Οι «τζαμπατζήδες» βλάπτουν σοβαρά την κοινωνία

Το ότι «η άγνοια και ενός ψηφοφόρου σε μια δημοκρατία βλάπτει την ασφάλεια όλων», είναι μία αλήθεια που αν και αυταπόδεικτη, χρειάζεται ίσως μια κάποια ανάλυση για να γίνει κατανοητή. Το ότι η αδιαφορία και ενός πολίτη σε μια κοινωνία, όμως, βλάπτει εκτός της ασφάλειας και τα συμφέροντα όλων, είναι μια πραγματικότητα με την οποία ερχόμαστε τόσο συχνά αντιμέτωποι, ώστε κάθε επιπλέον ερμηνεία να καθίσταται περιττή.

 «Από την πρώτη στιγμή που πατήσαμε στην Κέρκυρα, η γενική αίσθηση ήταν ότι ο ιός δεν υπάρχει ή καλύτερα ότι δεν υπήρξε ποτέ. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ χαλαρή …. στο μπαρ που πήγαμε για να ακούσουμε μουσική και να χορέψουμε ήμασταν οι μόνοι με μάσκες …. μας κοιτούσαν σαν να είχαμε έρθει από τον Άρη, τις βγάλαμε σχεδόν ντροπιασμένοι … αν γνωρίζαμε σε τι κίνδυνο εκθέταμε τους εαυτούς μας δεν θα ταξιδεύαμε ποτέ στην Ελλάδα».

Η μαρτυρία αυτή στην μιλανέζικη Corriere della Sera, η οποία αναπαρήχθη σε χρόνο dt και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν προέρχεται από καμιά φοβισμένη μεσήλικη  Ιταλίδα με υποκείμενα νοσήματα που ήρθε στο νησί μας να ησυχάσει αλλά από νεαρή κοπέλα που ήρθε με την παρέα της να διασκεδάσει.

Εκεί λοιπόν που συγχαίραμε εαυτούς και αλλήλους για την πειθαρχία και την υπευθυνότητα της κοινωνίας μας, φτάσαμε σχεδόν να αρνούμαστε την ύπαρξη ή την επικινδυνότητα του ιού, να επαναλαμβάνουμε ψεκασμένες ανοησίες και να στοχοποιούμε αυτούς που προσέχουν. Και από εκεί που μας επευφημούσαν για τις άριστες επιδόσεις μας στη διαχείριση της πανδημίας και για την ασφάλεια της χώρας μας, τώρα μας εγκαλούν για χαλαρότητα και για αδιαφορία.  

Αποτέλεσμα; Δεν είναι μόνον ο πολλαπλασιασμός των κρουσμάτων που απειλεί άμεσα την υγεία και τις ζωές μας. Είναι και το κλείσιμο εστιατορίων και μπαρ από τις 12 τα μεσάνυκτα, ως τίμημα της μη συμμόρφωσης στα μέτρα προστασίας δικαίων και αδίκων, που οδηγεί σε απόγνωση επιχειρήσεις και εργαζόμενους.

Όπως επίσης η αρνητική δημοσιότητα που και για το επόμενο καλοκαίρι θα μας συνοδεύει, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία μας. Ως πότε λοιπόν ο ωχαδερφισμός των «τζαμπατζήδων», των ανεύθυνων δηλ. που βασίζονται στην υπευθυνότητα των υπολοίπων, θα βλάπτει τα συμφέροντα όλων μας;