Κυριακή 24.11.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Αχ μωρέ ούτε ένα ΙΕΚ, μωρέ!

editorial
12 Οκτωβρίου 2021 / 19:50

Όμως αλίμονο, στην Κέρκυρα, τώρα, με το ΙΕΚ, δεν είναι ακριβώς αυτό που κρίνεται αλλά το μαράζι μιας στοιχειώδους, εκπαιδευτικής δομής στον προνομιακό οικονομικό τομέα για το νησί, που ταλανίζεται, εκθέτοντας ξανά κάθε αρμόδιο της διοικητικής αλυσίδας, γενικής τε και τοπικής!

Η εργασία αξιώνει τα πάντα. Ο χρόνος και οι δεξιότητες των παραγωγών δίνουν τη δυνατότητα της τιμολόγησης των υπηρεσιών και των προϊόντων.
Το ίδιο το κεφάλαιο δεν είναι αυτοφυές. Άλλωστε δεν υπήρξε ανέκαθεν. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την συγκέντρωση της παρακρατημένης τιμής της εργασίας.

Και μόνον απ’ αυτές τις σκέψεις, που δεν γίνεται να μην λογίζονται ως κοινής αποδοχής, αντιλαμβάνεται ο «πάσα εις» την αξία της κατάρτισης.
Ως προς τα καθ’ ημάς, την ποιοτική ενίσχυση της αξίας της εργασίας των ανθρώπων του τουρισμού, που έτσι κι αλλιώς είναι ο πυρηνικός φορέας της ανάπτυξης της τουριστικής οικονομίας της Κέρκυρας. Γι’ αυτό και η πάνδημη απαίτηση της αποκατάστασης της λειτουργίας του ΙΕΚ.

Η αδυναμία της γενικής κυβέρνησης να ικανοποιήσει το αίτημα, μάλλον οφείλεται στη γενικότερη υστέρησή της Διοίκησης έναντι των απαιτήσεων της εποχής και της οικονομίας. Πρόκειται για παρωχημένο διοικητικό μοντέλο, που σ’ αυτήν και σε μύριες άλλες περιπτώσεις δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις ανάγκες της αγοράς ακόμα κι όταν επικεφαλής είναι οι διαπρύσιοι θιασώτες του υποδείγματος. Αυτή κι αν είναι αντίφαση! Είναι μια δευτερεύουσα συνέπεια του τρόπου που δομήθηκε όλα αυτά τα χρόνια το ελληνικό Δημόσιο, παραμένοντας σε πάρα πολύ χαμηλές επιδόσεις.

Αναγκαία η επισήμανση εφόσον οι υποστηρικτές της υπόθεσης της εργασίας δεν ενστερνίζονται, τουλάχιστον όλοι, το αφήγημα, μεγαλύτερες και περισσότερες αξίες στην αγορά, κέρδος για όλους, που συνήθως διατυμπανίζεται δίκην καθολικού προτάγματος.

Όμως αλίμονο, στην Κέρκυρα, τώρα, με το ΙΕΚ, δεν είναι ακριβώς αυτό που κρίνεται αλλά το μαράζι μιας στοιχειώδους, εκπαιδευτικής δομής στον προνομιακό οικονομικό τομέα για το νησί, που ταλανίζεται, εκθέτοντας ξανά κάθε αρμόδιο της διοικητικής αλυσίδας, γενικής τε και τοπικής!

Και για να συμβεί αυτό, δεν χρειάζεται δα η ικανοποίηση προϋποθέσεων σοσιαλιστικού χαρακτήρα! Λίγη τσίπα και έννοια, χρειάζονται!