Τα δυο στρατόπεδα στον εμπορικό σύλλογο
Editorial
13 Οκτωβρίου 2016
/ 14:23
Αναρωτιότανε Κερκυραίος, μικρός επαγγελματίας, τι μπορεί να΄ ναι εκείνο που διχάζει τους εμπόρους και δίχως να υπάρχουν κομματικές και ιδεολογικές διαφορές, μοιράσθηκαν σε δυο ψηφοδέλτια για τις αρχαιρεσίες τους;
Όπως αποδείχθηκε το ερώτημά του ήταν ρητορικό, εφόσον μόλις το διατύπωσε έσπευσε να απαντήσει: "οι εγωισμοί"! Απέδιδε έτσι αυτή την οιονεί διένεξη σε συναισθηματικού χαρακτήρα αφορμές, άρα και ερμηνείες. Αναλόγως και η αναφορά του χθεσινού ρεπορτάζ της κ.Ε. στα social media με υποτιμητικά σχόλια για τους δυο υποψηφίους από επαγγελματίες κομπορρημονούντες.
Κι όμως αν είναι ακριβείς οι καταγραφές της ΕΛΣΤΑΤ που εμπεριέχονται στο περιφερειακό σχέδιο 2014-2019, που συζητήθηκε μόλις στο περιφερειακό τις προάλλες, αυτοαπασχολούμενοι και μικρές επιχειρήσεις, στα Ιόνια γενικά και την Κέρκυρα ειδικότερα, είναι ο συγκριτικά από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς οικονομικών υποκειμένων σ' όλη την Επικράτεια. Στην Κέρκυρα μάλιστα, αυτός ο υπερπληθυσμός, εκτός της αριθμητικής του κυριαρχίας συνιστά ίσως την σημαντικότερη δεξαμενή πολιτικής εξουσίας. Πολλές φορές μάλιστα εξέχουσες "συντεχνίες" παίζουν τον ρόλο του "βαθέως κράτους", του διαχρονικού υποβολέα πολιτικών ρόλων στην αυτοδιοίκηση και τους θεσμούς, στο πλαίσιο και τα όρια της τοπικής κοινωνίας/οικονομίας! Κι ο λόγος γίνεται για μια οικονομία που διεκδικεί τζίρους από πληθυσμούς καταναλωτών πολλαπλάσιους των μονίμων κατοίκων!
Κι όμως αν είναι ακριβείς οι καταγραφές της ΕΛΣΤΑΤ που εμπεριέχονται στο περιφερειακό σχέδιο 2014-2019, που συζητήθηκε μόλις στο περιφερειακό τις προάλλες, αυτοαπασχολούμενοι και μικρές επιχειρήσεις, στα Ιόνια γενικά και την Κέρκυρα ειδικότερα, είναι ο συγκριτικά από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς οικονομικών υποκειμένων σ' όλη την Επικράτεια. Στην Κέρκυρα μάλιστα, αυτός ο υπερπληθυσμός, εκτός της αριθμητικής του κυριαρχίας συνιστά ίσως την σημαντικότερη δεξαμενή πολιτικής εξουσίας. Πολλές φορές μάλιστα εξέχουσες "συντεχνίες" παίζουν τον ρόλο του "βαθέως κράτους", του διαχρονικού υποβολέα πολιτικών ρόλων στην αυτοδιοίκηση και τους θεσμούς, στο πλαίσιο και τα όρια της τοπικής κοινωνίας/οικονομίας! Κι ο λόγος γίνεται για μια οικονομία που διεκδικεί τζίρους από πληθυσμούς καταναλωτών πολλαπλάσιους των μονίμων κατοίκων!
Κάτω απ' αυτό το πρίσμα, τα κίνητρα της εμπλοκής στις διαδικασίες διοίκησης των φορέων των "μεσαίων" είναι πρόδηλα και σημαντικά, κι οι διαγκωνισμοί αναπόφευκτοι...
Αλλά δεν είναι αυτοί δα και απόδειξη υποφώσκουσας εμφύλιας σύρραξης... Τέτοιες υπερβολές είναι επαρκείς μόνον για τους φανατικούς. Η διαίρεση του εμπορικού κόσμου σε δυο ψηφοδέλτια, κι έτσι η άσκηση του απαραίτητου τζαρτζαρίσματος έναντι αλληλών, είναι το αναγκαίο, πολωτικό "κακό" ώστε να δυναμώσουν τα κίνητρα συμμετοχής στις διαδικασίες, έτσι που το αποτέλεσμα να κληρονομήσει την ισχύ τους. Δεν είναι και άσχημα;