Σάββατο 02.11.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Που έφερες τη νίκη απ΄ τη Θεσσαλονίκη...

Editorial
20 Σεπτεμβρίου 2016 / 15:39

Συνηθισμένοι στους φθινοπωρινούς πανηγυρισμούς οι Νεοέλληνες, στο πλαίσιο της ΔΕΘ, κατ΄ όπως θέλει και το δημοσιογραφικό στερεότυπο. Κι ο Αλέξης Τσίπρας με σημαία το "Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης" πήρε πέρσι τι εκλογές.

Τώρα μεταφέρεται από την άλλη πλευρά το αντίστοιχο κλίμα... νίκης με τεκμήρια το αδιαχώρητο στους χώρους που βρέθηκε ο Κ. Μητσοτάκης και την ελπίδα που πιστώνεται στον νέο αρχηγό της Ν.Δ. Εκείνος φάνηκε προετοιμασμένος στις άλλωστε αναμενόμενες δημοσιογραφικές ερωτήσεις. Το "αναμενόμενες" δεν είναι υπαινιγμός (προ)συνεννόησης αλλά μάλλον απόδειξη του περιορισμένου ...χώρου στον οποίον κινείται ο δημόσιος λόγος. 
Τα νέα που μας έφερε ακούγονταν ευχάριστα στ’ αυτί μας αλλά δεν μπορεί να του καταλογίσει κανείς διάθεση εξαπάτησης. Δεν χρειάζεται, η ορθολογιστική διατύπωση εντός πλαισίου, όσο και να κολακεύει τις αισθήσεις, είναι εξ' ορισμού προβληματική και τούτο διότι το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη ορθολογισμού (σ.σ. που υπάρχει κι αυτή) αλλά το εντός πλαισίου. Εν ολίγοις, είναι τοις πάσι γνωστό πλέον ότι η μνημονιακή πολιτική επιδίωξη είναι εσφαλμένη εξ' ορισμού και τούτο αποδεικνύεται όποιος κι αν αναλάβει να την εφαρμόσει, λιγότερο ή περισσότερο μεταρρυθμιστικός. Άλλωστε ο αρχηγός σήμερα της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπήρξε υπουργός διοικητικής μεταρρύθμισης αυτού του λειτουργικά προβληματικού Δημοσίου, δίχως να ωφελεί να τον ψέξει κανείς αυτόν αποκλειστικά και με μικροπολιτική σκοπιμότητα για την διατήρηση εντέλει της προβληματικότητας.
Το μικρό ανάστημα των σημερινών ηγετών μετριέται ακριβώς με αυτό μέτρο. Την αδυναμία τους να υπερβούν το πλαίσιο, κατά κανόνα επικαλούμενοι τα όσα δεινά πρόκειται να μας βρουν εφόσον το αρνηθούμε. Έτσι το σπιράλ της καθοδικής πορείας μετριέται κι αυτό με τις φρούδες ελπίδες που γεννάει η νίκη απ' τη Θεσσαλονίκη με μια περιοδικότητα φθίνουσα είν' αλήθεια, χωρίς όμως ν' αλλάζει και τις τιμές της συνάρτησης στον άξονα του "x"...
Ποιος είπε ότι η ανανέωση της πολιτικής σκέψης, άρα και ζωής, είναι απλώς θέμα ηλικίας;