Διαχείριση απορριμμάτων: Όταν λέμε αναθεώρηση, να το εννοούμε
Editorial
05 Σεπτεμβρίου 2016
/ 13:56
Διαπιστώνοντας με οδυνηρό τρόπο την κάκιστη εφαρμογή του κεντρικού σχεδιασμού για τη διαχείριση των απορριμμάτων, και τις τοπικές εκφάνσεις του, προκαλείται η αλλαγή της θεώρησης του.
Σκοπός της επιβεβλημένης αλλαγής είναι δημιουργία συγκεντρωμένων μονάδων επεξεργασίας των ανακυκλώσιμων, έτσι ώστε να μεγιστοποιείται η απόδοσή τους τόσο με περιβαλλοντικούς όρους όσο και σε μια επιδίωξη αειφορίας δηλ. την ανάκτηση τουλάχιστον των πόρων για την ικανοποίηση των διαχειριστικών αναγκών, π.χ. σε ενέργεια.
Σήμερα όταν μιλάμε για ανακύκλωση, κατά κανόνα δεν το εννοούμε. Αναφερόμαστε στην συλλογή, διαλογή και αποθήκευση, και στην καλύτερη περίπτωση, παραχώρηση των ανακυκλώσιμων ως πρώτη ύλη. Δεν ανακυκλώνουμε!
Οι εγκαταστάσεις ανακύκλωσης χρειάζονται ποσότητες "πρώτης ύλης" και γι' αυτόν τον λόγο δεν μπορεί να είναι πολλές, μικρές και διάσπαρτες.
Ένας κεντρικός σχεδιασμός, που θα αντιμετώπιζε αυτή την ανάγκη, θα πόλωνε τέτοιες εγκαταστάσεις σε κομβικά σημεία πρόσβασης ανά την Επικράτεια. Θα μελετούσε logistics για την δικτύωση των πόλων.
Μια τέτοια προοτπική θα άλλαζε τις υποχρεώσεις και των περιφερειακών σχεδιασμών εφόσον έτσι θα τις ενέτασσε στο αναθεωρημένο σχέδιο, δεδομένης της εκκωφαντικής αποτυχίας του ισχύοντος. Θα απαιτούσε λιγότερες διάσπαρτες εκτάσεις ενώ θα συνέτεινε στην οικονομία κλίμακας των διαθέσιμων πόρων για την κατασκευή των εγκαταστάσεων και θα βελτίωνε την απόδοση της λειτουργίας τους στην συνέχεια.
Πιθανότατα θα έλυνε και τον κερκυραϊκό, λευκαδίτικο, ζακυνθινό κλπ, γόρδιο δεσμό!
Αντ' αυτών, τα κείμενα για την αναθεώρηση των σχεδιασμών, αναπαραγωγή τύπου copy-paste, γενικών οδηγιών, παραπέμπουν εμμονικά στις αποτυχημένες καταστάσεις!
Σήμερα όταν μιλάμε για ανακύκλωση, κατά κανόνα δεν το εννοούμε. Αναφερόμαστε στην συλλογή, διαλογή και αποθήκευση, και στην καλύτερη περίπτωση, παραχώρηση των ανακυκλώσιμων ως πρώτη ύλη. Δεν ανακυκλώνουμε!
Οι εγκαταστάσεις ανακύκλωσης χρειάζονται ποσότητες "πρώτης ύλης" και γι' αυτόν τον λόγο δεν μπορεί να είναι πολλές, μικρές και διάσπαρτες.
Ένας κεντρικός σχεδιασμός, που θα αντιμετώπιζε αυτή την ανάγκη, θα πόλωνε τέτοιες εγκαταστάσεις σε κομβικά σημεία πρόσβασης ανά την Επικράτεια. Θα μελετούσε logistics για την δικτύωση των πόλων.
Μια τέτοια προοτπική θα άλλαζε τις υποχρεώσεις και των περιφερειακών σχεδιασμών εφόσον έτσι θα τις ενέτασσε στο αναθεωρημένο σχέδιο, δεδομένης της εκκωφαντικής αποτυχίας του ισχύοντος. Θα απαιτούσε λιγότερες διάσπαρτες εκτάσεις ενώ θα συνέτεινε στην οικονομία κλίμακας των διαθέσιμων πόρων για την κατασκευή των εγκαταστάσεων και θα βελτίωνε την απόδοση της λειτουργίας τους στην συνέχεια.
Πιθανότατα θα έλυνε και τον κερκυραϊκό, λευκαδίτικο, ζακυνθινό κλπ, γόρδιο δεσμό!
Αντ' αυτών, τα κείμενα για την αναθεώρηση των σχεδιασμών, αναπαραγωγή τύπου copy-paste, γενικών οδηγιών, παραπέμπουν εμμονικά στις αποτυχημένες καταστάσεις!