Συγκρατημένα αισιόδοξοι..

Θα δίνουν υποσχέσεις για… νερό υποψήφιοι πρωθυπουργοί και δημοτικοί άρχοντες στις εκλογές του μέλλοντος, προκειμένου να κερδίσουν ψήφους; Θα δούμε καρτέλ… νερού και αδίστακτους «βαρώνους» που θα πλουτίζουν από αυτό;» γράφει η Γ. Επτακοίλη στην Καθημερινή της Κυριακής, επισημαίνοντας πως η κατάσταση «ακραίας υδατικής καταπόνησης», όπως αναφέρεται σε μελέτες του Ινστιτούτου για τους Παγκόσμιους Πόρους, «είναι για κάποιες χώρες ήδη μια πραγματικότητα, και για πολλές άλλες, απειλή για τα επόμενα χρόνια».  

Για την Ελλάδα πάντως,  η καθημερινή σχεδόν ανάδειξη του προβλήματος στο δημόσιο διάλογο και στα δελτία ειδήσεων δείχνει ότι αναμφίβολα, είναι πραγματικότητα. Όσο για την Κέρκυρα, η «ακραία υδατική καταπόνηση» ήρθε φέτος το καλοκαίρι να προστεθεί στις άλλες διαχρονικές μας καταπονήσεις, στο ασυμμάζευτο φερ΄ειπείν κυκλοφοριακό, στην αδυναμία εύρεσης αλλά, κυρίως, οργάνωσης χώρων στάθμευσης ή στην απαράδεκτη και ωστόσο απολύτως αποδεκτή και ενθουσιωδώς μάλιστα συντηρούμενη, από όλους μας, κατάσταση με τα σκουπίδια.

Μέχρι στιγμής διασκεδάζεται με διαπιστώσεις («η κατάσταση με την έλλειψη νερού (…) αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της φετινής περιόδου»), με απαγορεύσεις («απαγορεύεται η χρήση νερού από το δίκτυο για την πλήρωση των πισινών»), η υποχρεωτικότητα των οποίων δεν υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί,  με εκκλήσεις για συνετή χρήση του νερού και εσχάτως, με τη φημολογούμενη αποχώρηση του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας από τη Διαδημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης  (ΔΙΑΔΕΥΑΚ) και τη σύσταση ΔΕΥΑΚ.

Το τελευταίο αυτό είναι και το ένα από τα δύο θέματα για τα οποία θα συνεδρίαζε, σήμερα Παρασκευή, το Δημοτικό Συμβούλιο. Για τους δημοτικούς μας συμβούλους όμως, φαίνεται πως προέχει η Έκθεση Θεσσαλονίκης. Ας είναι.

Θα είναι σε θέση η νέα Δημοτική Επιχείρηση να λύσει τα συσσωρευμένα προβλήματα της προηγούμενης; Αμφιβάλουμε. Είμαστε υποχρεωμένοι εντούτοις να παραμένουμε, συγκρατημένα έστω, αισιόδοξοι..