Είμεθα τέντυ μπόης!

Πλησιάζουν τα δύο χρόνια από την εκλογή της κ. Υδραίου στο Δήμο Κερκυραίων.

Με παρέμβαση της κυβέρνησης της Ν.Δ. συντελέστηκε πρωτοφανής αλλοίωση της εκλογικής βούλησης των δημοτών και σημαντικές αρμοδιότητες του Δημοτικού Συμβουλίου, μετατέθηκαν σε Επιτροπές (Οικονομικών και Ποιότητας Ζωής). Αποκλείστηκαν Δημοτικές Παρατάξεις. Με τεχνητή πλειοψηφία, ψηφίζονται θέματα σοβαρά και χωρίς καν συζήτηση ή αρκετές φορές χωρίς ενημέρωση των Δημοτικών Συμβούλων.

Αναφέρομαι στην Οικονομική Επιτροπή, γιατί η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής στην οποία μετέχω και έχω ιδία αντίληψη, είναι ανύπαρκτη. Συνεδρίασε 3-4 φορές με θέματα υπηρεσιακά (να εγκρίνουμε θέσεις στάθμευσης Α.Με.Α.), λες και οι μετέχοντες σύμβουλοι ήταν παρόντες για να επικυρώνουν εισηγήσεις υπηρεσιακών υπαλλήλων και όχι να προγραμματίζουν και να δίνουν λύσεις στην λειτουργία και λειτουργικότητα του Δήμου.

Από την πρώτη στιγμή έθεσα το ζήτημα της κυκλοφορίας και οργανωμένων χώρων στάθμευσης, ιδιαίτερα στην πόλη, αλλά στου κουφού την πόρτα...
Αντιδήμαρχοι, όντες εκτελεστική εξουσία, έπαιρναν και συνεχίζουν να παίρνουν πρωτοβουλίες για αποσπασματικές διευθετήσεις, χωρίς να γνωρίζει κανένας αν υπάρχει σχεδιασμός και βήματα για μια ολοκληρωμένη προσπάθεια.

Αυτός είναι ο ορισμός της καταστρατήγησης των δημοκρατικών θεσμών από την κυβέρνηση της ΝΔ και της απόλυτης σύμπραξης της δημοτικής εξουσίας (τα καλά και συμφέροντα) της κ. Υδραίου.

Κανένα απολύτως σημαντικό έργο δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα από την δημοτική αρχή, αλλά ούτε έχει προγραμματιστεί.

Φοίνικας, θα πέσει και θα μας πλακώσει, Ανουντσιάτα το ίδιο. Βίδο στα μαύρα του τα χάλια (το μόνο που θυμάμαι είναι ότι στην προσπάθεια να λειτουργήσουν οι κατασκηνώσεις, έτρεχαν να βρουν τις διαδικασίες διαγωνισμών για προμήθειες προϊόντων, αφού είχε προχωρήσει η κατασκηνωτική περίοδος. Α, και το άλλο: ο επενδυτής ντε, το μισο-έκανε ιδιωτικό νησάκι). Λαζαρέτο, ιερός τόπος και ταυτόχρονα οικολογικό στολίδι, ρημάζει στο πέρασμα του χρόνου. Φευγάτοι από τα Φρούρια λες και είναι εντελώς ξένα από την ιστορία του τόπου. Παραλιακό μέτωπο Σπηλιά-Ανεμόμυλος, που ψυχανεμίζεται, αλλά ακόμα δεν…

Αμ το άλλο; Μοσχοπουλήσαμε 20 στρέμματα του στους κουτούς της εταιρείας Ikos (ή πώς το λένε, Corfu Garden), του Club Mediterranee εμείς οι λαϊκιστές, για κάτι ψιλά που μας έλειπαν για να σας αλλάξουμε έξι λάμπες να μη παραπονιέστε εσείς οι χωριάτες. Και επειδή ήταν πολλά τα λεφτά, γύρω στα 700 χιλιάρικα, τα βρήκαμε και πάλι τους ξεγελάσαμε να τα πληρώσουν σε 4-5 χρόνια (20 στρέμματα με οργιώδη βλάστηση δίπλα στην πανέμορφη θάλασσα! Δεν βρίσκω λόγια ή μάλλον βρίσκω, αλλά τα κόβει το ΕΣΡ).

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς. Για να μην αναφερθώ στα τετριμμένα, δρόμους και φωτισμό.

Αλλά, από δηλώσεις και ανούσιες δημόσιες σχέσεις, άριστα με τόνο.
Ήρθε ο Κόνσολας, από εδώ, πήγαμε στον Κόνσολα από εκεί! Βγάλαμε και φωτογραφίες με τον Κόνσολα. Ποιος είναι αυτός ο Κόνσολας που τον έμαθα απέξω και ανακατωτά. Τι δουλειά κάνει; Πού βρίσκεται; Τι μας είπε ο Κόνσολας; Τι έκανε ο Κόνσολας;

Τέτοιοι Κονσολαίοι, ένας κάθε βδομάδα. Και τι μας έκαναν αυτοί οι Κονσολαίοι;
Θυμάμαι η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΟΜΟΦΩΝΗ, ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ήταν η μετονομασία του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΜΑΣ ΔΗΜΟΥ, ΣΕ ΔΗΜΟ ΚΕΡΚΥΡΑΙΩΝ.

Δύο σχεδόν χρόνια από τότε και ο «Κόνσολας» τίποτα. Ήρθε και κάποια φορά ο αρμόδιος Κόνσολας και μας είπε: «το θέμα ετακτοποιήθη» (Ελληνικός παλιός κινηματογράφος).

Και να! δηλώσεις για την Αιμοδοσία, να! χάρισμα 17 μασκών προσώπου στο προσωπικό του  ΕΚΑΒ, να! οι συσκέψεις για μια βροχή του χειμώνα! Να προστατευτούμε, να μη ξεχάσουμε την ομπρέλα μας!

Τι και αν γίνεται λιμνοθάλασσα η Επτανήσου και ο δρόμος μπροστά από το Εθνικό (να το κάνει ο Θεός) Στάδιο, τι και αν τα «ζωντανά» επιπλέουν στη Σπηλιά, τι και αν πνίγονται στα «μικτά» μέχρι να βρουν το φυσικό τους αποδέκτη την λιμενολεκάνη (για να χρησιμοποιήσουμε και επιστημονικούς όρους που τόσες φορές που το λένε το μάθαμε, το εμπεδώσαμε), τι και αν περιουσίες παθαίνουν ζημιές.

Έχουν σχέδιο: μετά τη βροχούλα θα βγει ήλιος και θα στεγνώσουν.

Αφού λοιπόν έχουμε όλα αυτά τα καλά, ήρθαν και τα σκουπίδια. Να! ξανά οι δηλώσεις. Είναι περιουσία του Δήμου, διαθέτουμε εμπειρία και προσωπικό. Δεν δίνουμε τίποτα στο μακρύ χέρι του Γραφάκου (άγριος αυτός, αλλά εμείς είμαστε επαναστάτες και το δίκιο θα νικήσει τις σκοτεινές δυνάμεις που χρησιμοποιούν τον τοπικό εκτελεστικό βραχίονα, για να μοιράσουν τα φράγκα).

Αλλά εμείς σε μπρουτάλ εκδοχή Τσε Γκεβάρα, Αιμιλιάνο Ζαπάτα ας πούμε, σηκώσαμε το λάβαρο της επανάστασης.

Μέχρι και.. ανάρμοστη φρασεολογία στο δημόσιο ραδιόφωνο (ΕΡΤ) «δεν δεχόμαστε νταβατζήδες» (τς, τς, τς) χρησιμοποιήσαμε (α ρε Γιάννη, «αχ, που ΄σαι νιότη, που ΄δειχνες πως θα γινόμουν άλλος» Βάρναλης).
Μόλις τους έδωσαν κάποιες φάπες από πάνω, αποσύραμε τις επιφυλάξεις για τον Περιφερειακό Φο.Δ.Σ.Α. και συμφωνούμε απολύτως. Απολύτως λέμε. Τι ζούμε σε αυτή τη χώρα!.

Σκουπιδιαραίοι γίναμε από αφέντες του τόπου. Δεν κάναμε τίποτα για κάδους διαλογής, τίποτα για διαλογή στην πηγή, τίποτα για ανακύκλωση (α ρε Άντζελα με το zero west σου), αλλά το εργοστάσιο επεξεργασίας αποβλήτων και τη διαχείρισή του, υπακούοντας στην υπέρτατη φωνή του Γραφάκου, τρέξαμε και υπακούσαμε. Ραγιάδες, ε ραγιάδες!
Θα βάλει βαθειά το χέρι του ο δημότης στη τσέπη; Κάτι θα βρούμε να του πούμε. Μας έκλεβε τόσο καιρό με τα τετραγωνικά και δεν πλήρωνε σωστά. Όλα τα βρίσκουμε εμείς.

Α, θα κάνουμε και δηλώσεις. Τι δηλώσεις; Μα κάτι (άσχετο) θα βρούμε. Ίσως μας επισκεφθεί και ο πρόξενος από το Ουλάν Μπατόρ και υπογραμμίσουμε τη σύσφιγξη των σχέσεων της μακρινής και συμπαθητικής Μογγολίας με την Κέρκυρα (ειδικά και μόνο με την Κέρκυρα).

Έχουμε πλήρως μετατραπεί σε μια ζώσα νεο-Οθωμανική διοίκηση: ο Σουλτάνος, ο Βεζίρης, ο Κοτζαμπάσης και ο Ραγιάς. Βρείτε εσείς σε ποιον αντιστοιχεί ο κάθε ρόλος της νέο-Οθωμανικής διοίκησης από το βασίλειο του Μεγάρου Μαξ (ένα είναι το Μέγαρο), τον.. άγριο «Κόνσολα» (που το όνομά του αρχίζει από Γραφ και τελειώνει σε άκος), το Ιόνιο Πέλαγος, μέχρι τους Κορυφούς.

Εγώ για να είμαι ειλικρινής, δεν μπόρεσα να τα συσχετίσω (αυτό το λέω για να αποφύγω μηνύσεις και άντε μετά να αποδείξεις ότι δεν είσαι ένας παρδαλός ρινόκερος με κομποσκοίνι στο ένα πόδι, στη μέση του δωματίου).
Εδώ μετριέται το πολιτικό μπόι του καθενός, εδώ και η κωλοτούμπα.

Τι θέλει ο έρμος δημότης; Μια καθαρή, βιώσιμη και λειτουργική πόλη. Δηλαδή το αυτονόητο μπας και μπορέσει να ορθοποδήσει την οικογενειακή του επιχειρησούλα για τον επιούσιο.

Και συ πας και ξεπουλάς τη μόνη πολιτική ευθύνη που σου απέμεινε!
Γιατί; Για τους αφεντάδες βεβαίως, βεβαίως.
Στην υγειά σας βρε ραγιάδες!