Με τι μας ψεκάζουν, τέλος πάντων;
editorial
19 Οκτωβρίου 2020
/ 19:40
Δεν είναι διαφορετική εκδοχή της συνωμοσιολογίας. Η διαμόρφωση όμως ενός περιοριστικού, συχνά αυταρχικού, μοντέλου για την καθημερινότητα, ευκαιρίας δοθείσης, δεν αμφισβητείται.
Αποτελεί μάλιστα και τεκμήριο θεωρητικών παρατηρήσεων από παγκόσμιας φήμης επιστήμονες, όπως ο Γιουβάλ Νοά Χαράρι στα 21 μαθήματα για τον 21ο αιώνα αλλά και η Άννα Διαμαντοπούλου στο δικό της, Από το ντεσεβό στο ντρόουν.
Κοινός τόπος η διαχείριση των big data που συγκεντρώνονται διαρκώς και χρησιμοποιούνται (και) με την επίκληση της υγειονομικής εγρήγορσης. Είναι βέβαιο ότι η μέθοδος θα παραμείνει, την ώρα που η δημοκρατική ανθρωπότητα, χρονικά καθυστερημένη και υπολειπόμενη, θα συζητά για τη θεσμική απάντηση στο φαινόμενο.
Η εφιαλτική εφαρμογή μαζικού μηνύματος στα κινητά σε όσους διέρχονται π.χ. την Λ. Αλεξάνδρας στην Κέρκυρα ότι στην Μαρασλή περπατάει κάποιος με πυρετό ενώ φαίνεται αποτελεσματική στην αποτροπή της μετάδοσης κολλητικής νόσου, κάνει και την σκέψη του Τζ. Όργουελ ακόμα να φαντάζει παραμυθάκι μπροστά στις απίθανης χωρητικότητας και άλλης τόσης ταχύτητας εφαρμογές, που θα ακολουθήσουν.
Υπ' αυτήν την έννοια, η τεχνολογία 5G, το πεδίο δηλ. της εξελιγμένης εφαρμογής της μαζικής επικοινωνίας, μάλιστα έτσι, συνιστά κίνδυνο.
Κοινός τόπος η διαχείριση των big data που συγκεντρώνονται διαρκώς και χρησιμοποιούνται (και) με την επίκληση της υγειονομικής εγρήγορσης. Είναι βέβαιο ότι η μέθοδος θα παραμείνει, την ώρα που η δημοκρατική ανθρωπότητα, χρονικά καθυστερημένη και υπολειπόμενη, θα συζητά για τη θεσμική απάντηση στο φαινόμενο.
Η εφιαλτική εφαρμογή μαζικού μηνύματος στα κινητά σε όσους διέρχονται π.χ. την Λ. Αλεξάνδρας στην Κέρκυρα ότι στην Μαρασλή περπατάει κάποιος με πυρετό ενώ φαίνεται αποτελεσματική στην αποτροπή της μετάδοσης κολλητικής νόσου, κάνει και την σκέψη του Τζ. Όργουελ ακόμα να φαντάζει παραμυθάκι μπροστά στις απίθανης χωρητικότητας και άλλης τόσης ταχύτητας εφαρμογές, που θα ακολουθήσουν.
Υπ' αυτήν την έννοια, η τεχνολογία 5G, το πεδίο δηλ. της εξελιγμένης εφαρμογής της μαζικής επικοινωνίας, μάλιστα έτσι, συνιστά κίνδυνο.
Για να είμαστε όμως ακριβείς, ο κίνδυνος δεν βρίσκεται στην τεχνολογία αλλά στην ιδιοκτησία, την κατοχή και τη διαχείρισή της. Εν ολίγοις, στην τάση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης πλούτου, ισχύος και εξουσιών, που βαθαίνει και διευρύνεται με αστρονομικούς τεχνολογικά ρυθμούς, απειλώντας τους ανθρώπινους και κοινωνικούς βιορυθμούς.
Απειλή μεγαλύτερη και της διαρκούς λεηλασίας της εργασίας από το κεφάλαιο εφόσον συνιστά πολιτισμική αναβάθμιση της συμπεριφοράς και της δυνατότητας για μεγαλύτερη συγκέντρωση.
Η επιστροφή στον ενάρετο κύκλο προϋποθέτει την πολιτική απάντηση στο αδιαφιλονίκητο της διαδικασίας, θέτοντας ζητήματα εξουσίας. Πρωτίστως διαφορετικού υποδείγματος ζωής, πολιτισμού και εκπαίδευσης. Άλλη ιδεολογία, με λίγα λόγια.
Η ίδια η αντιμετώπιση της πανδημίας συνιστά έτσι πεδίο δημοκρατικής εκπαίδευσης και αναλόγων διεκδικήσεων. Στάση που δεν περιορίζεται σε μάχες οπισθοφυλακών ούτε βεβαίως μόνο σε διαφορετική υγειονομική προέγγιση στα πράγματα. Dig it.