Ή καραντίνα ή καραμπίνα
editorial
06 Nov 2020
/ 19:23
Οι πιο θρασείς ευχήθηκαν, «καλή Ανάσταση». Υπερβολές. Έξι του μηνός Νοεμβρίου, του σωτηρίου (;) έτους 2020. Εικόνες ενόψει μαζικού εγκλεισμού, για το καλό μας.
Η χθεσινή μέρα στην Κέρκυρα έμοιαζε παραμονή γιορτής. Στους δρόμους, τουλάχιστον. Από νωρίς το πρωί, μάλλον από το απόγευμα της Πέμπτης, πατείς με πατώ σε, οι πεζοί. Με συχνά μποτιλιαρίσματα οι εποχούμενοι.
Τα μπαρμπέρικα, υπερωρίες. Έκλειναν την Πέμπτη, ραντεβού μέχρι λίγο πριν τα μεσάνυχτα!
Κάποιος παρατήρησε πως οι γυναίκες, που άλλωστε προσέχουν περισσότερο την εμφάνισή τους, ήταν ασυνήθιστα καλοντυμένες για καθημερινή. Με τσάντες από εμπορικά στα χέρια, σα νάτανε γιορτάδες μέρες. Παραμονάδες. «Ένιωσα την ανάγκη να βγω για ψώνια», έλεγε. Την (κατάσ)ταση επιβεβαίωνε κι αυτός κι εκείνος, οι καταστηματάρχες.
Στην ταβέρνα, τέλειωσαν από νωρίς τα φαγητά. Μαγείρεψες λιγότερα; Όχι, η κίνηση ήταν ανέλπιστα μεγαλύτερη!
Στα μπαρ, τα καφενεία, οι θαμώνες αποχαιρετήθηκαν, «καλές γιορτές», με χιούμορ, «καλά Χριστούγεννα», «καλή χρονιά»! Οι πιο θρασείς ευχήθηκαν, «καλή Ανάσταση». Υπερβολές. Έξι του μηνός Νοεμβρίου, του σωτηρίου (;) έτους 2020. Εικόνες ενόψει μαζικού εγκλεισμού, για το καλό μας.
Τα μπαρμπέρικα, υπερωρίες. Έκλειναν την Πέμπτη, ραντεβού μέχρι λίγο πριν τα μεσάνυχτα!
Κάποιος παρατήρησε πως οι γυναίκες, που άλλωστε προσέχουν περισσότερο την εμφάνισή τους, ήταν ασυνήθιστα καλοντυμένες για καθημερινή. Με τσάντες από εμπορικά στα χέρια, σα νάτανε γιορτάδες μέρες. Παραμονάδες. «Ένιωσα την ανάγκη να βγω για ψώνια», έλεγε. Την (κατάσ)ταση επιβεβαίωνε κι αυτός κι εκείνος, οι καταστηματάρχες.
Στην ταβέρνα, τέλειωσαν από νωρίς τα φαγητά. Μαγείρεψες λιγότερα; Όχι, η κίνηση ήταν ανέλπιστα μεγαλύτερη!
Στα μπαρ, τα καφενεία, οι θαμώνες αποχαιρετήθηκαν, «καλές γιορτές», με χιούμορ, «καλά Χριστούγεννα», «καλή χρονιά»! Οι πιο θρασείς ευχήθηκαν, «καλή Ανάσταση». Υπερβολές. Έξι του μηνός Νοεμβρίου, του σωτηρίου (;) έτους 2020. Εικόνες ενόψει μαζικού εγκλεισμού, για το καλό μας.
Θέμα της ημέρας, η διάσταση ανάμεσα σε 'κείνους που αποδέχονται εκόντες άκοντες το γενικό απαγορευτικό και τους άλλους που θα ήθελαν συνταγογράφηση για όλους των τεστ από τον ΕΟΠΥΥ, πιο στοχευμένα μέτρα, λιγότερη χαλαρότητα το καλοκαίρι, περισσότερη ιχνηλάτηση, μεγαλύτερη υπευθυνότητα, λιγότερη αστυνόμευση, καλύτερη διάθεση των δημόσιων πόρων, ποιοτικότερη λειτουργικότητα των υποδομών δημόσιας υγείας, ενσυναίσθηση και υποδειγματική, κοινωνική συμπεριφορά.
Καμία αντίρρηση. Πάντοτε είναι προτιμότερη η ελευθερία από την αποστείρωση.
Όμως αυτό πρέπει να το σκέφτεται κανείς, όχι μόνον τώρα που σφίξαμε, αλλά και όταν διαπιστώνεται στον τόπο του ότι δυο χλμ δρόμου (Σολάρη) χρειάζονται πενήντα χρόνια για να ολοκληρωθούν, κοστίζοντας πολλαπλάσια από κάθε άλλη Χώρα στον κόσμο ενώ στο μεταξύ νομιμοποιείται η οργιώδης πολεοδομική/χωροταξική αυθαιρεσία ολούθενα αλλά και όταν βρίσκεται με τον γαμημένο τον φάκελο στο χέρι, πάνω από το γυάλινο κουτί με την σχισμή. Κι όχι εναλλακτικά, στη μια ή την άλλη περίπτωση. Αλλά, οπωσδήποτε μαζί, ομού και στις δυο!
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την επιλογή της γενικής καραντίνας; Εσύ τι λες, δεν έχουν;