Η σχολική ζωή στα χρόνια του κορονοϊού

Όταν ο ορθολογισμός συγκρούεται με τις καθιερωμένες συμπεριφορές σχεδόν όλων των παραγόντων της δημόσιας ζωής, τότε η κοινή λογική διέρχεται τις δυσκολότερες ώρες της. Ότι ζούμε υπό το καθεστώς μιας ζοφερής ίωσης, το ξέρουμε τουλάχιστον οκτώ μήνες τώρα. Όπως και ότι θα ανοίξουν τα σχολεία, το ξέραμε. Τις αυξημένες υποχρεώσεις υγειονομικής διαχείρισης αυτής της κατάστασης, τις γνωρίζαμε επίσης. Όμως υπάρχει κάτι που εμποδίζει την αναπόφευκτη σύνδεση αυτών των δεδομένων μεταξύ τους και έτσι την εκπόνηση σχεδίου. Τουλάχιστον δυο ολόκληρους μήνες είχαμε τη δυνατότητα της προετοιμασίας ώστε να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες, να προμηθευτούμε τον εξοπλισμό και να οργανώσουμε την εφαρμογή. Τούτο σημαίνει την υποχρέωση της εκπαιδευτικής κοινότητας απέναντι σε κανόνες συμβίωσης/συνεύρεσης και τον καθαρισμό/απολύμανση των χώρων, καθημερινώς και επί μακρόν. Αυτό το πρωτόκολλο σίγουρα προβάλλεται στις απαιτούμενες εργατοώρες ενώ προβλέπεται η εποπτεία της εφαρμογής του από τις Διευθύνσεις των σχολείων και κατ' επέκταση των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης που εποπτεύουν τη λειτουργία των Δ/σεων των σχολείων. Η προβλεπόμενη αρωγή στην αποκατάσταση της υποδομής βαρύνει την Αυτοδιοίκηση χωρίς να αναιρεί τη διευθυντική αρμοδιότητα της σχολικής δομής. Επισημαίνεται σ' αυτό το σημείο, η κομβική σημασία του συνδικαλισμού των εκπαιδευτικών και η ενεργός παρουσία των φορέων των γονεών και κηδεμόνων στην επισήμανση τυχόν ολιγωριών και αστοχιών, που θα πρέπει να αποδίδονται σε 'κείνους που έχουν την ευθύνη ει δυνατόν κατά περίπτωση. οι γενικότητες σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν βοηθάνε. Η λειτουργία αυτή δεν είναι εφ' άπαξ αλλά διαρκής και για όσο, εν πάση περιπτώσει, οι συνθήκες θα την επιβάλλουν. Εξυπακούεται πως του όποιου αρχικού σχεδιασμού σίγουρα θα απαιτηθούν βελτιώσεις, όπως σχεδόν πάντοτε συμβαίνει στην πραγματική ζωή. Η επισήμανσή τους και έτσι η βελτίωση του σχεδιασμού είναι το αντικείμενο ολόκληρης της δομής και συμφώνως με τους αποδιδόμενους ρόλους ενός εκάστου. Βεβαίως και δεν είναι ουδέτερες αυτές οι καταστάσεις αλλά φέρουν το πρόσημο της πολιτικής που κυριαρχεί και της κουλτούρας που την συνοδεύει. Όμως ποτέ δεν έπαψε η αναφορά στον πατριωτισμό των Ελλήνων να είναι η προϋπόθεση των συντεταγμένων σχέσεών τους ως πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις. Και τούτο αδιάφορο από το σε ποιον θεό πιστεύει ο ένας κι άλλος. Καλή σχολική χρονιά και να προσέχετε.