Το ηρώο
editorial
02 Δεκεμβρίου 2020
/ 21:06
Η βελτίωση της ε.ο. Παλαιοκαστρίτσας διαπλατύνθηκε και ασφαλτοστρώθηκε με αφορμή ένα επιπόλαιο τροχαίο του διαδόχου Κωνσταντίνου, κάποιο καλοκαίρι στις αρχές της δεκαετίας του ΄60, στα μέσα του προηγούμενου αιώνα!
Ποιός θυμάται πόσοι έχουν πέσει νεκροί, σ' αυτόν τον δρόμο;
Η βελτίωση της ε.ο. Παλαιοκαστρίτσας διαπλατύνθηκε και ασφαλτοστρώθηκε με αφορμή ένα επιπόλαιο τροχαίο του διαδόχου Κωνσταντίνου, κάποιο καλοκαίρι στις αρχές της δεκαετίας του '60, στα μέσα του προηγούμενου αιώνα!
Η χάραξή της ως εθνικής οδού έγινε επί δικτατορίας όταν απαλλοτριώθηκαν και τα απαιτούμενα τμήματα γης. Έκτοτε το έργο κατασκευάζεται διαρκώς. Δηλ. τουλάχιστον πενήντα χρόνια, τώρα. Και δεν έχει ακόμα τελειώσει.
Στο μεταξύ έχουμε θρηνήσει δεκάδες θύματα για διάφορους, πολλούς λόγους, που σχετίζονται με κακοτεχνίες, παραλείψεις και σχεδιαστικές «διευκολύνσεις», που τον κατέστησαν τελικώς δρόμο, δυστυχώς κυριολεκτικά, καρμανιόλα. Η αναφορά παραδειγμάτων παρέλκει. Όλοι οι Κερκυραίοι και εκατομμύρια επισκέπτες όλα αυτά τα χρόνια έχουν διαπιστώσει τι εστί βερίκοκο, διανύοντας τα λίγα χλμ αυτής της... λεωφόρου.
Μνημείο αναποτελεσματικότητας της διαχρονικής ελληνικής Πολιτείας και της τοπικής Διοίκησης. Σχεδόν όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί έχουν κατά καιρούς αναλάβει την ευθύνη του. Μόλις «προχθές» ολοκληρώθηκε το τμήμα του δρόμου στου Σολάρη, χάριν της επιμονής και της συνέπειας του αείμνηστου αντιπεριφερειάρχη, Σ. Τσούκα. Ως εξαίρεση αναφέρεται, βεβαίως.
Η βελτίωση της ε.ο. Παλαιοκαστρίτσας διαπλατύνθηκε και ασφαλτοστρώθηκε με αφορμή ένα επιπόλαιο τροχαίο του διαδόχου Κωνσταντίνου, κάποιο καλοκαίρι στις αρχές της δεκαετίας του '60, στα μέσα του προηγούμενου αιώνα!
Η χάραξή της ως εθνικής οδού έγινε επί δικτατορίας όταν απαλλοτριώθηκαν και τα απαιτούμενα τμήματα γης. Έκτοτε το έργο κατασκευάζεται διαρκώς. Δηλ. τουλάχιστον πενήντα χρόνια, τώρα. Και δεν έχει ακόμα τελειώσει.
Στο μεταξύ έχουμε θρηνήσει δεκάδες θύματα για διάφορους, πολλούς λόγους, που σχετίζονται με κακοτεχνίες, παραλείψεις και σχεδιαστικές «διευκολύνσεις», που τον κατέστησαν τελικώς δρόμο, δυστυχώς κυριολεκτικά, καρμανιόλα. Η αναφορά παραδειγμάτων παρέλκει. Όλοι οι Κερκυραίοι και εκατομμύρια επισκέπτες όλα αυτά τα χρόνια έχουν διαπιστώσει τι εστί βερίκοκο, διανύοντας τα λίγα χλμ αυτής της... λεωφόρου.
Μνημείο αναποτελεσματικότητας της διαχρονικής ελληνικής Πολιτείας και της τοπικής Διοίκησης. Σχεδόν όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί έχουν κατά καιρούς αναλάβει την ευθύνη του. Μόλις «προχθές» ολοκληρώθηκε το τμήμα του δρόμου στου Σολάρη, χάριν της επιμονής και της συνέπειας του αείμνηστου αντιπεριφερειάρχη, Σ. Τσούκα. Ως εξαίρεση αναφέρεται, βεβαίως.
Δεν είναι όμως μόνον το κατασκευαστικό αλλά και το θέμα της αναγκαίας συντήρησης. Του σέστου δηλ. για το οδόστρωμα, τα πεζοδρόμια, τον φωτισμό, την ορατότητα, τα χόρτα εκατέρωθεν. Για όλα αυτά, προσέφερε άλλοθι ο εθελοντισμός του Νεράντζη ενώ συνέβαλε στην αβελτηρία η κοινωνική μνήμη χρυσόψαρου, που γρήγορα απομακρύνει ό, τι δυσάρεστο, τουλάχιστον μέχρι το επόμενο τραγικό συμβάν.
Εν ολίγοις, ποιος έχει την ευθύνη των δρόμων; Των φαναριών; Του φωτισμού; Των διαγραμμίσεων;
Ποιός Οργανισμός; Ποιά Υπηρεσία; Ποιός Φορέας;
Κάτι πήγε να κάνει ο Νομάρχης Μαχειμάρης, κάτι ο Νομάρχης Πουλημένος αλλά δεν φτούρισαν. Κι έτσι η Κέρκυρα καταδικάστηκε να θρηνεί κάθε λίγο και λιγάκι κάποιο βλαστάρι της, που αφήνει την τελευταία του ανάσα στην άσφαλτο. Αν αυτή η κατάσταση κάποτε αποκατασταθεί, θα τόχουν κάνει μάλλον οι Ερινύες παρά οι εργολαβίες.
Κάτι πήγε να κάνει ο Νομάρχης Μαχειμάρης, κάτι ο Νομάρχης Πουλημένος αλλά δεν φτούρισαν. Κι έτσι η Κέρκυρα καταδικάστηκε να θρηνεί κάθε λίγο και λιγάκι κάποιο βλαστάρι της, που αφήνει την τελευταία του ανάσα στην άσφαλτο. Αν αυτή η κατάσταση κάποτε αποκατασταθεί, θα τόχουν κάνει μάλλον οι Ερινύες παρά οι εργολαβίες.
