Αγαπητέ Μητροπολίτη Νεκτάριε,

Αγαπητέ Μητροπολίτη Νεκτάριε,

Όλες οι διαφορετικές προσεγγίσεις στην αποτροπή μετάδοσης του κορονοϊού, μετά από έναν ολόκληρο χρόνο οδυνηρής εμπειρίας για την Οικουμένη, κατέτειναν στην εφαρμογή περιοριστικών μέτρων της κοινωνικής συμπεριφοράς όσο θα διαρκεί η αναζήτηση του σκευάσματος και πάντως μέχρι του εμβολιασμού του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού.

Χώρες με αποτελεσματικότερη δημόσια οργάνωση (σ.σ. Σουηδία) και μεγαλύτερη ενσωμάτωση σ' αυτήν, καινοτόμων τεχνολογικών εφαρμογών (σ.σ. Κορέα), υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν άλλες μεθόδους και να επιβάλλουν αυστηρούς περιορισμούς. Άλλες, αδιαμφισβήτητα κραταιές (σ.σ. Ηνωμένο Βασίλειο), πληρώνουν αυτές τις ώρες, βαρύ το τίμημα της αρχικής παλινδρόμησης σε διαφορετικές μεθόδους αντιμετώπισης της επιδημίας.

Στον περιορισμό της κοινωνικής συμπεριφοράς, αλίμονο, περιλαμβάνονται δημοκρατικές ελευθερίες, μαζί και εκείνες που αφορούν στην συμμετοχή, με φυσική παρουσία, σε εκδηλώσεις και τελετές.

Κάθε περιστολή της ελεύθερης δημοκρατικής κινητικότητας, προσβάλλει πρώτα, πρώτα και κυρίως, την λειτουργία του Τύπου και της μαζικής επικοινωνίας, που αναπνέουν και ζουν στον καθαρό αέρα της δημοκρατικής ελευθερίας. Οι περιορισμοί στρεβλώνουν τη υπόστασή του ενώ δίνουν αφορμές να αμφισβητηθεί η αξία και η ηθική του.

Πάντως ακόμα και έτσι, ενώ βεβαίως η διαμορφωθείσα κατάσταση δεν λογίζεται ως ιδανική, οι κυβερνητικές αποφάσεις και οι όποιες αυθαιρεσίες εδώ κι εκεί, έγιναν γνωστές και σχολιάστηκαν δια του Τύπου, οξυγονώνοντας τη μαζική επικοινωνία απέναντι στον θανατηφόρο για τη Δημοκρατία ιό της επιλεκτικής και «από καθέδρας» ενημέρωσης.

Έτσι και τα όσα ανέκυψαν από την αρχική απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου σχετικά με τις θρησκευτικές τελετές των Θεοφανείων, τη νέα εγκύκλιο του Αρχιεπισκόπου και τα όσα ακολούθησαν ανήμερα, φωτίστηκαν από τη δημοσιότητα που δόθηκε μέσω του Τύπου. Σχολιάσθηκαν, έγιναν αντικείμενο συζήτησης, κριτικής και αντιπαράθεσης. Έτσι όπως πάντοτε συμβαίνει με τα όσα αφορούν και απασχολούν τον κόσμο. Έτσι όπως πάντοτε στις Δημοκρατίες συμβαίνει, δια του Τύπου και των άλλων ΜΜΕ.

Οι ειδικοί επιστήμονες από παντού στη Γη και στη Χώρα μας, συνέστησαν την τήρηση αποστάσεων, τη μόνιμη και διαρκή χρήση της μάσκας και την αποφυγή των συναθροίσεων, ιδιαιτέρως σε κλειστούς χώρους, σε επίρρωση της διαπίστωσης ότι και ο νέος κορονοϊός, όπως κάθε άλλος «αναπνευστικός» ιός, μεταδίδεται με την εκπομπή των σταγονιδίων με τον λόγο, το γέλιο, τη φωνή, τον βήχα κλπ

Αυτός είναι προφανώς και ο λόγος να αποφεύγεται η κοινή χρήση κουταλιών και αναλόγων σκευών.

Η εξαιρετική περίπτωση της αποτροπής της διάδοσης του ιού δεν περιορίζεται στην ιδιωτική, ατομική συμπεριφορά εφόσον επηρεάζει και δυστυχώς μεταδίδεται και στους άλλους εξαιτίας αυτής της συμπεριφοράς, είτε το ξέρουν είτε όχι, είτε το πιστεύουν είτε όχι. 

Τα Θεοφάνεια αναλάβατε την ευθύνη να ανοίξετε τους ναούς, αποκαθιστώντας έτσι τον δημόσιο χαρακτήρα τους, επικαλούμενος τη δική σας προσέγγιση με μια τουλάχιστον διεσταλμένη ερμηνεία τόσο της εγκυκλίου του Αρχιεπισκόπου όσο κυρίως των κυβερνητικών αποφάσεων.

Ανοίγοντας τους ναούς ως δημόσιους χώρους, η παρουσία του Τύπου και των άλλων ΜΜΕ γίνεται αναπόδραστη, να φωτίσει κάθε πτυχή της δημόσιας ζωής. Όχι ως αυτόκλητος εισαγγελέας (σ.σ. άλλωστε στον Τύπο από τις πρώτες πολιτισμικές εφαρμογές του Διαφωτισμού επιμερίστηκε με σαφήνεια ο δημοκρατικός του ρόλος) αλλά ως φορέας ενημέρωσης και διαμεσολαβητής μαζικής επικοινωνίας.

Ο Τύπος δεν βρίσκεται στον χώρο κατόπιν ευμενούς παραχώρησης αλλά διότι έτσι οι δημοκρατικοί κανόνες επιβάλλουν. Και θα συνεχίσει να το κάνει όσο θα ισχύουν οι δημοκρατικοί κανόνες.

Παρακαλώ δεχθείτε τις ανυπόκριτες ευχές μου για μακροημέρευση και καλή χρονιά. Θα αποφύγω τον οποιοδήποτε υπαινιγμό θα μπορούσε να σκιάσει τη δημόσια συζήτηση με αναφορές σε άλλες εποχές άλλα ήθη και άλλων λεγόμενα, όπως το κινηματογραφικό κατευόδιο «καλή νύχτα και καλή τύχη». Κυρίως, διότι οι γραμμές αυτές γράφτηκαν υπό το φως του έστω χειμωνιάτικου  Ήλιου και η νύχτα δεν φαίνεται, τουλάχιστον ακόμα...