Μονίμων Κατοίκων Παλιάς Πόλης σε όλα τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, αγνοήθηκε από όσους ψήφισαν την παράταση του ωραρίου και έγινε προσπάθεια να αντιστραφεί το περιεχόμενό.
Στα κύρια σημεία της γνωμοδότησης επισημαίνεται ότι:
Από άποψη διεθνούς δικαίου αλλά και συνταγματικά, το κράτος επιβάλλεται να λαμβάνει προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα για να προστατέψει το φυσικό και το πολιτιστικό περιβάλλον στο οποίο ανήκουν οι παραδοσιακοί οικισμοί όπου η Παλιά Πόλη κατατάσσεται από το 1980. Στην παράγραφο 6 του άρθρου 24 του εν ισχύι Συντάγματος αναφέρεται ότι : «Τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το Κράτος. Νόμος θα ορίσει τα αναγκαία για την πραγματοποίηση της προστασίας αυτής περιοριστικά μέτρα της ιδιοκτησίας, καθώς και τον τρόπο και το είδος της αποζημίωσης των ιδιοκτητών».
Σε έναν παραδοσιακό οικισμό όπως η πυκνοκατοικημένη Παλιά Πόλη της Κέρκυρας, ενταγμένη στον κατάλογο μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, επιβάλλεται αυξημένη προστασία ώστε να διατηρηθεί ο μνημειακός και παραδοσιακός χαρακτήρας της.
Όμως απαραίτητο στοιχείο αυτής της προστασίας είναι η διατήρηση των παραδοσιακών χρήσεων γης, ώστε να γίνει βιώσιμη και για τις επόμενες γενιές. Είναι αυτονόητο βέβαια ότι πρέπει να αποθαρρυνθεί η απομάκρυνση των κατοίκων ώστε να μη γίνει η Παλιά Πόλη ένας ακόμα πόλος μαζικού τουρισμού και ανεξέλεγκτης διασκέδασης.
Ταυτόχρονα είναι σαφές ότι η αυστηρότερη μεταχείριση των καταστηματαρχών της Παλιάς Πόλης δεν αποτελεί δυσμενή μεταχείριση αλλά επιβάλλεται από το ιδιαίτερο προστατευτικό καθεστώς της. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστήριου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ο κοινός νομοθέτης μπορεί να επιβάλλει ακόμα και περιορισμούς της επιχειρηματικής ελευθερίας.
Σε τουριστικό νησί του Αιγαίου το ΣτΕ θεώρησε θεμιτούς τους κλιμακωτούς περιορισμούς με βάση το κριτήριο της οικιστικής πυκνότητας δεδομένου ότι αυτές «δεν υποβαθμίζουν απλώς το οικιστικό περιβάλλον και την ποιότητα ζωής εν γένει, αλλά έχουν επιπτώσεις στις συνθήκες υγιεινής διαβίωσης του πληθυσμού».
Στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου επισημαίνεται ότι το δικαίωμα για σεβασμό της κατοικίας και της απόλαυσης των ανέσεών της, προστατεύεται αυτοτελώς, σαν στοιχείο της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, ενώ το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί να περιορίζεται από την επιχειρηματική ελευθερία των γειτόνων ή από την ψυχαγωγία και τη διασκέδαση τρίτων. Μάλιστα, σε συνθήκες οικιστικής πυκνότητας – όπως στην Παλιά Πόλη, η ηχορύπανση η οποία υπερβαίνει το εύλογο μέτρο που επιβάλλει η κοινωνική συμβίωση, προσβάλλει το δικαίωμα αυτό και επιπλέον αποτελεί προσβολή της προσωπικότητας των θιγομένων κατοίκων, ενώ έχει επιπτώσεις στις συνθήκες υγιεινής διαβίωσής τους.
Τονίζεται ότι ο Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων επιτρέπει την έκδοση κανονιστικών αποφάσεων από τους Δήμους οι οποίες: «προσδιορίζουν τους όρους και τις ώρες λειτουργίας μουσικής σε καταστήματα που λειτουργούν στην πόλη, λαμβάνοντας υπόψιν τις χρήσεις γης, τις ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες και την προστασία των κατοίκων από την ηχορύπανση».
Όσον αφορά τα υποβληθέντα υπομνήματα των καταστηματαρχών, δεν προκύπτει από αυτά κανένα αντικειμενικό στοιχείο που να αποδεικνύει με αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι εξαιτίας της ισχύουσας ρύθμισης οι επιχειρήσεις τους δεν είναι βιώσιμες.
Επιπλέον, η επιδίωξη μεγαλύτερου κέρδους δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την επιδείνωση του ηχητικού περιβάλλοντος και τη συνεπαγόμενη προσβολή του δικαιώματος για σεβασμό της κατοικίας των κατοίκων της Παλιάς Πόλης.
Κλείνοντας, επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με την «αρχή απαγόρευσης της επιδείνωσης του οικιστικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος», η ισχύουσα κανονιστική διάταξη για τις ώρες λειτουργίας των μουσικών οργάνων στην Παλιά Πόλη μπορεί να τροποποιηθεί.
ΟΜΩΣ, η τροποποίηση αυτή μπορεί να γίνει μόνο για την επιβολή ακόμα αυστηρότερων όρων προκειμένου να υπάρξει μεγαλύτερη προστασία των κατοίκων και του μοναδικού πολιτιστικού χαρακτήρα της Παλιάς Πόλης.
Την άποψη της Δημοτικής Αρχής και 30 εκ των δημοτικών συμβούλων την είδαμε στις 22 Δεκέμβρη και δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα στην Παλιά Πόλη. Την άποψη των κατοίκων οι κύριοι σύμβουλοι την ξέρουν, θα τη δουν και επίσημα σε λίγους μήνες.
Γιώργος Ζούμπος
